دو رکن اساسی هیأت‌ها
کارشناس مسائل مذهبی گفت: روضه‌هایی که خوانده می‌شود، سه دسته است: یک دسته را همه مورخان قبول دارند، دسته دیگری از روضه‌ها را مورخان معتبر قبول ندارند مانند عروسی حضرت قاسم(ع) و دسته سوم روضه‌های اختلافی است.
وارث: حجت‌الاسلام جعفر واضحی آشتیانی در دوره آموزشی سرگروه‌های حلقه های صالحین سازمان بسیج مداحان کشور در مجتمع فرهنگی تربیتی ولایت قم با موضوع «شبهات مقتل» به سخنرانی پرداخت.
کارشناس مسائل مذهبی اظهار داشت: یک سؤال مهم درباره مقتل‌خوانی وجود دارد و آن این است که آیا درباره مرثیه‌خوانی برای اهل بیت(ع) آیه‌ای در قرآن کریم آمده است؟ یکی از پاسخ ها را در سوره مبارک یوسف می‌توان یافت که حضرت یعقوب(ع) در فراق حضرت یوسف(ع) ۲۰ سال گریستند.
وی ادامه داد: برخی آیات قرآن مجید گریه کردن برای اهل بیت(ع) را وارد می‌داند؛ در آیه ۲۳ سوره مبارک شوری آمده که نسبت به نزدیکان پیامبر اکرم(ص) باید علاقه زیاد داشته و مودّت بورزید.
واضحی آشتیانی ابراز داشت: از پیامبر اکرم(ص) سؤال شد که نزدیکان شما چه کسانی هستند؛ در پاسخ سه مرتبه تکرار کردند «علی و فاطمه و فرزندان آن‌ها»؛ این مودت به نزدیکان رسول اکرم(ص) در قرآن کریم واجب شمرده شده است.
وی افزود: در آیه ۳۲ سوره مبارک حج آمده که عزاداری و گریه‌کردن، زنده نگه داشتن شعائر خداوند متعال است؛ اقامه عزا برای اهل بیت(ع) نشانه خدا است، چرا که یاد خدا می‌کنیم؛ یکی از ویژگی‌ها و نشانه‌های مودت، گریه کردن بر مصیبت‌های ایشان است.
واضحی آشتیانی با اشاره به برگزاری جلسات هفتگی و ماهانه، بیان داشت: حضور در جلسه اهل بیت(ع) موضوعیت دارد و امام صادق(ع) در این زمینه می فرمایند که اگر افرادی دور هم جمع شوند و حدیث و معارف دینی را تبیین کنند، امر اهل بیت(ع) را احیا کرده اند.
کارشناس مسائل مذهبی تأکید کرد: دو برنامه اصلی برای هر هیأتی وجود دارد که نخستین آن تبیین احادیث اهل بیت(ع) و دوم ذکر مصیبت های اهل بیت(ع) و گریستن در مصیبت ایشان است؛ این دو رکن حتما باید با هم باشد تا به یک جلسه بتوانیم هیأت بگوییم.
وی خاطرنشان کرد: در روایات آمده که اگر کسی برای اهل بیت(ع) یک قطره اشک بریزد، همه گناهانش آمرزده خواهد شد؛ این روایت به این معنا نیست که هر کسی در هر درجه و رتبه‌ای که یک قطره اشک بریزند تمام گناهانش بخشوده خواهد شد، بلکه این گریه و اشک باید از روی معرفت به اهل بیت(ع) باشد و باعث تحول افراد شود.
واضحی اظهار داشت: روضه‌هایی که خوانده می‌شود، سه دسته است: یک دسته را همه مورخان قبول دارند، مانند روضه حضرت عباس(ع) درباره آوردن آب از فرات؛ دسته دیگری از روضه‌ها را مورخان معتبر قبول ندارند، مثل عروسی حضرت قاسم(ع) که هیچ منبعی برای آن وجود ندارد؛ دسته سوم روضه‌های اختلافی است، مثل اختلافی که در زمینه نام و سن حضرت رقیه(س) وجود دارد.
کارشناس مسائل مذهبی اظهار داشت: یک سؤال مهم درباره مقتل‌خوانی وجود دارد و آن این است که آیا درباره مرثیه‌خوانی برای اهل بیت(ع) آیه‌ای در قرآن کریم آمده است؟ یکی از پاسخ ها را در سوره مبارک یوسف می‌توان یافت که حضرت یعقوب(ع) در فراق حضرت یوسف(ع) ۲۰ سال گریستند.
وی ادامه داد: برخی آیات قرآن مجید گریه کردن برای اهل بیت(ع) را وارد می‌داند؛ در آیه ۲۳ سوره مبارک شوری آمده که نسبت به نزدیکان پیامبر اکرم(ص) باید علاقه زیاد داشته و مودّت بورزید.
واضحی آشتیانی ابراز داشت: از پیامبر اکرم(ص) سؤال شد که نزدیکان شما چه کسانی هستند؛ در پاسخ سه مرتبه تکرار کردند «علی و فاطمه و فرزندان آن‌ها»؛ این مودت به نزدیکان رسول اکرم(ص) در قرآن کریم واجب شمرده شده است.
وی افزود: در آیه ۳۲ سوره مبارک حج آمده که عزاداری و گریه‌کردن، زنده نگه داشتن شعائر خداوند متعال است؛ اقامه عزا برای اهل بیت(ع) نشانه خدا است، چرا که یاد خدا می‌کنیم؛ یکی از ویژگی‌ها و نشانه‌های مودت، گریه کردن بر مصیبت‌های ایشان است.
واضحی آشتیانی با اشاره به برگزاری جلسات هفتگی و ماهانه، بیان داشت: حضور در جلسه اهل بیت(ع) موضوعیت دارد و امام صادق(ع) در این زمینه می فرمایند که اگر افرادی دور هم جمع شوند و حدیث و معارف دینی را تبیین کنند، امر اهل بیت(ع) را احیا کرده اند.
کارشناس مسائل مذهبی تأکید کرد: دو برنامه اصلی برای هر هیأتی وجود دارد که نخستین آن تبیین احادیث اهل بیت(ع) و دوم ذکر مصیبت های اهل بیت(ع) و گریستن در مصیبت ایشان است؛ این دو رکن حتما باید با هم باشد تا به یک جلسه بتوانیم هیأت بگوییم.
وی خاطرنشان کرد: در روایات آمده که اگر کسی برای اهل بیت(ع) یک قطره اشک بریزد، همه گناهانش آمرزده خواهد شد؛ این روایت به این معنا نیست که هر کسی در هر درجه و رتبه‌ای که یک قطره اشک بریزند تمام گناهانش بخشوده خواهد شد، بلکه این گریه و اشک باید از روی معرفت به اهل بیت(ع) باشد و باعث تحول افراد شود.
واضحی اظهار داشت: روضه‌هایی که خوانده می‌شود، سه دسته است: یک دسته را همه مورخان قبول دارند، مانند روضه حضرت عباس(ع) درباره آوردن آب از فرات؛ دسته دیگری از روضه‌ها را مورخان معتبر قبول ندارند، مثل عروسی حضرت قاسم(ع) که هیچ منبعی برای آن وجود ندارد؛ دسته سوم روضه‌های اختلافی است، مثل اختلافی که در زمینه نام و سن حضرت رقیه(س) وجود دارد.