آیتالله تحریری ؛ تطهیر در چشمه شعبان برای ورود به ماه ضیافت الهی
آیتالله محمدباقر تحریری، استاد برجسته اخلاق و تولیت مدرسه علمیه مروی، به ارائه توضیحاتی در زمینه بهرهمندی هرچه بیشتر از فرصتهایی نظیر ماه شعبان و کسب آمادگی برای ورود به ماه مبارک رمضان پرداخت و بیان کرد: در روایتی داریم که: «انَّ لِرَبِّکُمْ فی ایامِ دَهْرِکُمْ نَفَحاتٌ فَتَعَرَّضُوا لَها»؛ یعنی برای شما در ایام روزگارتان، یک وزشهایی است، سعی کنید از این وزشها و رحمتها استفاده کنید و خود را در معرضِ گرفتن این رحمتها قرار دهید. عالم همه رحمت خدای متعال است و بر انسان یک الطاف بیکرانی را افاضه کرده و از مهمترین و بالاترین رحمتهای الهی، وجود نبی اکرم(ص) و دین آن حضرت(ص) است که فرمود: «وَ مَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ»، که مبعث شریف آن حضرت(ص) نیز در ایام گذشته بود و به همین دلیل، خدای متعال ایامی را برای بندگان خودش مقرر فرموده که توجه به این ایام داشته باشند تا به طور خاص، خداوند عنایتهایی به بندگانش مخصوصا به مومنین دارد.
عنایت الهی شامل حال چه کسانی میشود؟
وی تصریح کرد: چون خدای متعال به بنده مؤمنش که به این دنیا به طور استقلال نگاه نمیکند و توجه به ارتباط با عالم غیب و یک هدف عالی دارد، یک عنایتهای ویژهای دارد، از این نظر ماههایی را در دین ما مقرر فرمودند که در این ماهها، نبی اکرم(ص) و اهل بیت(ع) حال و هوای خاصی داشتند و سفارش میکردند که توجهات ویژهای به این ایام داشته باشیم.
تحریری در ادامه افزود: یکی از این ایام، ماه شعبان است که نبی اکرم(ص) برای اینکه ما به این ماه اهمیت دهیم، در مرحله اول، خود ایشان به این ماه اهمیت میداد و مطابق صلوات شعبانیه، آن حضرت(ص)، وجود شریف خود را به زحمت میانداختند و در روزها به روزهداری و در شبها به قیام برای پروردگار میگذراندند. علاوه بر اینکه وظیفه رسالت نیز یک وظیفه سنگینی بوده است که مردم را از جهالت و تاریکیها به نور خارج کند.
وی بیان کرد: خداوند فرمود: «كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ ...»، یعنی این کتاب، کتابی است که به سوی تو نازل شد تا مردم را از ظلمتهای گوناگون که در این عالم گریبانگیر انسان میشود خارج کند و به نور مطلق الهی هدایت کند. یک چنین پیامبری طبق روایت امام صادق(ص) وقتی ماه شعبان میشد، میفرمود که به منادی ندا دهید که من رسول خدا(ص)، به سوی شما هستم و این ماه نیز ماه من است. خدا رحمت کند کسی که من را در ماه من یاری کند.
انسان با تطهیر در چشمه شعبان آماده ضیافت الهی میشود
این استاد برجسته اخلاق تصریح کرد: آنقدر این ماه عظمت دارد که به نوعی مقدمهای برای ورود در ماه خدا است که ماه رمضان است که ماه مبارک رمضان را به دلیل اهمیت بالایی که دارد از یک طرف خدای متعال به خود نسبت میدهد و از یک طرف، در برخی روایات به مؤمنین نسبت میدهد. جهتش این است که مؤمنین در این ماه یک زمینه مهمی پیدا میکنند که یک ارتباط خاص با عالم غیب برقرار کنند و دلیلش نیز شب قدری است که در این ماه وجود دارد. اعمال مختلفِ سفارششده برای این ماه، به این دلیل است که انسان را برای ماه ضیافتالله آماده کنند. از این نظر، مؤمنینی که زمینه داشته باشند به روزهداری این ماه توجه میکنند، همانطور که حضرت علی(ع) میفرماید وقتی که من این فضیلت را از زبان نبی اکرم(ص) شنیدم تا آخر عمر دیگر روزه ماه شعبان را ترک نکردم. بنابراین، یک فرصت بسیار خوبی است که ما در ایام که قرار داریم، فرصت را مغتنم بدانیم و ما از موالید این ماه نیز بتوانیم بهترین استفاده را ببریم.
تحریری در ادامه افزود: بهترین استفاده این است که ببینیم این اولیا که با این پاکی والا در این عالم قرار گرفتهاند و با آنها ارتباط داریم، چقدر میتوانیم از آنها بهره ببریم و چقدر تاکنون امت اسلامی بهره بردهاند و چقدر نواقص داریم که هر فضیلتی که در امت خود و در انقلاب و ملت خود ملاحظه میکنیم، گوشهای از فضائل اهل بیت(ع) است؛ از جمله کمک مؤمنانه. این کمک مؤمنانه را امام حسین(ع) و امام سجاد(ع) که روز سوم و پنجم این ماه تولد این دو بزرگوار است، شخصاً در نیمهشبها انجام میدادند و در تاریکی شب، بدون اینکه معرفی شوند، به همسایگان و ضعفا کمک میکردند. اینها افراد ضعیف را شناسایی میکردند و قبل از اینکه مستمندان خود را معرفی کنند، از جانب این امامان مورد حمایت قرار میگرفتند، با اینکه دستگاه حکومت نیز با آنها نبوده است و با اینکه در یک فشار خاصی به سر میبردند که تحت حاکمیت بنی امیه بود و نمیگذاشت اینها فعالیت اجتماعی داشته باشند. اما چون مظهر کمالات الهی بودند، این کار را انجام میدادند.
بهقدر وسع در عبادات ماه شعبان بکوشیم
تولیت مدرسه علمیه مروی گفت: بنابراین نتیجه میگیریم که ما از این ماه سعی کنیم به اندازه خودمان در انجام عبادات و در گرفتن روزه و در رسیدگی به دیگران موفق باشیم. مخصوصاً در ایام بهار که تحولی در طبیعت رخ میدهد و رسم و رسومی داریم که منزل را تمیز میکنیم و به لباس و ... رسیدگی میکنیم که بسیار کارهای خوبی است و شرع ما نیز دستور داده است و این را باید روش خود قرار دهیم، آن هم با نیت تبعیت از اولیا که این کار با این نیت بسیار ارزشمند میشود، چون کار دنیایی ما با ارتباط ولایی ربط پیدا میکند. هر کاری که با ارتباط ولایی با این اولیا مرتبط شود که آنها سفارش کردهاند، این کار الهی خواهد شد.
منبع: ایکنا
افزودن دیدگاه جدید