حجت الاسلام کرمی نیا: نکند محبت اهل بیت(ع) را وسیلۀ کاسبی خودمان کنیم!

شخصی به نام حکم بن عتیبه نقل می کند که ما در محضر امام باقر علیه السلام بودیم و جمعیت زیادی هم در محضر ایشان بودند، یک پیرمردی وارد شد و گفت السلام علیک یابن الرسول الله حضرت هم جواب ایشان را دادند، پس از اینکه نشست به امام عرضه داشت که من قسم میخورم که شما را دوست دارم و اون کسی را که شما را هم دوست دارد، دوست دارم و به خدا سوگند که از دشمنان شما نفرت دارم و به خدا سوگند که حلال شما را حلال می دانم و حرام شما را حرام می دانم. 

انشاالله ما همگی اهل بیت را دوست داریم، که در این دوست داشتنمان جای تأمل است. ما اگر کسی را دوست داشته باشیم، اعمال و رفتار و حتی خواسته دلیمان می شود خواست دلی اون فردی که دوستش داریم. 

انصافا در این قسمت که گفته می شود آن کسانی را هم که شما را دوست دارند، دوست داریم ما خیلی با دقت عمل نمی کنیم. اهل بیت را دوست داریم اما خیلی از اوقات نسبت به کسی که محب اهل بیت هم هست بی دلیل جبهه گیری می کنیم. 

حکم بن عتیبه ادامه می دهد که این شخص عرضه داشت یابن الرسول الله این دوست داشتنه من به خاطر طمع و اینها نیست، دوست داشتن من به خاطر خود شماست. و سپس عرضه داشت از دشمنان شما هم بیزارم و این بیزاری به دلیل کینۀ شخصی نیست، ما با کسی دشمنی نداریم مگر به این دلیل که با شما دشمن باشد. 

سپس آن شخص عرضه داشت یابن الرسول الله آیا با این اعتقادات من امید نجات و رستگاری در من هست؟

امام باقر علیه السلام او را کنار خود نشاندند و به او فرمودند که شخصی خدمت پدرم علی بن الحسین علیه السلام آمد و همین ها را به ایشان عرضه داشت، من هم همان جوابی را که پدرم به آن شخص داد را به تو می گویم. تو اگر بمیری بر رسول خدا و علی بن ابی طالب علیه السلام و امام حسن و امام حسین علیهم السلام و من وارد می شوی و خدا دیدگان تو را روشن می کند و و هنگامی که جانت به انتها برسد تو با شادی به استقبال مرگ خواهی رفت. 

بعد از اینکه حضرت اینها را عرضه داشت، آن شخص شروع به گریه کردن کرد از گریۀ او همۀ جمع هم به گریه افتادند. 

امام باقر علیه السلام فرمودند: اگر کسی می خواهد به مردی از مردان بهشت نگاه بکند به این شخص بنگرد. 

از این مقدمه ای که عرض شد به دو نکته می توان رسید که ما به دو چیز احتیاج داریم: 1-محبت، 2-عمل

محبت اهل بیت که همراه همین محبت تبری هم هست. نمی شود که شما امیرالمؤمنین را دوست داشته باشید اما در جبهۀ امام نیایید و کسی که در سپاه امیرالمؤمنین علیه السلام قرار بگیرد دشمنان فراوانی پیدا می کند. از این عمل در متون دینی ما با عنوان تولی و تبری یاد شده است. آیا همین کافی است؟ هم محبت کافی است هم عمل. در هیچ کجای قرآن شما نمی بینید که بگوید ان الذین آمنوا... و در ادامۀ آن و عملوالصالحات نباشد. ایمان خالی فایده ندارد. 

همه در خسران و زیانند مگر کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند. 

علی بن موسی الرضا علیه السلام می فرمایند: نکند که شما عمل صالح را و اجتهاد در عبادت را با اتکاء به محبت پیامبر و آل پیامبر علیهم السلام رها بکنید. و نکند که محبت اهل بیت را با تکیه ای که بر اعمال خودتان دارید ترک بکنید. محبت بدون عمل و عمل بدون محبت هیچ کدام بدون دیگری مقبول نمی شود. 

پیامبر صل الله علیه و آله فرمودند: استوارترین شما بر روی پل صراط کسی است که بیشتر از همه اهل بیت را دوست داشته باشد. 

در روایت دیگری امام باقر علیه السلام به فضیل فرمودند: ای فضیل سلام ما را به تمام دوستان ما برسان و به آنها بگو من هیچ کاری پیش خدا نمی توانم برای شما انجام بدهم مگر به واسطۀ ورع. زبانها و دست هایتان را نگه دارید بر شما باد نماز و صبر و شکیبایی. و خداوند با صابرین است. اگر می خواهید مشمول شفاعت ما شوید باید در این دنیا صبر داشته باشید.

نکند که محبت اهل بیت علیه السلام را وسیلۀ کاسبی خودمان کنیم، محبت اهل بیت علیه السلام در اعلا درجه است. 

محبت اهل بیت علیه السلام باید در آن صداقت باشد، محبت اهل بیت انتها ندارد. 

در ادامه این مراسم؛ برادر محسن عرب خالقی به مدیحه خوانی در رثای امام رضا علیه السلام پرداختند.

/م.ق106