ماجرای طولانی‌ترین شب دنیا!

کد خبر: 111252
طبق روایات ما شب منتهی به صبح ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه از طولانی‌ترین روزها و شب‌های دنیاست.
وارث

یکی از رویدادهای سال در فرهنگ ما "شب یلدا" یا "شب چله" است که به عنوان طولانی‌ترین شب سال شناخته می‌شود. ایرانیان به رسم سنت دیرینه‌ی خود که ریشه در ایران باستان دارد، این شب را با دید و بازدید سپری می‌کنند.

اما شاید جالب باشد که بدانیم در منابع روایی ما از طولانی‌ترین شب دنیا هم سخن به میان آمده است. این شب، منتهی به صبح ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه است که در منابع روایی‌مان از آن یاد شده است. اولین بار رسول خدا صلی الله علیه و آله از این شب یاد کردند؛ حضرت فرمود «وَ الَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً بِالنُّبُوَّةِ وَ خَصَّنَا بِالْإِمَامَةِ إِنَّهُ لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا یَوْمٌ لَطَوَّلَ‏ اللَّهُ‏ ذَلِکَ الْیَوْمَ حَتَّى یَخْرُجَ فِیهِ فَیَمْلَأَ الْأَرْضَ قِسْطاً» یعنی سوگند به کسی که محمد را به نبوت مبعوث کرد و ما را به امامت مختص کرد، اگر از دنیا یک روز باقی نمانده باشد،‌ خداوند آن را طولانی می‌کند تا اینکه (قائم) خروج می‌کند و زمین را پر از قسط می‌کند.  (کمال الدین و تمام النعمة، ج‏1، ص280) آن حضرت در حدیثی دیگر خطاب به امیر مؤمنان فرمود «ای علی، اگر یک روز از دنیا باقی نمانده باشد، خداوند این روز را طولانی کند تا مردی از عترت تو به پادشاهی برسد؛ به او مهدی گویند؛ او به‌سوی خداوند دعوت می‌کند؛ یَا عَلِیُّ، لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا یَوْمٌ وَاحِدٌ، لَطَوَّلَ‏ اللَّهُ‏ ذَلِکَ الْیَوْمَ حَتَّى یَمْلِکَ رَجُلٌ مِنْ عِتْرَتِکَ، یُقَالُ لَهُ (الْمَهْدِیُّ) یَهْدِی إِلَى اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ)»، (دلائل الإمامة (ط - الحدیثة)، ص441) 

در حدیثی دیگر از امام رضا علیه‌السلام خطاب به دعبل خزاعی آمده است: ای دعبل،‌ امام بعد از من محمد فرزندم و بعد از او، محمد فرزندش علی و بعد از علی، فرزندش حسن عسکری و پس از حسن، فرزندش حجتِ قائم که در زمان غیبتش انتظار او را کشند. در زمان حضور و ظهورش بر همه جهانیان مطاع و فرمانده باشد و اگر از روزگار باقى نماند مگر یک روز، خداوند آن یک روز را طولانى می‌کند تا او خارج شود و روى زمین را پر از عدل و داد کند؛ یَا دِعْبِلُ الْإِمَامُ بَعْدِی مُحَمَّدٌ ابْنِی وَ مِنْ بَعْدِ مُحَمَّدٍ ابْنُهُ عَلِیٌّ وَ بَعْدَ عَلِیٍّ. ابْنُهُ الْحَسَنُ وَ بَعْدَ الْحَسَنِ ابْنُهُ الْحُجَّةُ الْقَائِمُ الْمُنْتَظَرُ فِی غَیْبَتِهِ الْمُطَاعُ فِی ظُهُورِهِ وَ لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا یَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ‏ اللَّهُ‏ ذَلِکَ الْیَوْمَ حَتَّى یَخْرُجَ فَیَمْلَأَ الْأَرْضَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً. 

هرچند لفظ "یوم" در این روایات آمده است، اما "یوم" همیشه به معنای روز نیست بلکه شبانه‌روز را شامل می‌شود. ظاهراً از اتفاقات مهمی که در شب این روز رخ می‌دهد، اذنی است که امام عصر عجل الله تعالی فرجه از رسول خدا و امیر مؤمنان در غار حراء برای ظهورشان می‌گیرند. در این باره امام صادق علیه‌السلام فرمود «(در این شب) شب است که قائم آل محمد در آن (غیر علنی) قیام می‌کند،‌ رسول خدا و امیر مؤمنان و جبرئیل در غار حراء نازل می‌شوند؛ جبرئیل به ایشان می‌فرماید اجابت کن؛ «[پیامبر (صلی الله علیه و آله) را] اجابت کن». آنگاه رسول خدا صلی الله علیه و آله از کمربند لباس خویش، صفحه‌ای را بیرون آورده و به علی علیه‌السلام می‌دهد و به او می‌فرماید: «بنویس: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم، این میثاقی است از جانب خدا و رسولش و علیّ‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام برای مهدی (فرزند حسن عسکری». و این همان سخن خداوند عزّوجلّ در کتابش است [که فرمود]: وَ الطُّورِ* وَ کِتابٍ مَسْطُورٍ* فِی رَقٍّ مَنْشُور. اللَّیْلَةُ الَّتِی یَقُومُ‏فِیهَاقَائِمُ‏ آلِ مُحَمَّدٍ یَنْزِلُ رَسُولُ اللَّهِ صَلى اللَّه علیهِ وَ آله وَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ)، وَ جَبْرَئِیلُ عَلَى حِرَاءَ، فَیَقُولُ لَهُ جَبْرَئِیلُ (عَلَیْهِ السَّلَامُ): أَجِبْ. فَیَخْرُجُ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ) رَقّاً مِنْ حُجْزَةِ إِزَارِهِ، فَیَدْفَعُهُ إِلَى عَلِیٍّ (عَلَیْهِ السَّلَامُ)، فَیَقُولُ لَهُ: اکْتُبْ: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، هَذَا عَهْدٌ مِنَ اللَّهِ، وَ مِنْ رَسُولِهِ، وَ مِنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ، لِفُلَانِ بْنِ فُلَانٍ» بِاسْمِهِ وَ اسْمِ أَبِیهِ، وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) فِی کِتَابِهِ: وَ الطُّورِ* وَ کِتابٍ مَسْطُورٍ* فِی رَقٍّ مَنْشُور (دلایل الإمامهًْ، ص478)

با این توضیحات، لازم است که ما به عنوان شیعیان اهل بیت وحی در این شب به یاد امام عصر عجل الله تعالی فرجه باشیم و برای ظهور ایشان از خداوند متعال طلب فرج کنیم. از این مسئله مهم‌تر اینکه عهدمان را نسبت به امام‌مان مستحکم‌تر کنیم و در راستای عمل به منویات آن امام بزرگوار حرکت کنیم؛ منویاتی که منطبق بر فطرت خداجوی ما و منطبق بر همان مأموریت فطری ما هستند. 

منبع: تسنیم


افزودن دیدگاه جدید

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.