حجت‌الاسلام انصاریان؛ پیامبر(ص) درباره مردم بعد از خودش نیز دغدغه داشت

وارث: 

حجت‌الاسلام والمسلمین حسین انصاریان، مفسر قرآن و خطیب پیشکسوت به مناسبت سالروز رحلت پیامبر (ص) اظهار کرد: ما در حد ظرفیت فکری و روحی خودمان برای شناخت شخصیت الهی، عرشی و ملکوتی رسول خدا(ص) به سه منبع مهم و راستین باید مراجعه کنیم، چون احدی جز این سه منبع، قدرت شناساندن پیغمبر اکرم(ص) را در حد دنیایی ایشان ندارد.

استاد اخلاق حوزه‌های علمیه افزود: قرآن کریم، نهج البلاغه و روایات نورانی اهل‌بیت(ع)، سه منبع اصلی بشریت برای شناخت هرچه بهتر و بیشتر رسول الله(ص) است. به عنوان مثال قرآن در باب شناخت پیامبر(ص) در آیاتی می‌فرماید: «إِنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً وَ داعِیاً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنِیراً» (احزاب، ۴۵ و ۴۶) و این آیه زیباترین آیه برای شما مردم مؤمن و مردم مطیع پیغمبر(ص) است؛ «وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ بِأَنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلاً کَبِیرا» (احزاب، ۴۷).

هدایت مردم توسط انبیاء به رضایت، مغفرت و رحمت

منبری پیشکسوت در ادامه بیان کرد: خداوند متعال خطاب به انبیاء می‌فرماید: «إِنَّا أَرْسَلْناکَ» من با همه تجّلی اسماء و صفاتم شما را فرستادم برای اینکه دست مردم را بگیرید و نگذارید مردم به جهنم بروند، مردم را به بهشت، رضایت، مغفرت و رحمت من هدایت کنید. خداوند صد و بیست و چهار هزار نفر را در قیامت به عنوان شهید بر کل امت‌ها حاضر می‌کند، «فکَیْفَ إِذا جِئْنا مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِید» و تنها پیامبراکرم(ص) را شاهد بر تمام انبیاء وارد قیامت می‌کند. شاهد یعنی کسی که خودش حاضر بوده است، حال اینکه پیغمبر(ص) شاهد بر همه انبیاء در روز قیامت است، بدین معنا که پیامبرعظیم الشأن اسلام حضور روحی با تمام انبیای الهی داشته و کل عمر انبیاء را مشاهده کرده که روز قیامت شهادت بدهد.

وی با بیان اینکه آن زمان که آدم به صورت خاک و گل بود و حتی اصلاً وجود نداشت و نبود، حضرت محمد(ص) وجود داشت، اظهار کرد: شاید این سؤال پیش بیاید که مگر می‌شود قبل از اینکه آدم به وجود بیاید، پیامبر وجود داشته باشد؟ بله، پروردگار به مریم می‌گوید: اکنون که این بچه به دنیا آمده، یهودیان کنار گهواره می‌آیند و به تو می‌گویند: «ما کانَ أَبُوکِ امْرَأَ سَوْء» پدرت که زناکار نبود، عمران را می‌شناختیم آدم پاکدامنی بود «وَ ما کانَتْ أُمُّکِ بَغِیًّا» (مریم، ۲۸) مادرت هم که با مردان نامحرم رابطه عملی نداشت، ما مادرت را هم می‌شناسیم، بچه را از کجا آوردی؟ جواب آنها را نده، بگو اگر می‌خواهید بدانید من این بچه را از کجا آوردم، از خودش بپرسید. یک مرتبه صدای روشن و صاف بچه از داخل گهواره درآمد؛ «قالَ إِنِّی عَبْدُاللَّهِ» من از حرام به دنیا نیامدم، من عبداللهم، «آتانِیَ الْکِتابَ»؛ خداوند کتاب تورات را به من عطا کرده است.

