شعر سروده شده توسط آیت الله حائری شیرازی برای مادرشان در زندان رژیم پهلوی

کد خبر: 51271

وارث: ای مادر پیر رنج دیده
وز رنج بسی شکنج دیده

هر چین رُخَت دهد نشانه
از یک اَلم و غم زمانه

هرچند زکار اوفتادی
درنظم امور اوستادی

هر چند شکسته و استخوانی
لیکن تو ستون خاندانی

بنیاد زهم گسسته گردد
آنگه که ستون شکسته گردد

تو خرمی و نشاط مایی
تو مرکز ارتباط مایی

تو مهره استخوان پُشتی
خُردی به نظر ولی درشتی

هر پشت که مهره‎ای از آن کاست
خم می‎شود و نمی‎شود راست

دامان سخن اگر چه باز است
از سنجش و فکر بی نیاز است

از طول سخن ملال بینی
گرچه سخنم زلال بینی

چون در غم دوری تو بودم
این قطعه تفنناً سرودم

این قطعه زصادق ار پذیری
یا خرده و نکته‎ای نگیری

هم مفتخریم و هم مباهی
بر چون تو بلند پایگاهی

منبع: کانال نکات و تمثیلات آیت الله حائری شیرازی
/1102001307