چرا ام البنین سلام الله علیها همه فرزندانش را روانه کربلا کرد؟

وارث: مدیرگروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم گفت: نقش مادر در تربیت فرزند به اعتراف همه روانشناسان چه مسلمان و چه غیر مسلمان بی بدیل است. از همین رو اسلام نیز به مقام مادر بسیار ارج نهاده و در این باره در آیات قرآن و روایات تاکیدات فراوان شده و جایگاه رفیعی برای مادران عنوان گردیده است تا جایی که پیامبر اسلام صل الله علیه وآله فرمودند: «الجنه تحت اقدام الامهات » همه این احترام و تکریم از آن روست که مادر می تواند جایگاه و نقش بزرگی در جوامع بشری داشته باشد.

وی افزود: این امور همه ذی المقدمه هستند برای مقدمه ای مهم و اگر مقدمه مهم باشد روشن می شود که مسئولیت سنگینی در کار است که خداو رسول الله صل الله علیه وآله تا این حد بدان اهمیت داده اند.
حجت الاسلام حسنلو در ادامه به اهمیت ازدواج حضرت امیرالمومنین علیه السلام پس از حضرت فاطمه سلام الله علیها اشاره و تصریح کرد: امیر المومنین علیه السلام در این ازدواج می بایست با توجه به جایگاه خطیر فاطمه سلام الله علیها، قداست بیت امامت و آینده امامت، زنی را انتخاب می کردند که عهده دار این وظایف خطیر باشد و فرزندانی تربیت کند که در سختی ها کارآمد و یار و یاور اسلام باشند.

ام البنین سلام الله علیها از این خانه و اهل آن شناخت و درک کاملی داشت

این کارشناس دینی گفت: امام در این ازدواج همه این موراد را در نظر داشت و از عقیل خواست زنی با این شرایط از خانواده ای اصیل و نجیب انتخاب کند. و بدین سان ام البنین برای این مسئولیت سترگ انتخاب شد. امیرالمومنین علیه السلام در نظر داشت تا زنی را به خانه بیاورد که فرزندانی از او متولد شوند برای روزهای سخت اسلام.

وی با بیان این موضوع که فاطمه اول سلام الله علیها مادر امامت است و فاطمه دوم (ام البنین)مادر پاسداران حریم امامت ، تاکید کرد: ام البنین سلام الله علیها وقتی وارد این خانه شد از این خانه و اهل آن شناخت و درک کاملی داشت و می دانست که در این خانه چگونه نقش مادری را ایفا کند تا برا ی دین فایده بخش بوده و رضایت علی علیه السلام و امامت را در پی داشته باشد. از طرفی مادری فرزندان فاطمه سلام الله علیها به گونه ای که آنها را نرنجاند برای او بسیار مهم بود از این رو نخواست تا با نام خود، صدایش کنند.
مدیرگروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم گفت: عواطف و احساسات پاک مادری و معرفت این بانو چنان اقتضا می کرد که برا ی فرزندان فاطمه علیها السلام نیز از مهرورزی مادری ذره ای کم نگذارد. همین مهر مادریست که در شکل دهی شخصیت کودک اثرگذار می شود و این تربیت عینا در کربلا بازتاب می یابد. ادب، عاطفه ، مهرورزی و حماسه عباس و برادرانش در کربلا به قدری لبریز و سرشار است که همه گان شاهد آن هستند اگرچه تاریخ به دلیل بزرگتر بودن حضرت عباس(ع) بیشتر درباره ایشان سخن می گوید اما از دیگر برادران نیز جسته و گریخته مطالبی بیان شده که آنها نیز همین گونه بوده اند.

تربیت پیروانی راستین و مطیع برای امام عصر خود

حجت الاسلام حسنلو افزود: حضرت ام البنین سلام الله علیها بر اساس 10 مولفه فرزندان خود را تربیت کرد که این مولفه ها امروز می تواند الگوی زنان ما در تربیت نسلی برومند باشد. 1- تربیت درست فرزند بر اساس مکتب اهل بیت که این بانوی بزرگوار به این موضوع توجه ویژه و خاص داشت 2 - داشتن فرزندان زیاد چرا که نفس اولاد زیاد داشتن در روایات ما نوعی فضیلت و همچنین نیاز امروز جامعه است و امروز نیز زنان جامعه ما باید با فرزندان برومند به سوی عصر ظهور حرکت کرده و از داشتن فرزند زیاد نهراسند.
وی پیرو راستین و مطیع امام بودن را از دیگر مولفه هایی نام برد که حضرت ام البنین سلام الله علیها آن را از کودکی به فرزندان خود آموخته بود و افزود: تقدیم فرزندان برای سربازی در رکاب امام مولفه دیگریست که باید بدان توجه کرد لذا در هیچ جای تاریخ گزارش نشده است که ام البنین سلام الله علیها مانع همراهی فرزندانش با امام حسین علیه السلام شود و یا لااقل از یکی از آنها بخواهد که همراه او بماند در حالی که این حق طبیعی مادر است.

