دانشجوی منتظر امام زمان(عج)، دردمند اسلامی شدن دانشگاه است

وارث: 

به مناسبت فرا رسیدن 16 آذرماه که در تقویم رسمی کشور با عنوان روز دانشجو نامگذاری شده است و به منظور بررسی مولفه ها و شاخصه های دانشجوی تراز مهدوی و منتظر با حجت الاسلام والمسلمین «محمدصادق کفیل»، رئیس مرکز تخصصی صحیفه سجادیه و کارشناس مذهبی گفتگویی ترتیب داده ایم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود؛

دانشجوی تراز مهدوی و زمینه‌ساز ظهور نیازمند دستیابی به چه علمی است و این علم را باید با چه عناصر دیگر به کار بگیرد که به زمینه سازی ظهور منجر شود؟

علم عامل عمل است و آنچه عمل را به تعبیری خوب و مفید و اثرگذار می کند، علم است، اگر ما بخواهیم بفهمیم کسی عالم است یا نه؟ لازم نیست از مدرکش سوال کنیم باید عملش را دریابیم، به تعبیری عمل شناسنامه علم است. اگر می گوییم انتظار حرکت، تلاش و کار و بافضلیت ترین و محبوب ترین اعمال است و هر جا سخن از امام عصر(ع) می آید سخن از تلاش و زمینه سازی است، دانشجو به عنوان طالب علم، یعنی کسی که زندگیش منتظرانه و حرکتش مهدوی و امام زمانی باشد. در دانش، انسان نیازمند افق است انسانی می تواند حرکت علمی انجام دهد که افق علمی پیش روی خود ترسیم کرده باشد در این میان دانشجویی منتظرانه کسب علم می کند که افق داشته باشد لذا در دانشگاه باید این مسئله حل شود که برای چه هدفی علم کسب می کنیم؟ با این علم قرار است به چه مقصدی برسیم؟ اگر این مقصد مشخص و روشن باشد حرکت علمی ما هم حل می شود.

نوع اهدافی که دانشجو در مسیر طلب علم انتخاب کرده است چه رهاوردی برای او می تواند داشته باشد؟

در مسیر کسب علم اگر نگاه انسان دنیا باشد و رسیدن به دنیا و منافع مادی آن را پیگیری و دنبال کند به آن دست می یابد و مطابق میل به مقصد می رسد اما حتی اگر خوب حرکت کند وقتی به پشت سر نگاه می کند احساس ناداری دارد! یعنی افرادی که در زندگی مطابق اهداف دنیوی اعم از پول، مقام یا هر چیز دیگر حرکت می کنند، حتی وقتی خوب عمل کنند و به همه خواسته هایشان بنگرند با نگاه به عقب نوعی احساس پوچی و خسارت می کنند!

بالعکس این مسیر، انسان وقتی افق پیش رویش بسترسازی برای آینده باشد آنهم آینده ای که با انتظار و مهدویت و زمینه سازی برای ظهور گره خورده، بزرگ ترین خدمت به بشریت را انجام داده است دانشجوی ما اگر دغدغه خدمت به جهانیان و دغدغه تغییر عالم را دارد باید نگاهش چنین باشد. از این منظر، در کسب علم و مدارک دانشگاهی به ظهور و امام زمان(عج) به عنوان منجی عالم بشریت، نگاه می کنیم.

برای ترسیم این افق و حرکت به سوی آن در فضای دانشجویی و دانشگاهی چه باید کرد؟

دانشجویی منتظر ظهور امام زمان(عج) است که دغدغه و سوز دین دارد و برای اسلامی شدن محیط دانشگاه تلاش می کند، دانشجوی منتظر یعنی دانشجوی عدالت‌خواه، یعنی دانشجوی ظلم‌ستیز، به تعبیر واضح تر، هر آنچه امام عصر(عج) بعد از ظهور انجام می دهند، دغدغه انجام آن را در عصر غیبت داشته باشد، لذا دانشجوی منتظر فقط شعار عدالت‌خواهی سر نمی دهد و تصورش این نیست که امام(عج) ظهور و پس از آن چه خواهند کرد بلکه خود نیز وارد میدان عمل می شود؛ اگر می گوییم شعار امام زمان(عج) اقامه عدالت و توحید در جهان است، دانشجوی منتظر نیز چنین دغدغه‌ای را دارد.

دانشجویی که برای اسلامی شدن دانشگاه حرکت می کند انتظار زمینه‌ساز را عملیاتی کرده است همه نهادهای دانشگاهی در این باره باید با هم یکدل، یک‌جهت و همراه شوند چون حرف و هدف امام، همدلی و یکرنگی است. اسلامی شدن دانشگاه باید دغدغه دانشجوی منتظر باشد، این بهترین حرکت منتظرانه و بهترین زمینه سازی برای ظهور است به هر مقدار محیط علم ما اسلامی و اسلامی‌تر شود به ظهور نزدیک‌تر می‌شویم.

خودسازی و آراستگی دانشجویان ما به اخلاق و معنویت چقدر در این اسلامی شدن و تحقق دانشجوی منتظر چه نقشی دارد؟

مقدمه جامعه سازی، خودسازی است مقدمه تغییر در جامعه تغییر در خود است به تعبیر علامه طباطبایی(ره) مهمترین حرکت خودسازی است، انسان تا خود را خوب نسازد نمی تواند در جامعه اثرگذاری مطلوب داشته باشد.

برای این مهم هر چه در دوران ظهور رخ می دهد باید در دانشگاه اجرا شود، در کشور در همه عرصه ها در صنعت، در علوم انسانی و همه موضوعات عقبه با دانشگاه است به تعبیری اگر این فرآیند را در دانشگاه خوب پیش ببریم بعد هم خوب به نتیجه می رسیم. برداشت من این است اگر در کشور ضعف هایی داریم یا در دانشگاه خوب کار نکرده ایم یا از دانشگاه خوب استفاده نکرده ایم. برای مثال دانشگاه هنوز قابلیت راهکار ارائه کردن را ندارد، برای مثال در اقتصاد اسلامی و یا در بحث تربیت، نوع اسلامی آن را نیاز داریم در حالی که هنوز سفره نشین غرب هستیم اگر چه ندای اسلام را سر می دهیم اما مبانی فکری را از آن سو می گیریم. دانشگاه باید رشد کند و اسلام در ظواهر و شعارها خلاصه نشود هم دانشگاه باید رشد کند و هم در مجموعه اداری کشور باید از دانشجو و دانشگاه استفاده شود پیوند علم و عمل از این رو ضرورت دارد. الان تقریبا وزرات علومی داریم که مسیر خود را می رود با نیت فارغ التحصیل کردن دانشجویان و محیط کار در دیگر وزارتخانه ها است و گاهی مجموعه ها برای خود عقبه علمی ایجاد می کنند در حالی که باید از عقبه دانشجویی و دانشگاهی بهره بگیرند.

منبع: شبستان