نور باطن و کمک خدا عامل پذیرش قرآن

محقق و پژوهشگر نهج البلاغه گفت: این مسایل حقایق قرآن است که بسیاری از مردم و خارجی‌ها تحمل پذیرش آن‌ها را ندارند، چون نورانیت ندارند. کسانی که به راحتی قرآن را می‌پذیرند، هم نور باطن دارند و هم خدا کمک‌شان کرده که بپذیرند. خداوند در سوره توبه می‌فرماید: هر کاری کنید «وَ سَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُه» (توبه، ۹۴) همان وقت، منِ خدا و پیغبر(ص) می‌بینیم که چه کردید و همان عبادت و خیر است.

پذیرش قیامت توسط منصفین

وی تصریح کرد: وجود پیامبر(ص) نمایانگر قیامت است یعنی هر کسی که اهل انصاف است، وقتی که پیامبر(ص) را ببیند می‌فهمد که بعد از این دنیا قیامت وجود دارد. اخلاقش شاهد اخلاق خداست، گذشتش، اُمیدش، رحمتش، لطفش، برخوردش، همه شاهد اخلاق خداست؛ لذا پیامبر(ص) می‌فرماید: «من رآنی» هر کسی من را ببیند و بتواند درکم کند «فقد رأی الحق» خدا را دیده است. خداوند در سوره نساء آیه ۸۰ می‌فرماید: «کسی که از پیغمبر من پیروی کند از شخص من (خدا) پیروی کرده، «مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّه».

نویسنده کتاب «اوصاف اولیای الهی» ادامه داد: خداوند در سوره فتح آیه ۱۰ می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِینَ یُبایِعُونَکَ إِنَّما یُبایِعُونَ اللَّه» کسانی که می‌آیند با تو پیمان می‌بندند بر دین، بر ثابت قدمی در دین، بر عبادت خدا، بر انفاق مال و بر اعطای جان، «إِنَّما یُبایِعُونَ اللَّه» با من پیمان بسته‌اند. «اسْتَجِیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاکُمْ لِما یُحْیِیکُم» (انفال، ۲۴) از ما دو تا کسی حرف شنوی داشته باشد زنده می‌شود، یعنی بدون پیغمبر(ص) همه مرده‌اند، میِّت هستند. میِّتی که راه می‌رود و حرف می‌زند و می‌خورد، اما آدم نیست.

دغدغه پیامبر(ص) برای نسل امروز

استاد انصاریان درباره دغدغه پیامبر(ص) برای نسل امروز، گفت: خداوند می‌فرماید: مهربانی پیامبر(ص) ظرف خالی کل جهانیان را می‌تواند پر کند «وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعالَمِین» (انبیاء، ۱۰۷) فقط خدا می‌داند چقدر مهربان بوده است. فکر نکنید مهربان به مردم زمان خودش بوده، ما روایاتی داریم که پیامبر(ص) درباره مردم و مؤمنان بعد از خودش نیز دغدغه داشته است. حضرت آنچنان محبت داشته که گاهی در مسجد نشسته بود، مردم دورش بودند، یک مرتبه بی اختیار می‌گفت: وای! آه! مثل کسی که خیلی فشار به او آمده است. به او می‌گفتند: یا رسول الله چه شده؟ می‌فرمود: برای آن‌هایی که من را ندیدند و مؤمن به من هستند، برای آن‌ها آه می‌کشم. گفتند آن‌ها چه کسانی هستند؟ فرمود: «اخوانی» برادرهایم هستند. گفتند: یا رسول الله ما چه کاره‌ایم؟ فرمود: شما اصحاب من هستید، آن‌هایی که من را ندیدند، آن‌ها به من وابسته‌اند، من را قبول دارند، به من ایمان دارند، پیغمبری من را پذیرفته‌اند، آن‌ها برادرهای من هستند.

منبع: ایکنا