یکی از شاعران کشورمان قطعه شعری را در مدح حضرت امام موسی کاظم(ع) سروده است.
ای امید همه، ای چارهی حیرانیها
ای دوای همهی درد و پریشانیها
سفرهات کرد نمکگیر همه دنیا را
روضهات راه نجات همه زندانیها
سیدی دست مریزاد! رسیده یک عمر
کرم ایل و تبار تو به ایرانیها
عاشقی در همه جا دردسری بود ولی
ما رسیدیم از عشق تو به آسانیها
نفس گرم تو با آن زن بدکاره چه کرد؟
که گذشت از همهی بیسر و سامانیها
قتلگاه آمدهای یا که به زندان آقا؟
ساق پایت چه شده؟ وای ازین جانیها
تازیانه، غل و زنجیر، جسارت، دشنام
چارده سال تو بودی و پریشانیها
یوسف فاطمه و تخته در و چار غلام
کرده تغییر چرا رسم مسلمانیها
پیکرت روی زمین ماند نماندند اما
دختر و خواهر تو بین بیابانیها
سر جدّت که جدا شد همگی شیر شدند
شمر آمد به حرم، کرد رجزخوانیها
محمدحسین رحیمیان