غلامرضا سازگار؛ به سادات میلاد مادر مبارک

وارث: 

خدا را تجلاّی دیگر مبارک
نشاط و سرور پیمبر مبارک

تبّسم به لب‌های حیدر مبارک
به افلاک توحید، محور مبارک

به سادات میلاد مادر مبارک
به قرآن بگویید کوثر مبارک

گل باغ عصمت فدا‌ها خوش آمد
جمال خدا روح طا‌ها خوش آمد

پیمبر بود محو خورشید رویش
خدیجه شده مات حسن نکویش

درود خدا باد بر خُلق و خویش
نیاز آورد صد چو رضوان بسویش

ملک راست ذکر و دعا گفتگویش
محمّد، محمّد، ببوسش ببویش

که آیات نور است نقش جمالش
کمال است مبهوت فضل و کمالش

گل است و رباید دل از باغبانش
مه است و شرف داده بر آسمانش

سلام خدا باد بر جسم و جانش
محمّد بود زائر آستانش

خداوند را وحی ثانی بیانش
زمین غرق نور آمد از دودمانش

وجودش سراپا بهشت محمّد
بهشت محمّد سرشت محمّد

به گردون بگویید این محور تو ست
به حوّا بگویید این سرور تو ست

به آدم بگویید این مادر تو ست
به حیدر بگویید این همسر تو ست

به احمد بگویید این دختر تو ست
به قرآن بگویید این کوثر تو ست

به فردوس گویید افتد به پایش
به جبریل گویید گوید ثنایش

امامت گل سرخی از دامن او
ولایت بهاریست از گلشن او

نبوّت در آیینه‌ی روشن او
شفاعت شمیمی ز پیراهن او

علی دوستی همچو جان در تن او
بهشت سماواتیان مدفن او

گرفته حیات از دمش تا قیامت
نبوّت، رسالت، ولایت، امامت

فلک گشته بر گرد بیت گلینش
ملک سجده برده به خاک زمینش

گرفته ز. دم روح روح الامینش
خداوند را دست در آستینش

نبی عاشق طلعت نازنینش
علی زنده از خندۀ دلنشینش

خدا مدح فرموده در هل اتایش
پدر بار‌ها گفته جانم فدایش
 
خدا برد معراج، پیغمبرش را
به او داد نیکوترین گوهرش را

نه نیکوترین گوهرش کوثرش را
نه کوثر که صدّیقه‌ی اطهرش را

نه صدّیقه‌ی اطهرش مظهرش را
نه مظهر که آیینه‌ی منظرش را
 
سلام خدا بر جمال و جلالش
که مولا علی گشته محو کمالش