آیتالله مهدی هادوی تهرانی، ۳۰ اردیبهشتماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه شعراء، گفت: این سوره با توصیف قرآن به عنوان کتاب مبین آغاز شد و در آیه ۱۹۲ هم مجدد به این موضوع برگشت. در آیات بعد، پس از بیان قرآن و خصوصیات قرآن، بیانی فرمود که «كَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ؛ اين گونه در دلهاى گناهكاران [انكار را] راه مىدهيم». مراد الهی آن است که قرآن در دل مجرمین مستقر نمیشود و نمینشیند و به تعبیر عامیانه از این گوش شنیده و از گوش دیگر بیرون میکنند.
وی با اشاره به آیه «لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ» اضافه کرد: این ایمان نیاوردن آنان تا جایی ادامه دارد که عذاب دردناکی را بچشند که ممکن است این عذاب در دنیا و یا آخرت باشد؛ در روایات بیان شده است که مرگ مؤمن طوری لذتبخش است که اگر ایمان برای انسان هیچ ثمری نداشته باشد، جز لذت همین مرگ باز ارزش دارد و برعکس اگر کفر هیچ عذابی جز عذاب هنگام مرگ نداشته باشد، انسان نباید طرف جرم برود و کفر بورزد.
هادوی تهرانی تصریح کرد: فیض کاشانی در روایتی کیفیت مرگ مؤمن و مجرم را بیان کرده و آورده است که وقتی مؤمن از دنیا می رود، نبی اعظم و ائمه بر بالین او حاضر میشوند و بعد فرشتگانی که مسئولیت قبض روح را دارند، توصیه میشوند که این مؤمن از دوستان ما هست و با او با لطافت برخورد شود.
کیفیت مرگ مؤمن و کافر
استاد حوزه علمیه اظهار کرد: مؤمن آنچنان اشتیاق دارد به دنبال ائمه برود که به فرشتگان میگوید زودتر جان مرا بگیرید تا به آنها برسم و در نقطه مقابل، وقتی کافر از دنیا میرود، باز اولیاء میآیند و میگویند این فرد از ما نیست و گرزی از آتش بر سر او کوفته میشود به گونهای که قبرش از آتش پر میشود.
وی اظهار کرد: مجرم عذاب دردناکی در انتقال از این دنیا به دنیای دیگر خواهند داشت؛ در جهنم برزخی هم گرفتار عذاب دائمی خواهند بود که ائمه کفر مصداق بارز آن است، ولی ممکن است مجرمی باشد که در حد ائمه کفر نیست، لذا در وضعیت خواب به سر میبرند تا در قیامت معذب شوند.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه عذاب، امری ناگهانی است، لذا انسان نباید توبه خود را به تأخیر بیندازد، به آیه «أَفَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ» اشاره و اضافه کرد: طبق این آیه فرموده است که اگر منکران و کفار هزار سال هم عمر کنند باز ایمان نخواهند، آورد و امروز مال و نعمتهایی که از آن بهره داشتند هیچ سودی برای آنان ندارد. «مَا أَغْنَى عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَ».
وی با اشاره به آیه «وَمَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنْذِرُونَ» بیان کرد: سنت الهی آن است که قومی را عذاب نمیکند، مگر اینکه قبل از آن برای آنان منذر، هادی و فرستادهای باشد؛ انذار یادآوری بعد از مرگ و سرنوشت نهایی انسان است؛ یادآوری اینکه انسان به اندازه هر ذرهای کار بد یا خوب بکند، میبیند؛ در ادامه فرمود که «وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ» یعنی ما به هیچ کسی ظلم نمیکنیم و کسی را بیخود عذاب نخواهیم کرد.
وی افزود: نبی اعظم با آن عظمت وجودی، افتخار دارد که عبدالله است و ما دائما در تمامی نمازها شهادت میدهیم که او ابتدا عبد بود و بعد رسول؛ پیامبر عبد بودن را بیش از رسول بودن دوست داشت، اینکه از خود چیزی ندارد و همه وجودش در اختیار مولاست، ولی مجرمین بیمحتوا خدا را مؤاخذه میکنند که چرا در عذاب آنان عجله میکند؛ اینقدر پر رو هستند.
حسن و قبح عقلی
آیتالله هادوی تهرانی با بیان اینکه خداوند هر چه انجام دهد با ضابطه و بر اساس عدل است، اظهار کرد: اشاعره میگویند هر چه خدا انجام دهد، عدل است، ولی ما معتقدیم که بشر برخی چیزها را میفهمد که عدل یا ظلم و حسن یا قبیح است؛ امروز اکثریت قریب به اتفاق جهان اهل سنت، اشاعره هستند و معتزلیون تقریباً جایی در میان آنان ندارند و اشاعره هم حسن و قبح عقلی را قبول ندارند.
بطلان افسانه غرانیق
وی با تأکید بر اینکه خداوند هر کاری بکند، براساس ضابطه و عدل است، با اشاره به آیه «وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ» تصریح کرد: شیطان در این قرآن هیچ راهی ندارد و آیات شیطانی و افسانه غرانیق باطل است؛ آنها نه میتوانند و نه شایسته است که چنین کاری کنند. حتی از شنیدن آن محروم هستند چه رسد به اینکه بخواهند چیزی به آن اضافه کنند «إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ»؛ افسانه غرانیق گفته که شیطان در انتقال آیات به پیامبر دخالت کرد و پیامبر متوجه او نشد؛ پیامبر معصوم است و هیچ اشتباهی در او راه ندارد.
Links:
[1] https://vareth.ir/tag/keyword/61938/%D9%87%D8%A7%D8%AF%D9%88%DB%8C-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C
[2] https://vareth.ir/tag/keyword/6159/%D9%85%D8%B1%DA%AF
[3] https://vareth.ir/tag/keyword/6301/%D9%85%D9%88%D9%85%D9%86