حجت الاسلام بی آزار؛ چرا کمک قرض‌الحسنه از انفاق پول بهتر است؟

 حجت‌الاسلام احسان بی‌آزار تهرانی، با اشاره به اینکه محور بحث ما پیرامون اصل دیگرخواهی و احسان و نفع رسانی به خلق خدا، مومنین و مسلمین است که مصداق کامل آن امام حسن مجتبی(ع) است اظهارداشت: راه و روش ایشان برای ما به عنوان یک الگو مطرح است. گاهی انسان تصور می‌کند که خدمت‌رسانی به معنای پول پاشی است و هرکس که پول دارد می‌تواند در عرصه احسان وارد شود. در صورتی که گاهی می‌توان آبرو خرج کرد.

وی با اشاره به خاطره‌ای از ابن عباس افزود: او می‌گوید که با امام حسن(ع) در کنار بیت‌الله الحرام معتکف بودیم. کنار کعبه یک رکعت نماز، هزار رکعت محاسبه می‌شود. یک مرتبه فردی نزد امام حسن(ع) آمد و گفت گرفتار و مبتلا هستم و شرح مشکلات خود را برای ایشان نقل کرد. حضرت فرمودند: به صاحب این خانه در حال حاضر سرمایه‌ای همراه خود ندارم، طرف جا خورد زیرا از در خانه امام حسن(ع) کسی دست خالی برنمی‌گشت. امام (ع) به یکباره حرکت کردند و فرمودند: نگران نشو الان پول ندارم اما پسر علی بن ابی‌طالب(ع) آبرو که دارد. خودم سراغ طلبکارت می‌آیم و از او مهلت می‌گیرم. ابن عباس می‌گوید دیدم امام با وجود اینکه معتکف بودند، راه افتادند و رفتند و من هم به تبع، ایشان را دنبال کردم. در مسیر به حضرت عرض کردم: فراموش کردید معتکف هستید؟ حضرت فرمودند: ابن عباس ما خانواده‌ای هستیم که آیه تطهیر در شان ما نازل شده است، نقص و اشکالی در کار ما وجود ندارد. چرا حیرت کردی که من اعتکاف در کعبه را رها کردم؟ پدرم امیرالمومنین می‌فرمود: یک گره‌گشایی بی‌منت و خالص برای برادر و خواهر مومن از ۶ هزار سال عبادت و سجاده‌نشینی برتر است.

بی‌آزار تهرانی افزود: امام(ع) نزد آن فرد رفت و او گفت به خاطر حضور شما این بدهی را بخشیدم اما امام فرمودند بدهکار است باید پرداخت کند اما به او مهلت بده تا پول را فراهم کند.

تولیت آستان مقدس امامزاده صالح(ع) با اشاره به اینکه در کار خیر ممکن است یک کار فکری سبب خیر آفرینی برای مردم شود، گفت: از تمام ظرفیت‌ها برای کمک‌رسانی و خیررسانی به مردم باید استفاده کرد گاهی با قلم، بیان، قدم، مال، جان، آبرو یا برخورد خوش می‌توان مردم را کمک کرد.

وی با بیان اینکه اگر بنا داریم کار خیر و کمک‌رسانی داشته باشیم باید ریشه‌ای باشد، گفت: خدمت‌رسانی ما نباید موقت باشد. اگر بنا داریم کاری انجام دهیم برای ریشه‌کن کردن فقر باید سراغ اشتغال برویم. قدیمی‌ها می‌گفتند همیشه ماهی‌گیری یاد دادن بهتر از ماهی دادن به دست دیگران است.

بی آزار تهرانی گفت: اگر خیر جاری و ساری ایجاد کنیم ارزنده‌تر است. در آیات قرآن هم داریم قرض‌الحسنه دادند که فرد باید پول را پس بدهد به مراتب بهتر از انفاق کردن زیرا اندیشه بازگشت، پویایی، کار و جهاد را در جامعه ایجاد می‌کند.

این فعال جهادی گفت: برای احسان کردن در قرآن حتی اولویت‌هایی هم مطرح شده است ابتدا پدر و مادر، سپس ذی‌القربی و بعد یتیم و مسکین است یعنی یتیم اولویت دارد زیرا تامل روحی و فکری هم دارد و در نهایت نوبت ابن‌‌السبیل است. اگر این آداب و ملزومات را رعایت کنیم به سمت ریشه‌کنی فقر گام خواهیم برداشت.
منبع: فارس