اول ربیع الثانی / قیام توابین

کد خبر: 47642
در چنین روزی توابین به رهبری سلیمان بن صرد براى خونخواهى امام حسین (ع) قیام کردند. سلیمان از شیعیان على بن ابی‌طالب و امام حسن و امام حسین (ع) بود و در جمیع جنگ‌ها در رکاب امیرالمؤمنین (ع) حضور داشت. آخرالامر با لشکر ابن زیاد رو به رو شدند؛ و بعد از کشتن عده زیادى از آنان و مبارزات و جان ‌فشانی‌های فراوان، سلیمان در سن 93 سالگى در عین الورد به شهادت رسید.
وارث: در این روز در سال ۶۵ ه‍ سلیمان بن صرد با گروهى از توابین - که نام شانزده هزار نفر آن در دفتر سلیمان ثبت شده بود - براى خونخواهى امام حسین (ع) قیام کردند.[۱]
در روز دوم ربیع الثانى، از «نخیله» کوفه براى جنگ با ابن زیاد ملعون حرکت کردند. در شب جمعه ۵ ربیع الثانى از کوفه خارج شدند و روز بعد کنار قبر حضرت اباعبدالله (ع) رفتند. یک یا سه شبانه روز در کربلا ماندند و گریستند و استغفار نمودند و ضجه و ناله کردند، به‌طوری که مثل آن روز و به آن اندازه صداى ضجه در آن وادى شنیده نشده بود.
هنگام وداع، کنار قبر حضرت مانند ازدحام کنار کعبه شلوغ بود. هر کس با حالتى شعر می‌خواند و ناله می‌کرد و با آن حضرت وداع می‌کرد و خود را براى جنگ با ابن زیاد آماده می‌نمود.[۲]
سلیمان از شیعیان على بن ابی‌طالب و امام حسن و امام حسین (ع) بود و در جمیع جنگ‌ها در رکاب امیرالمؤمنین (ع) حضور داشت. آخرالامر بالشکر ابن زیاد رو به رو شدند؛ و بعد از کشتن عده زیادى از آنان و مبارزات و جان‌فشانی‌های فراوان، سلیمان در سن ۹۳ سالگى در عین الورد به شهادت رسید.[۳] از اصحاب سلیمان هم فقط ۲۷ نفر که مجروح و خسته و تشنه بودند جان سالم به در بردند و بقیه همه به شهادت رسیدند.[۴]
حصین بن نمیر ملعون - که در کربلا دل‌های اهل‌بیت (ع) را سوزاند - در عین الورد به دست ابراهیم پسر مالک اشتر کشته شد و به جهنم واصل گردید.[۵]

/1102001307