آیت الله جوادی آملی: موی سر همچون صورت، از زیبایی های یک خانم است

آیت الله جوادی آملی صبح امروز در دیدار اعضای مرکز مطالعات حوزه های علمیه اظهار داشت: «کرامت» واژه ای عربی است که معادل فارسی ندارد، ما در فارسی از کریم هم به بزرگوار یاد می کنیم و از کبیر و عظیم نیز به بزرگوار یاد می کنیم، در حالی که کریم غیر از بزرگ است! کرامت وصف فرشته هاست؛﴿بِأَیۡدِی سَفَرَه * کِرَامٍ بَرَرَهٍ﴾؛ خداوند نیز در اولین سوره ای که خود را معرفی می کند، می فرماید: ﴿اقْرَأْ وَ رَبُّکَ الْأَکْرَمُ﴾؛ می فرماید من خدای اکرم هستم و جوامع بشری را دعوت می کند که در کلاس درس کرامت شرکت کنند و در آیات پایانی همین سوره علق نیز، با لحنی که متمم کرامت است می فرماید:﴿أَلَمۡ یَعلَم بِأَنَّ ٱللَّهَ یَرَىٰ﴾؛ گناه نکنید مگر نمی دانید که «اکرم» می بیند! در این سوره سخن از بگیر و ببند نیست، بلکه سخن از فرشته شدن است، یعنی اساس بر کرامت است و این کرامت وصف فرشته هاست؛ دین می خواهد که انسان، کریم باشد.

آیت‌الله جوادی آملی بیان داشت: اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام هم می خواهند که انسان، کریم باشد و حوزه های علمیه که فرزندان این خاندان هستند، باید کریم باشند و کریمانه زندگی کنند.

آیت‌الله  جوادی آملی افزود: هر چند فشار اقتصادی برای جامعه روحانیت نیز هست ولی برخی این فشار اقتصادی را با بدگویی گفتن به نظام، تحمل می کنند و برخی مانند حوزه های علمیه این فشار اقتصادی را کریمانه تحمل می کنند.

آیت‌الله جوادی آملی با تاکید بر حفظ استقلال حوزه های علمیه بیان داشت: حوزه های علمیه باید مستقل باشند، اگر حوزه استقلال اقتصادی داشته باشد، مدیریت خوبی داشته باشد، همه به آن احترام می گذارند، حوزه باید مدافع و مبلغ نظام باشد، اما نظامی نباشد، تابع دولت ها نباشد، استقلال حوزه از دولت ها، مانند استقلال استاد از شاگرد، استقلال معلم از متعلم و استقلال نویسنده از خواننده است، حوزه همواره باید به عنوان راهنما در کنار نظام باشد، حوزه های علمیه، حمایت از نظام دارد و او را یاری می کند، نصیحت و ارشاد می کند، موید دولت هست، استاد و راهنمای نظام هست، اما نباید تابع دولتها باشد، روحانیت نباید با دولتها، عقدی معامله کند، بلکه باید ایقاعی معامله کند، در این صورت اگر اختلاسی و نجومی در برخی دولتها پیش آمد، حوزه بد نام نخواهد شد.

آیت‌الله جوادی آملی در بخش دیگری از سخنان خود به سه دوره متفاوت حوزه های علمیه در صد سال اخیر اشاره کرد و بیان داشت: حوزه های علمیه که یک قرن را پشت سر گذاشته، به سه بخش تقسیم شده، یک دوران ضعف و اختناق بود که از سال 1300 که دوران رضاخانی و بزن و بکوب بود شروع شد و تا چند سالی پس از فرار رضاخان هم این دوران بود، که این دوران، حوزه های علمیه در ضعف قرار گرفته بودند، از سال 1325 که آیت الله العظمی بروجردی وارد حوزه پربرکت شدند، شروع شکوفایی حوزه است. عظمت شخصیت آیت الله بروجردی و همچنین ظهور شخصیت هایی مانند علامه طباطبایی در آن دوران، باعث فروغ و بالندگی حوزه ها شد، و مرحله سوم که مرحله برجسته ای بود، از سال 1340 و با حضور امام و اطلاعیه ها و تبعیدها شروع شد و تا سال 1357 نیز که انقلاب به پیروزی رسید، ادامه داشت، این دوره، حوزه قدرت خودش را نشان داد که با کمک مردم توانست نظام سابق را براندازد!