سنگ‌تمام خوزستان براي زائران اربعين
مضيف، لامردون يا اتاق پذيرايي؛ فرقي نمي‌كند هر سه واژه به يك معناست؛ محلي براي پذيرايي از مهمانان؛ يك پذيرايي گرم و باشكوه كه با نام خوزستان و مردم مهمان‌نواز و خونگرمش گره خورده است و اين روزها در جاي‌جاي اين خطه بساطش برپاست؛ اين روزها كه در سرها غوغاست و در دل‌ها شوري برپا. اين روزها كه ميعادگاه دل‌هاي عاشق، اربعين و كربلاست و رهروان شيدا، مهمان عزيز و محترم بيش از هزار مضيف و لامردون و موكب.
وارث: خوزستان يك بار ديگر عاشق شده است؛ تمام و كمال؛ مثل دوران دفاع مقدس. خاكش، آبش، مردمان خونگرمش؛ پير و جوان و زن و مرد و شهري و روستايي و ندار و دارايش؛ همه عاشق شده‌اند، همه مشغولند، مشغول عشقبازي، معامله، دادوستد؛ معامله‌اي كه جنسش آسماني است و با دادوستدهاي زميني، زمين تا آسمان فرق مي‌كند.
خوزستان اين روزها خواب ندارد؛ همه در اين سرزمين بيدارند، همه عاشقند؛ همه بي‌قرارند؛ همه هرچه دارند از توان جسمي و مالي در دست گرفته، در طبق اخلاص گذاشته و با لبخند و از عمق جان، پيشكش غريبه‌هايي مي‌كنند كه براي رسيدن به مقصد عشق، مسير خوزستان را برگزيده‌اند؛ غريبه‌هايي كه وجه مشترك همه‌شان عشق و پيشه همه‌شان عاشقي است؛ غريبه‌هايي كه بيش از هر آشنايي به دل خوزستاني‌ها نشسته‌اند و دل مردم عاشق‌پيشه اين سرزمين را برده‌اند تا مال و جان و لحظه‌هاي عمرشان را پيشكش اين رهروان زائر عاشق كنند.
هيچ مانعي براي تكاپو نيست
خوزستان داغ است؛ حتي حالا كه دومين ماه پاييز سپري مي‌شود؛ ريزگرد و گردوخاك هم اين روزها به گرما اضافه شده، اما هيچكدام نه گرما و نه گردوغبار مانع ميزباني پرتكاپو و بي رياي خوزستاني‌هاي مهمان نواز نشده است.
اربعين نزديك است و ميليون‌ها ايراني زائر، آهنگ كربلا؛ قبله و ميعادگاه عاشقان هستي كرده اند؛ نيمي شان از مرزهاي شلمچه و چزابه راهي اين سرزمين مي‌شوند؛ مرزهايي كه امروز تجليگاه عشق و ايثار و خدمت و بخشش و از خودگذشتگي است.
امروز خوزستاني‌هاي مهمان نواز ميزبانند و زائران اربعين مهمان؛ مهماني عجيبي است؛ بي‌سابقه و بي‌مانند در دنيا؛ چراكه ميزبان بي‌قرار پذيرايي است و مهمان بي‌اعتنا به اين ضيافت دنيوي، سوداي رفتن و رسيدن دارد.
زائراني كه از جاي جاي كشورمان، به خوزستان رسيده‌اند، اگر بخواهند از مرز شلمچه راهي كربلا شوند، وارد خرمشهر شده و پس از گذشت مسير 20 دقيقه‌اي، به شلمچه مي‌رسند و آنها كه چزابه را برگزيده‌اند، از چهار مسير هنديجان، انديمشك، ايذه و بهبهان و پس از صرف زماني طولاني‌تر به چزابه مي‌رسند، اما در تمام اين مسيرها موكب‌هاي اسكان و استراحت و پذيرايي برايشان فراهم است.
مضيف ولامردون درخوزستان
سيدمحمود موسوي، رئيس كميته اسكان و تغذيه ستاد اربعين خوزستان تعداد اين موكب‌ها را 800 موكب باپروانه عنوان مي‌كند: «مردم خوزستان همه در ميزباني از زائران اربعين مشاركت دارند، انقدر كه علاوه بر 800 موكبي كه پيش از اين مجوز فعاليت گرفتند، 300 موكب هم اخيرا مشغول به كار شده اند؛ 400 موكب در مسير خرمشهر تا شلمچه و 700 موكب در مسير شهرهاي انديمشك و ايذه و بهبهان و هنديجان به چزابه.»
