حجت الاسلام ربیعی: خودِ خداوند سبب شناخت خودش است

وارث: مراسم شب بیستم ماه مبارک رمضان با سخنرانی حجت الاسلام  یوسف ربیعی و مداحی کربلایی صادق رجب و کربلایی عباس کریمی در هیئت روضه ماء الفرات برگزار شد.

در ادامۀ خبر متن سخنان حجت الاسلام ربیعی را می خوانید:

از دعای ابوحمزه رسیدیم به"عَرَفْتُكَ وَاَنْتَ دَلَلْتَني عَلَيكَ وَدَعَوْتَني اِلَيكَ وَلَوْلا اَنْتَ لَمْ اَدْرِ ما اَنْتَ" «تو مرا دلالت کردی بر خودت و دعوت کردی و مرا خواندی به سوی خودت واگر تو نبودی نمی دانستم که تو چه هستی؟»

خودِ خداوند سبب شناخت خودش است.

در دعای عرفه امام حسین علیه السلام می فرمایند:" أَیَکُونُ لِغَیْرِکَ مِنَ الظُّهُورِ مَا لَیْسَ لَکَ" « خداوندا غیر تو آیا ظهوری دارد که برای تو نیست؟» "حَتَّی یَکُونَ هُوَ الْمُظْهِرَ"  «هرآنچه که وجود دارد ظهورش از توست.» "مَتَی غِبْتَ حَتَّی تَحْتَاجَ إِلَی دَلِیلٍ یَدُلُّ" «دلیلی بیاید دلالت کند برای تو.» " مَتَی بَعُدْتَ حَتَّی تَکُونَ الآْثَارُ هِیَ الَّتِی تُوصِلُ إِلَیْکَ" « چگونه بر تو به چیزی استدلال شود که در وجود به تو نیازمند است؟» " عَمِیَتْ عَیْنٌ لا تَرَاکَ عَلَیْهَا رَقِیبا وَ خَسِرَتْ صَفْقَةُ عَبْدٍ لَمْ تَجْعَلْ لَهُ مِنْ حُبِّکَ نَصِیبا " «کور باد چشمی که تو را نبیند. تورا در خود مراقب نبیند و چقدر خسران زده است معادله ای که از حب تو هیچ نسیمی نبرد.»

در قرآن صدیقین آدم از خود خدا،به خدا می رسند؛ اگر از مخلوق به خدا برسیم خدا را کامل درک نکرده ایم. وقتی آدم از مخلوقات به خدا برسد خدا را درک کرده است ناقص. اما اگر از خدا به مخلوقات برسد ایمانی دارد به او که از خدا چیزی را بعید و دور نمی داند. از آثار به موثر پی نبریم. اگر خدا را بشناسیم صفات خدا را هم می شناسیم. مخلوقات آینۀ ناقص حق هستند. هرموجودی که روی پای خود ایستاده است خودآ است(یعنی هر موجودی متکی به خدا است.) یا نه به دیگری نیاز دارد؟ هر موجودی که می بینیم یا نیازمند است یا بی نیاز. سلسله نیازمندان می توانند خود را بی نیاز کنند در صورتی که هیچ غنی ای در بین آنان وجود نداشته باشد نمی توانند غنی بشوند. نه می توان گفت : همه عالم نیازمند هستند و نه می توان گفت همه عالم بی نیازند. بی نیاز یعنی هیچ حدی ندارد. یک بی نیاز و بی نهایت بیشتر وجود ندارد، آن هم خداوند است.

امام حسین علیه السلام در دعای عرفه می فرمایند: "بِكَ عَرَفْتُكَ" «به خودت تو را شناختم.» "َ أَنْتَ دَلَلْتَنِي عَلَيْكَ وَ دَعَوْتَنِي إِلَيْكَ" «تو مرا بر خودت راهنمايي کردي و مرا به سوي خودت خواندي. دردعای ابوحمزه می خوانیم:"وَلَوْلا أَنْتَ لَمْ أَدْرِ ما أَنْتَ" «اگر تو برپا دارنده همه مخلوقات نبودی نمی توانستم تو را درک کنم.» در دعای صباح نیز: "یا مَنْ دَلَّ عَلی ذاتِهِ بِذاتِهِ " «ای کسی که دلالت داری بر ذات خودت، با ذات خودش.» در دعای ابوحمزه: "الحَمْدُ للهِ الَّذِي أَدْعُوُهُ فَيُجِيبُنِي وَإِنْ كُنْتُ بَطِيئاً حِينَ يَدْعُونِي وَالحَمْدُ للهِ الَّذِي أَسْأَلُهُ فَيُعْطِينِي " خدایا حمد می کنم تو را از این که وقتی تو را می خوانم اجابت می شود ( یا در همین دنیاست یا در آخرت هیچ دعایی هدر نمی رود) هرچند من کند هستم و هروقت هر چه من از تو خواستم به من عطا فرمودی. "الحَمْدُ للهِ الَّذِي أُنادِيهِ كُلَّما شِئْتُ لِحاجَتِي" هر وقت برای حاجتی صدایت کردم( از دور) و هر وقت خواستم با تو خلوت کنم هیچ واسطه ای نیاوردم. (هروقت سرخود رابالا ببریم خداوند از ما می خواهد که حرف بزنیم.)

حدیث قدسی: "لَو عَلِمَ المدبّرون کیف اشتیاقی بهم لَماتوا شَوقاً" «اگر آناني كه از درگاه من روي برتافته‌اند، مي‌دانستند که چقدر مشتاق ديدنشان هستم، هر آينه از شدّت شوق جان مي‌سپردند. »