ام البنین سلام الله علیها بانویی که به تنهایی «یک امت» بود

وارث: 

شناسایی الگوهای موفق و اسوه های فکری و عملی زنان کوشا در تاریخ اسلام، بهانه ای شد تا درآستانه  روز تكريم مادران و همسران شهدا، اسوه دانایی، ایمان و فضیلت  که همانند «مدرسه ای فراگیر» برای همه نسلهاست را معرفی نمائیم. دراین میان ام البنین(س)، مادر حضرت عباس(ع) از جایگاه ویژه ای برخوردار است. هرگاه  نام آن حضرت به میان می آید بدون نام مادرش ام البنین(ع) نمی توان او را در ذهن تصور کرد. نام این مادر اسوه،  یادآور عظمت حضرت عباس (ع) و درخشندگی سیمای ابوالفضل(ع)  است. ویژگیها و فضایل ام البنین (س) در فداکاری،گذشت، ادب، غیرت، محبت و ولایت پذیری بوده که آنان را به فرزندانش انتقال داده است و با شناخت آنها می توان  لیاقت همسری حضرت علی(ع) و مادری فرزندان حضرت فاطمه (س) را درک کرد. آنچنان که هم نزد اهل بیت علیهم السلام گرامی بود و هم الگویی شد برای زنان و مادران در طول تاریخ و روز تكريم مادران و همسران شهدا.
 

فضایل اخلاقی، کمالات انسانی، نیروی ایمانی، ثبات و پایداری، شکیبایی و بردباری، بصیرت و دانایی، نطق و سخندانی او را به شایستگی، بانوی بانوان کرده بود. همانگونه که احترام ام البنین(س) به خاطر رشادت ها، جان فشانی، و دلاورپروی هایش بر ما لازم است، تکریم و احترام کسانی که فرزندانی رشید در دامن خود پرورش داده و تقدیم اسلام کردند نیز لازم و ضروریست.
 

 این مادران و الگوی واقعی آنان حضرت ام البنین (س) به واقع مصداق بارز شجره طیبه ( قرآن کریم، سوره ابراهیم / 24) می باشند؛ شجره ای که اصل آن در زمین است و فرع آن در آسمان ها و حاصل و نتیجه این درخت پاک همانا عباس بن علی و عثمان و... بوده اند که همگی در عاشورا و عاشوراهایی دیگر شهید شدند.
 

بنابر وصيت خود حضرت فاطمه (س)ده سال پس از رحلت حضرت رسول(صلي الله عليه و آله) و حضرت فاطمه(س)، وقتي علي(عليه السلام) به فکر گرفتن همسر ديگري بود حضرت ام البنین(س)، زنی از تبار دلیران را برگزید.
 

نام او فاطمه بود که بعدها پس از ازدواج با حضرت علی (علیه السلام) با کنیه‏ «امُّ البنین» (مادر پسران) مشهور شد. با شهادت چهار فرزند ام ‏البنین (س) در کربلا، این بانوی شکیبا، به افتخار مادر شهیدان بودن نائل آمد و درکنار همسر شهید بودن، افتخاری دیگر بر صفحه افتخاراتش افزوده شد.
 

عالم فرهیخته، زین الدین عاملی معروف به شهید ثانی (وفات: 965 ه. ق) درباره حضرت ام‏البنین (س) می نویسد: ام البنین(س)از بانوان با معرفت و پرفضیلت بود. نسبت به خاندان نبوت، محبت و دلبستگی خالص و بی اندازه داشت و خود را وقف خدمت به آنان کرده بود. خاندان نبوت نیز برای او جایگاه والایی قائل بودند و به او احترام ویژه می گذاشتند. در روزهای عید، به احترام او به محضرش می رفتند و به ایشان ادای احترام می کردند. (ربانی خلخالی، 1378: 7).
 

علی محمد دخیّل؛ نویسنده عرب زبان معاصر می نویسد:بزرگواری این زن (ام البنین(س)) هنگامی روشن می شود که بدانیم وقتی خبر شهادت فرزندانش را به او می دهند به آن توجه نمی کند، بلکه از سلامتی حضرت امام حسین(ع) می پرسد؛ گویی حسین(ع) فرزند او است نه آنان. (دخیّل، 1401ق: ج1، 325.)
 

او در قبرستان بقیع در کنار سبط رسول خدا، امام حسن (علیه السلام)، و فاطمه بنت اسد و دیگر چهره های درخشان شریعت محمدی(صلی الله علیه و آله) به خاک سپرده شد.
 

در تاریخ انقلاب اسلامی ایران و درطول دفاع مقدس و جنگ تحمیلی  با دشمن بعثی، مادران دلیری از ایران اسلامی فرزندان خویش را در راه اسلام فدا کردند تا روح بلند حضرت ام البنین (س) و صفات کریمه و عظیمه وی  و نامش را به بلندای آفتاب زنده کنند و در پرتو صفات آن بانوی با فضیلت که درواقع خود به تنهایی یک امّت بود ، انسان هایی تربیت شدند که در تاریخ دفاع مقدس ایران اسلامی ماندگارشدند و این مادران مانند الگوی خود پس از شهادت فرزندانشان در طول زندگی با برکت خویش، پیام رسان شهیدان و تداوم بخش راه امام وامت خویش شدند و رسالت خویش را به طور کامل ادا کردند.

 منبع: شبستان