کمک مومنانه در رکوع، سیره امیرمومنان(ع) است/ امام زمان(عج)، انسان‌ها را برای مواسات در حق هم تربیت می‌کند

وارث: 

 با توجه به پشت سر نهادن عید غدیر و ضرورت بررسی عواملی که باعث غفلت از غدیر پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) شد و ضرورت بررسی درس هایی که منتظران باید از این غفلت و مصائب ناشی از آن به منظور کم کردن فاصله با ظهور امام زمان(عج) بگیرند، با حجت الاسلام والمسلمین «محمدمهدی حائری پور»، استاد حوزه علمیه و کارشناس مرکز تخصصی مهدویت گفتگویی ترتیب داده ایم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود:

 

غدیر به عنوان نقطه آغازین جریان ولایت و امامت ائمه معصوم(ع) پس از پیامبر اکرم(ص) برای امروز منتظران امام مهدی(عج) چه درس ها و آموزه هایی دارد؟

 

درباره درس های غدیر برای منتظران امام زمان(عج) باید توجه داشت یکی از مهمترین درس های غدیر ضرورت و اهمیت امام شناسی است آنچه رسول خدا(ص) در غدیر تلاش کردند برای مردم بیان کنند، یکی شناخت جایگاه امام بود تا این شان و مقام روشن شود و سپس مصداق امام یعنی امیرمومنان(ع) را معرفی کردند.

از این رو، نخستین درس در این موضع برای منتظران آن است که باید جایگاه امامت را بشناسند و بدانند امامت، منصبی الهی است نه مقامی زمینی و بشری و لذا درباره امامت آنچه رکن و اساس است آنکه این مقام الهی و به انتخاب خدا است و حتی شخص پیامبر(ص) تنها نقش ابلاغ کننده این مقام را دارند نه تعیین آن را. این شناخت و معرفت، اطاعت و تسلیم کامل و محض از امام معصوم(ع) را در پی خواهد داشت.

 

چه آموزه های دیگری برای سبک زندگی منتظرانه می توان و باید از غدیر استخراج و در جامعه منتظر و مدعی زمینه سازی برای ظهور نهادینه کرد؟

 

در گام بعد باید شخص امام را با ویژگی هایش بشناسیم و بدانیم در این دوران و زمان، امام عصر(عج) چه کسی است و چه نسبتی با رسول خدا(ص) دارد تا مصداق امامت را گم نکنیم و سراغ دیگرانی که مدعیان دروغین هستند، نرویم.

درس دوم وظیفه ما در مقابل امام است، وقتی ما راجع به خدا و پیامبر(ص) وظایفی داریم، در مقابل امام معصوم(ع) هم وظیفه داریم از مهمترین این وظایف حق اطاعت و تسلیم محض است یعنی انسان منتظر باید تمام تلاش خود را بکند در همه رفتارهای فردی و اجتماعی از امام زمان خویش اطاعت کامل کند و سخن او را سخن خدا و رضای او را رضای خدا بداند و در همه ابعاد سبک زندگی در مسیری حرکت کند که خواسته امام محقق شود.

 

اتخاذ چه سبکی از زندگی منتظران می تواند مانع از بروز آنچه پس از غدیر رخ داد، شود؟

 

برای این مهم باید ببینیم چه عواملی باعث شد آنها که در غدیر با امیرالمومنین(ع) بیعت کردند، بعد از رحلت حضرت رسول(ص) پیمان شکستند ... از مهمترین این عوامل، دنیاخواهی و دنیاطلبی است انسان وقتی در مسیر حق حرکت می کند، باید از دنیا و خواسته های نفسانی چشم‌پوشی کند چون بعضاً این خواسته ها در تقابل با دستورات الهی است؛ کسی که با امام(ع) بیعت بسته باید کاملا تسلیم و مطیع باشد و از خواسته های خود و وابستگان چشم بپوشد به ویژه آنجا که این خواسته ها با خواست الهی در تضاد است.

