حمایت فاطمه(س) از مقام امامت راه امویان را از پیامبر(ص) جدا کرد
وی در ادامه یادآور شد: اگر ما در سیره ایشان مطالعه کنیم پس از رحلت حضرت خدیجه وبه دنبال آن حضرت ابوطالب، بالاترین پشتوانه برای پیامبر (ص) در زندگیشان فاطمه (س) بودند، حتی در پاره‌ای موارد خطراتی که برای پیامبر و توطئه‌هایی که علیه‌شان می‌شد را حضرت زهرا (س) خنثی کردند.
آیت‌الله غروی با تأکید بر اینکه به دلیل همین تأثیرگذاری است که فاطمه زهرا (س) را «ام ابیها» گفته‌اند، اظهار داشت: وفات حضرت خدیجه برای پیامبر (ص) بسیار سنگین بود ولی فاطمه زهرا (س) با آن سن کمشان تا زمان وفات، بزرگترین پشتوانه برای پیامبر (ص) از هر لحاظ به شمار رفتند، حتی در برخی جنگ‌ها ایشان نقش اساسی داشتند تا احیاناً اگر آسیبی به پیامبر وارد می‌شود، ایشان کمک کنند.
وی در ادامه افزود: از سوی دیگر ما مشاهده می‌کنیم که خصوصیاتی که حضرت زهرا (س) در مسئله خانواده داشتند، آن همه سختی‌هایی که اوایل اسلام برای امیرالمومنین (ع) پیش می‌آمد، را به سهولت می‌پذیرفتند با وجود اینکه اولاد متعدد داشتند و طبعاً کارهای سنگین منزل بیشتر به دوش ایشان بود چرا که حضرت علی (ع) بیشتر در جنگ و غزوه بودند ولی بزرگترین پشتوانه برای امیرالمومنین (ع) و دلگرمی ایشان همسرشان محسوب می‌شدند.
آیت‌الله غروی با تأکید بر عفاف، حجب و حیایی که حضرت داشتند و تقسیم کاری که برای کارهای منزل صورت داده بودند، توضیح داد: ایشان تلاش داشتند کارهایی که با عفاف زن بیشتر سازگار است را انجام دهند، حتی زمانی که می‌خواهد در مسجد خطبه بخواند هم پرده‌ای بین زنان و مردان قائل می‌شود. علاوه بر این پس از وفات پیامبر (ص) شرایط خاصی در جامعه عرب ایجاد شد که به حسب ظاهر پیش‌بینی نمی‌شد، آنچه پیامبر وصیت کرده بودند متأسفانه خلافت به انحراف کشیده شد در کنار این هم باز یک مجموعه خطاهای بزرگی از مردم سر زد، فاطمه زهرا (س) تقریباً تنها کسی بود که می‌توانست در آن برهه در تاریخ اسلام تأثیرگذار باشد و حقانیت راه پیامبر(ص) را نشان داده و خطاهای درشت دیگران را روشن کند.
آیت‌الله غروی اظهار داشت: اگر کسی بخواهد حقیقت آنچه در صدر اسلام پیش آمد را درک کند، کافی است نگاهی به تاریخ بیاندازد که طبیعتاً سئوالات جدی در دو ـ سه ماهی که فاطمه زهرا (س) در صحنه بود، روشن می‌شود و حقانیت اسلام و ائمه (ع) را نشان می‌دهد حمایتی که ایشان از مقام امامت معصوم (ع) کردند نکته مهمی است چرا که این راه همچنان ادامه پیدا کرد و راه بنی امیه و بنی عباس کلاً از خلافت پیامبر جدا شد در نتیجه همه اینها برای ما اسوه است.