سرنوشت مان را خودمان معیین می کنیم
وارث: شكى نيست كه سرنوشت ما تا آنجا كه با كار و كوشش و تلاش ما مربوط است به دست خود ما است و آيات قرآن نيز با صراحت اين موضوع را بيان مى كند، مانند:" و أن لَيْسَ لِلاِْنْسانِ إلاّ ما سعى «انسان بهره اى جز سعى و كوشش خود ندارد" (1) و كُلُّ نَفْس بِمَا كَسَبَتْ رَهينَةٌ "هر كس در گرو اعمال خويش است".(2).ولى در بيرون دايره تلاش و كوشش ما و آنجا كه از حريم قدرت ما خارج است، دست تقدير تنها حكمران است، و آنچه به مقتضاى قانون عليت ـ كه منتهى به مشيت و علم و حكمت پروردگار مى شود ـ مقدر شده است انجام پذير خواهد بودمنتها افراد با ايمان و خداپرست كه به علم، حكمت، لطف و رحمت او مؤمن هستند، همه اين مقدرات را مطابق «نظام احسن» و مصلحت بندگان مى دانند، و هر كس بر طبق شايستگى هايى كه اكتساب كرده است، مقدراتى مناسب آن دارد، يعنى:يك جمعيت منافق و ترسو و تنبل و پراكنده محكوم به فنا هستند، و اين سرنوشت براى آنها حتمى است.اما يك جمعيت با ايمان و آگاه، متعهد و مصمم، جز پيروزى، سرنوشتى ندارند.(3)
پي نوشت
1. نجم آيه 39.
2. مدثر، آيه 38.
3. تفسير نمونه، ج 7، ص 521.
منبع: عمار نامه
/م.س215