در زیارت شریف «آل یس» می خوانیم حق آن چیزی است که شما به آن راضی هستید و باطل آن چیزی است که شما به آن خشمگین هستید. ملاک حق و باطل، رضا و خشم خدا است.

اگر این را برای خود حل نکرده باشیم در مسیر زندگی و در دوراهی ها برای جلب منافع دنیایی غافل می شویم و حتی عامداً پیمان خود با خدا را زیر پا می گذاریم، از این رو، تقویت تقوا و ایمان در وجود خود و استمداد از خدا، و انتخاب امام و همراهی او و تبعیت از فرامینش در چالش ها کمک می کند.

 

گرامیداشت غدیر و دیگر مناسبت های ولایی ماه ذی الحجه در تبیین و ترویج مهدویت و انتظار اصیل چه نقشی دارد؟

 

قطعاً لازم است غدیر به عنوان نقطه عطف در تاریخ اسلام و بالاتر از آن به عنوان نقطه اساسی در اعتقاد صحیح اسلامی که تکمیل کننده عقاید اسلامی است تعظیم شود چراکه خدای متعال در غدیر فرمود: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي».

از راه های این تعظیم، بازگو کردن این واقعه است شاید در شرایط کرونایی نتوان اجتماعات بزرگ داشت نباید فراموش کرد در محافل کوچک و با رعایت مسائل بهداشتی، باید درباره غدیر گفتگو و زیارت غدیریه امام هادی(ع) خوانده و ابعاد غدیر بیان شود به ویژه اگر برای نسل جوان شبهاتی وجود دارد، به آنها پاسخ دهیم.

حال که معذور از شرکت در مجالس هستیم خود را موظف به مطالعه و تفکر درباره غدیر کنیم که آیا غدیر صرفاً بخشی از تاریخ اسلام است یا جریانی پویا و بالنده در همه زندگی در طول تاریخ.

باید توجه داشت انسان بدون دستگیری از امام حق راه به جایی نمی برد، حتی بنابر معارف دینی مذهبی، انسان بدون امام معصوم(ع) به توحید هم دست نمی یابد.

 

با توجه به شرایط کرونایی کشور و محدود شدن تجمعات و مجالس مذهبی، کمک های مومنانه چقدر به تعظیم ایام الله ذی الحجه و ترویج شادی های معنوی آن کمک می کند؟

 

کمک مومنانه از مهمترین توصیه ها و سفارشاتی است که ائمه(ع) داشته اند، لذا وقتی به سبک زندگی معصومان(ع) می نگریم، جنبه های عملی این کمک ها را به وفور می بینیم نه آنکه توصیه های آنها صرفاً نظری بوده باشد چنان که امیرالمومنین(ع) در هنگام رکوع انفاق کردند.

قطعاً از مسائلی که امروز قلب امام زمان(ع) را راضی و شاد می کند فراگیر شدن کمک های مومنانه است که اطعام از مصادیق آن محسوب می شود و دیدیم به مناسبت عید سعید غدیر این سفره های اطعام در سطح کشور گشوده شد.

به تعبیر رهبری معظم انقلاب اگر شرایط کرونایی اجازه اطعام های حضوری را نمی دهد، نباید حذف شود بلکه باید از راه های دیگر دنبال شود باز هم کمک به فقرا و محرومان به اشکال صحیح انجام شود حتی بیشتر از سال های قبل. یعنی این جریان اطعام غدیر باید به صورت پررنگ همه کشور را فرا بگیرد و به الگوی اسلامی تبدیل شود تا همه بدانند از درس های غدیر این است که هر مومنی حواسش به اطرافیان خود باشد.

اساساً شرط اطاعت از امام(ع)، عدم غفلت از برادران ایمانی است و جریان امامت، انسان را برای مواسات و پیوند با برادران ایمانی تربیت می کند.

منبع: شبستان