یکشنبه های بهشتی/ازدواج کنید تا دلآرام باشید
وارث:"یکشنبه ها مهمان مباحث مربوط به "سبک زندگی دینی و اسلامی" با تاکید بر خانواده هستید :
چندی پیش غلامعلی افروز رئیس دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران در گفتگو با خبرگزاری مهر به تشريح عوارض مجرد بودن جوانان در جامعه پرداخت و توصیه های جالبی در این زمینه ارائه کرد. اینک بخش هایی از این گفتگو را خدمت شما تقدیم می کنیم :
ـ دلیل اصلی فراوانی طلاق در جامعه بی توجهی به انتخاب دقیق همسر است به همین دلیل شعار انتخاب دقیق ازدواج پایدار باید در اولویت برنامههای دستگاههای متولی قرار گیرد.
ـ خانواده ها بايد بدانند كه اگر کسی در سن ازدواج بوده و عمدا ازدواج نکند دچار عوارضی چون اضطراب، افسردگی و بدبینی مي شود و بهترین و مؤثرترین رویکرد فرزندپروری این است که باید بچهها را عروس و داماد تربیت کنیم.
ـ ثابت شده اگر بخواهیم جنین حافظه قوی داشته باشد باید برای او قرآن بخوانیم و سخنرانی کنیم و این موضوع، موضوعی است که قابل تجربه است. بانوان میتوانند آموزشهای غیرمستقیم را از دوران جنینی شروع کنند.
ـ هر قدر رابطه پدر و مادر رابطه با کمالی باشد کودکان بیشتر لذت میبرند، هر قدر پدر و مادر در جهت تحقق آرمانهای ازدواج تلاش کنند فرزندان آن خانواده قابلیت عروس و داماد شدن دلآرام را بیشتر خواهند داشت.
ـ خداوند میگوید ازدواج کنید تا دلآرام باشید. هدف اصلی از ازدواج رسیدن به آرامش است و از نتایج قطعی ازدواج ارضای جنسی از طریق مشروع، درآمدن از تنهایی و تشکیل خانواده است.
ـ همسران باید برای یکدیگر مثل لباس باشند چرا که لباسها عیب را میپوشانند، به انسان مصونیت میدهند، از آلودگی حفظ میکند، با انسان تناسب دارد یعنی تنگ یا گشاد نیست و کس دیگری آن را بر تن نکرده است. دومین ویژگی همسر خوب وقفکردن تمام مهر و محبت خود به همسرش است يعني شجاعت، صداقت، صبوری، ایثار و احسان از ویژگی چنین زوجهایی است. همچنين یک همسر خوب باید به عنوان سومین ویژگی همه جاذبهها، مثبتاندیشیها، تلاشمداری، کلام زیبا و رفتار پرمحبت را تقدیم همسر خود کند.

یک تلنگر کوچک از زبان استاد فاطمی نیا (هم برای آقایان هم برای خانم ها. هم برای مجردها هم برای متاهل ها !):
«آقایان حیف تان نمی آید مادرها را اذیت می کنید؟ سید رضی جامع نهج البلاغه پس از مرگ مادرش گفت: "بعد از این با کدام دست بلاها را رد کنم؟" دست مادر که بالا می رود بلاها از شما دور می شود. حیف نیست سر یک چیز جزئی مادر را می رنجانید؟ از مجلس روضه برگشته مادر را می رنجاند؛ قبول باشد!»
/م.ق106