این بانوی بزرگوار فرزندانش را به گونه ای تربیت کرد که آنها احساس نکنند که دیگر فرزندان امیر المونین علیه السلام تنها برادر پدری آنها هستند و به دلیل تفاوت داشتن در مادر، در دل احساس دوگانگی با آنها نداشته و در همراهی با امام تردید نکنند چرا که در ماجرای بیعت خواستن از امام، یزید تنها بر بیعت حضرت ابا عبدالله علیه السلام اصرار داشت و آنها می توانستند خود را وارد معرکه نکرده و با امام همراه نشده و راهی کربلا نگردند همچنانکه محمد حنیفه و فرزندانش یا بنی العباس که از اقوام امام بودند ، چنین کردند.

او عشق ویژه علی(ع) به حضرت فاطمه(س) و فرزندانش را می دانست
حجت الاسلام حسنلو تصریح کرد: اما همه فرزندان ام البنین علیها السلام همراه امام به کربلا رفتند و این تنها به دلیل تربیت خاص و ویژه ام البنین بود. چرا که دیگران از جمله محمد حنفیه نیز فرزندان علی علیه السلام بودند اما چنین نکردند. یا در داستان امان نامه حضرت عباس علیه السلام و برادرانش می توانستند با اجازه ای که امام به آنها داد، امان نامه را بپذیرند اما حضرت عباس علیه السلام در آن شرایط چنان ابراز احساسات و اعلام وفاداری می کند که در طول تاریخ بی نظیر است و این نیز ازناحیه مادر است. یک مادر می تواند فرزندان خود را تا این حد مدیر، مدبر و وفادار تربیت کند.

موضوع دیگری که این کارشنای دینی به آن اشاره کرد: وفاداری حضرت ام البنین سلام الله علیها به حضرت علی علیه السلام است. او چون احساس می کرد که علی علیه السلام زهرا سلام الله علیها و فرزندانش را به شکلی ویژه دوست دارد بنابراین فرزندان خود را نیز به همان شکل تربیت کرد. درک منزلت همسر و مطیع محض بودن نسبت به همسر در طول دورانی که با حضرت علی علیه السلام زندگی کرد و تربیت فرزندان برومند همه بیانگر لیاقت شایستگی و پاکی طینت حضرت ام البنین علیها السلام است.
وی تاکید کرد: امیرالمومنین علیه السلام همسران دیگری نیز داشت اما هیچ یک مانند ایشان در تاریخ ماندگار نشد. درس دیگر برای بانوان مسئله عشق به دین و ایثار در راه خداست که به فرزندان خود این مسایل را با شیره جان آموخت تا تحت چتر محبت اهل بیت باشند. وی فرزندانش را به گونه ای تربیت کرد که وقتی احساس خطر برای دین کردند اقدام کنند یعنی به قدری اهمیت دین را برای آنها بازگو کرده بود که به این درجه از فهم و درک نایل شده بودند که امام را رها نکنند هرچند بودند افرادی که ادعای آنها از نظر علم و ...بسیار بود اما در عمل امام را رها کردند.
استقامت و ایستادگی در راه خدا از ویژگی ها و خصوصیات بارز این بزرگ بانوی اسلام است . پس از آمدن قاصد و خبر شهادت امام و یارانش، حضرت ام البنین سلام الله علیها تنها سراغ از امام می گرفت و عزاداری ها و گریه هایش نیز برای امام حسین علیه السلام بود. زنی عالم و دانشمند بود که در دوستی فرزندان فاطمه سلام الله علیها هیچ کم و کاستی نگذاشت. آنچنان که گاه تا طلوع آفتاب بر سر آنها بیدار می نشست. وی با شناختی که از اهل بیت داشت فرزندان خود را به گونه ای تربیت کرد که در راه خدا و حفظ دین فدا شدند و خود نیز هرگز بر این موضوع اظهار پشیمانی نکرد.

/م118