حجت الاسلام پناهیان: غفلت از واقعیت ها بیشتر انسان را نابود می کند تا غفلت از ارزش ها/ حاج میثم مطیعی: بی بی سلام ماه محرم شروع شده

آنقدرکه انسان با توجه به هست ها می تواند به خدا تقرب پیدا بکند با عمل به بایدها تقرب پیدا نمی کند. آنقدر که معرفت پیدا کردن به واقعیت ها انسان را رشد می دهد و به خدا نزدیک می کند آنقدر به دست آوردن فضائل انسان را رشد نخواهد داد. چه بسا بی توجهی به این هست ها و واقعیت ها ی موجود منجر شود به اینکه یک نفر اگر بایدها و دستورات را هم درست انجام بدهد آن دستورات ثمر برایش نداشته باشد و شاید ضرر هم داشته باشد. خیلی ها برای خوب شدن برای متعالی شده دنبال یک بایدی هستند آنچنانی که یک دستورالعمل ویژه پیدا کنند و به آن با دقت عمل کنند تا به آنچه می خواهند برسند. در حالیکه بیشتر از بایدها هست ها یعنی خبر از واقعیت ها داشتن انسان را رشد می دهد. معنای این حرف این نیست که نمی توانیم واقعیت اطرافمان را تغییر دهیم و بر آن اثر بگذاریم.

غفلت از واقعیت ها خیلی بیشتر انسان را نابود می کند تا غفلت از ارزش ها. واقعیت ها هوای نفس را بیچاره میکنند. انسان را سعادت مند می کنند.انسان را پرواز می دهند. تا خیلی ها یاد دین می افتند می روند سراغ ایمان سراغ دستور می روند سراغ معبود. خب اینها خوب است و معلوم است اینها محور هستند و در این تردیدی نیست.سئوال اینجاست پس چرا انسانها به آن باور ندارند و در جان انسانها جا نمی گیرد.

وقتی می آئیم سراغ دین خدای دین دستورات دین لااقل کنار این یک نگاهی به این واقعیت ها بکنیم. ما کجا هستیم چه واقعیتهای ما را احاطه کرده چه اختیاراتی نداریم آنها را بشماریم بعد درباره مصرف این اختیارات در راه صحیح صحبت می کنیم.

ماها همه در دین داری در تکامل در رشد دنبال این هستیم چگونه باید رفتار بکنیم این را در بخش اختیارمان می دانیم ما قبل از این آیا لحظه های بی اختیاری خودمان را دیده ایم. یعنی اینکه ما فهرست ان چیزهایی که در زندگی ما موثرند و در لیست زندگی ما نیست به آن توجه کنیم. این باعث می شود به ضعف و حقارت و فقرخودمان بیشتر پی ببریم. این ها که دیگر باید نیست اینها هستهاست. پس از آن می رویم سراغ بایدها.سراغ آرمانها. اینها را که محقق هستند یک نگاهی به آن بیاندازیم.

فیلم بد آن فیلمی است که ما را از همه واقعیت های اطرافمان که ما را احاطه کرده غافل کند و بگوید که تو میتوانی بر روی همه واقعیات اثر بگذاری. خب این کفر است. دروغ می گوید. ما نمی توانیم همه واقعیات اطرافمان را تغییر دهیم. جالب است اخیرا مکاتبی در حال ترویج است که می گویند تو می توانی همه چیز را تغییر دهی در حالیکه خود خدا می گوید تو خیلی از چیزها را نمی توانی تغییر دهی حتی با کمک من.

"عرفت الله بفسخ العزائم" . خیز برمی داری تغییر بدهی نمیگذارند تغیر بدهی تازه آن چیزهایی که خیال میکردی تغییر پذیرند برای اینکه به تو بفهمانند که نمی توانی تغییر بدهی. اینها واقعیات عالم هستی است.

غزل ابتدایی مراسم که توسط حاج میثم مطیعی ارائه شد:

بی بی سلام ماه محرم شزوع شده

بازاین چه شورش است و چه ماتم شروع شده

بی بی سلام کاسه اشکی به من دهید

ماه گدایی من و چشمم شروع شده

یادم نرفته است نگاه شما به ما

از گریه های ماه محرم شده

هاجر به پای روضه اصغر نشسته بود

تا اینکه جوشش دل زمزم شروع شده

بی بی سلام نیت گریه نموده ای

شیرین ترین عبادت ما هم شروع شده

-------------------------------------------------

غزل مرثیه ، توسل به حضرت زهرا(س):

سرنوشت آن گل پرپر نمی دانم چه شد
شرح این خون گریه را آخر نمی دانم چه شد

احترامش را پدر خیلی سفارش کرده بود
آن سفارش های پیغمبر نمی دانم چه شد

روزگاری مرغ عشقی این حوالی خانه داشت
آشیانش سوخت، بال و پر نمی دانم چه شد

چند نامرد آمدند و هیزمی آماده شد
در که کلا” سوخت، میخ در نمی دانم چه شد

بعد از آن سیلی که چون طوفان به رخسارش وزید
حالت گلبرگ نیلوفر نمی دانم چه شد

شد فدک سیراب از سرچشمه پهلوی او
لاله های رسته بر بستر نمی دانم چه شد

موی مادر را که می دانم شده از غم سپید
گیسوی بی شانه دختر نمی دانم چه شد

دستهای شوهرش زخمی شد از ردّ طناب
ریسمان بر گردن حیدر نمی دانم چه شد

هیچ کس قبر شریفش را نمی داند کجاست
آخر این قصه را دیگر نمی دانم چه شد