احکام/ وظیفه فردی که قدرت انجام هیچ یک از موارد کفاره را ندارد

وظیفه فردی که توانایی انجام هیچ کدام از موارد کفاره افطار عمدی را ندارد، چیست؟ (یعنى مثلا به واسطه بیمارى نمى‏ تواند شصت روز روزه بگیرد و از نظر مالى هم توانایى ندارد شصت فقیر را اطعام کند یا تحت تکفل پدر است)

الف- وظیفه در زمان فعلی:
آیات عظام امام، سیستانی، شبیری، نوری: هر چند مُدّ که می تواند به فقرا طعام بدهد و اگر نتواند استغفار کند؛ اگر چه مثلا یک مرتبه بگوید: «استغفرالله».
رهبری: باید به هر تعداد که می تواند عذا بدهد و احتیاط آن است که استغفار نیز بکند و اگر به هیچ وجه نمی تواند به فقرا غذا دهد، استغفار کند.
آیات عظام وحید، صافی، تبریزی: بنابراحتیاط واجب باید به قدر امکان به هر تعداد که می تواند غذا بدهد و استغفار نماید.
آیت الله بهجت: بنابر احتیاط واجب هجده روز روزه بگیرد یا به هر تعداد فقیر که می تواند مُد غذا دهد و اگر نتوانست بنابر احتیاط واجب هر مقدار از روزه یا صدقه که برایش آسان است انجام دهد و اگر بطور کل عاجز است، استغفار کند.
آیت الله فاضل: هجده روز روزه بگیرد و یا هر چند مد که می تواند به فقرا دهد و اگر نتوانست هر مقدار می تواند انجام دهد و اگر نتوانست، استغفار نماید. 

ب- اگر در آینده متمکن (جسمی و مالی) شود:
آیات عظام رهبری، مکارم: تکلیف از او ساقط است و لازم نیست بعدا که قدرت پیدا کرد کفّاره بدهد.
آیت الله صافی: هر وقت بتواند، پرداخت کند.
سایر مراجع: بنابر احتیاط واجب هر وقت بتواند، کفاره را بدهد.

پی نوشت: 
توضیح المسائل مراجع، ج1، م1660. امام، تحریرالوسیله، احکام باطل کردن روزه، م11. رهبری، استفتائات سایت، س354، 355. آیات عظام سیستانی، نوری، مکارم، فاضل: عروة الوثقی، کفارة الصوم، م19. آیات عظام وحید، تبریزی: منهاج الصالحین، کفارة الصوم، م1008. آیت الله صافی، هدایة العباد، کتاب الصوم، م1332. آیت الله بهجت: وسیلة النجاة، الصوم، م 1128. جامع احکام، رضوی، م 549. انوار طاها، شناسه 968، 1042، 1098.

منبع: انوار طه