دعا؛ بهترین راه پر کردن خلاءهای روحی در بحرانها/ از فرصت ماندن در منزل برای انس با امام زمان(عج) استفاده کنیم
به منظور بررسی آثار و برکات توجه به امام زمان(عج) و انس با ایشان و نیز ظرفیت های فرهنگ انتظار بر کاهش اضطراب ها و ترس های ناشی از شیوع کرونا و دیگر بحران ها، با حجت الاسلام والمسلمین «محمدرضا نصوری»، کارشناس مباحث مهدوی و معاون تبلیغ و اطلاع رسانی مرکز تخصصی مهدویت گفت وگویی داشته ایم که در ادامه تقدیم حضورتان می شود:
توصیه مقام معظم رهبری به قرائت دعای هفتم صحیفه سجادیه در شرایط مقابله با کرونا، چه ضرورت ها و الزاماتی را در جامعه منتظر و در حال حرکت به سوی ظهور مشخص می کند؟
ابتدا باید توجه داشت نکته ای که رهبری معظم به آن توصیه کرده اند به هیچ وجه نفی رعایت مسائل بهداشتی و درمانی نیست لذا برخی سوءاستفاده نکنند که در چنین شرایطی، دعا چه گره ای می تواند از ما باز کند؟!
در سبک زندگی اهل بیت(ع) هم رعایت دستورات طبیب وجود دارد چنان که بعد از ضربت خوردن بر بالین امیرالمومنین(ع) طبیب آوردند و به توصیه وی مبنی بر نوشاندن شیر به حضرت امیر(ع)، عمل کردند. لذا هم ائمه(ع) و هم علما در بحران ها و بیماری های فراگیر به رعایت مسائل بهداشتی پزشکی اهتمام داشته و دارند چراکه اساساً اسلام دین سلامتی و بهداشت و تندرستی است.
اما درباره ضرورت دعا و ارتباط با خدا و اهل بیت(ع) در چنین شرایطی باید گفت، وقتی بحران ها بروز می کند خلاهایی برای انسان ایجاد می شود که بهترین راه پر کردن آنها، ارتباط با خدا و بهترین واسطه برای این ارتباط، توسل به اهل بیت علیهم السلام است.
تمسک به ادعیه و اوراد در جامعه منتظر چه رهاوردی از نظر برون رفت از بحران ها دارد؟
دعای موردتوصیه رهبری انقلاب (دعای هفتم صحیفه سجادیه) فضای برون رفت از بحران ها برای انسان های مومن و جامعه دینداران است.
ادعیه تماما طلب و خواستن از خدا است، انسان ها در حالت استیصال به آسمان و مباحث دینی مذهبی توجه بیشتری می یابند چنان که این روزها بسیاری کیفیت خواندن نماز جعفر طیار را می پرسند.پ
به عبارت دیگر، فضاهای بحرانی، جامعه دیندار را بیشتر متوجه مسائل دینی ایمانی می کند و این تزکیه دینی، آرامش بخش است.
در فضای کنونی جامعه هم که شیوع ویروس کرونا و درگذشت عده ای بر اثر آن، یاس و ناامیدی وجود دارد، پناه بردن به خدا و اهل بیت(ع) هم چاره ساز و هم آرامش بخش است.
باید توجه داشت این بحران ها امتحاناتی است که باعث می شود انسان طوری خود را بسازد که بعد از خروج از بحران هم توجه و عنایت خدا را جلب کند.
در این فضای یاس و ناامیدی، انتظار و انگیزه بخشی ناشی از آن چقدر می تواند در تغییر حال و هوای جامعه موثر باشد؟
قطعا انسان های منتظر از زمینه سازی برای ظهور دست برنمی دارند، همانطور که آیه 105 سوره مبارکه انبیاء زمین را ارث صالحان می داند، منتظران هم باید همه همّ و غم شان این باشد که در این بحران، صالحانه عمل کنند.
این حضور اجباری در منزل فرصتی مغتنم است که بررسی کنیم چه باید برای امام زمان(عج) انجام می دادیم، که از آنها غافل شده ایم به ویژه آنکه آمادگی برای ظهور ابعاد مختلف دارد اعم از فرهنگیف اجتماعی، اقتصادی، نظامی و ... دارد.
در گام دوم انقلاب که حرکت به سمت تمدن سازی برای آن ترسیم شده، باید فرهنگ جاهلی به فرهنگ مدرن اسلامی تبدیل شود.
خوشبختانه برخی به فرصت های مطالعاتی در این ایام توجه دارند، جامعه ما که مطالعات مهدوی بالایی ندارد می تواند در این ایام به سمت مطالعه در این باره برود و فضای جهل زدایی از آموزه های مهدوی را ایجاد کند.
انس و الفت با امام زمان(عج) برای عبور از بحران ها به ویژه کاهش تلاطمات روحی ناشی از آنها چه آثاری دارد؟
در بسیاری از جوامع تشخیص حق و باطل سخت است، زمانی می توان حق و حقانیت را درک کرد که به قرآن و عترت(ع) پناه ببریم. اینکه علما و بزرگان به دعا و نماز و قرآن در بحران ها ما را توصیه می کنند یعنی ارتباط با خدا و اهل بیت(ع) را قطع نکنیم چراکه اینها واسطه فیض الهی هستند و به سبب آنها دعاها استجابت می شود. چنان که امروز امام مهدی(عج) واسطه این فیض و باب اجابت دعاها هستند.
منبع: شبستان
افزودن دیدگاه جدید