وي در گفت‌وگو با جام‌جم اضافه مي‌كند كه اين موكب‌ها كه در زبان عربي به آن مضيف و عشاير بختياري خوزستان به آن لامردون مي‌گويند، آمادگي پخت و توزيع روزانه صد هزار پرس غذا را دارند.
به گفته رئيس ستاد عتبات خوزستان اين روزها همه جاي خوزستان در آماده‌باش كامل براي پذيرايي از هموطنان زائر به سر مي‌برد؛ آن هم با پذيرايي كه همه‌اش مردمي است: «كافي است پاي زائران به نه مرزهاي شلمچه و چزابه كه به مرزهاي خوزستان برسد، وسايل پذيرايي از آنها در هر شهر و روستا برپاست. آنها كه توان موكب زدن داشته‌اند، موكب زده اند و انهايي كه توانشان در حد كمتري بود، چادري كنار جاده برپا كرده‌اند و از زوار با نان عشايري، نان‌هاي محلي و روستايي و غذاهاي لذيذ خوزستاني پذيرايي مي‌كنند.»
هر چه در توان دارند....
خوزستاني‌ها تمام سرمايه و سليقه خود را به كار گرفته‌اند تا دل زائران را به‌دست آورند و با اين‌كار جايي در فهرست عاشقان سالار شهيدان جهان؛ اباعبدالله باز كنند: «كباب، ماهي كباب، خورش قيمه، استانبولي، مرغ و.... دركنار انواع نان محلي و قالب‌هاي يخي كه جگر زائران را خنك كند، تقريبا در همه موكب‌ها به‌چشم مي‌خورد.
موسوي مي‌گويد روزانه 2000 قالب يخ براي موكب‌ها ارسال مي‌شود كه همه هزينه آن را خيرين پرداخت كرده و مي‌كنند.
مرزهاي شلمچه و چزابه به شبكه گاز شهري وصل نيست، اما چراغ گازهايي كه غذا و چاي زائران روي آنها درست مي‌شود، حتي يك لحظه از شبانه‌روز بدون گاز نمي‌ماند؛ گازش را هم كپسول‌هاي گازي مي‌رسانند كه مردم خوزستان اجازه خالي شدن آنها را نمي‌دهند.
صحنه‌هاي عاشقي بي‌شمار است
صحنه‌هاي ايثار و انفاق در مرزهاي خوزستان بي‌شمارند: گوشه‌اي از مرز شلمچه، يك نفر پنج ماشين لباسشويي آورده و لباس زائران را در زمان اندكي شسته و خشك مي‌كند. يك خانواده با چند چرخ خياطي در مرز چزابه، دوخت و دوزهاي احتمالي زائران را انجام مي‌دهند. عده زيادي هم ترجيح مي‌دهند كفش زائران اباعبدالله را واكس زده و خاك پاي آنها را توتياي چشم كنند. برخي هم پشت فرمان نشسته‌اند تا با خودروهايشان فقط زائران را منتقل كنند؛ رايگان و با ذكر يك صلوات.
موسوي، رئيس كميته اسكان و تغذيه ستاد اربعين خوزستان به ما مي‌گويد پذيرايي موكب‌هاي خوزستاني شامل اسكان و استراحت هم هست؛ براي ساعاتي يا حتي يك شب و چند شب. موسوي اين را هم قيد مي‌كند كه ميزبان بسياري از موكب‌ها مرد هستند، اما موكب‌هاي خانوادگي و موكب‌هايي كه فقط خواهران آنجا را اداره مي‌كنند هم در مرزهاي شلمچه و چزابه برپاست.
به گفته وي، تمام شهرستان‌ها و روستاها و همه مردم خوزستان در برپايي اين ضيافت عاشقانه نقش داشته و سهيم هستند.
خلاصه اين‌كه هيچ زائري در خوزستان معطل نمي‌ماند و گرفتار و دست خالي از مرز گذر نمي‌كند؛ به همان اندازه كه وسايل پذيرايي با آب خنك و انواع نوشيدني و غذاهاي رنگارنگ و سنتي و غيرسنتي و نان‌هاي خوش‌عطر و طعم سنتي مهياست، عطر سلام و صلوات و اسپند و زمزمه‌هاي يا حسين يا حسين هم در فضا جاري است.