روش جالب یک شهید مدافع حرم برای مخارج زندگی

وارث: 

دوستي من با هادي ادامه داشت. زماني كه هادي در منزل ما كار مي کرد او را بهتر شناختم.

 

بسيار فعال و با ايمان بود. حتي يك بار نديدم كه در منزل ما سرش را بالا بياورد.

 

چند بار خانم من، كه جاي مادر هادي بود، برايش آب آورد. هادي فقط زمين را نگاه مي کرد و سرش را بالا نمی گرفت.

 

من همان زمان به دوستانم گفتم: من به اين جوان تهراني بيشتر از چشمان خودم اطمينان دارم.

 

بعد از آن، با معرفي بنده، منزل چند تن از طلبه ها را لوله کشی کرد. کار لوله کشی اب در مسجد را هم تکمیل کرد.

 

من و هادي خيلي رفيق شده بوديم. ديگر خيلي از حرف هایش را به من می زد.

 

یك بار بحث خواستگاري پيش آمد. رفته بود منزل يكي از سادات علوي.

 

آنجا خواسته بود كه همسر آينده اش پوشیه بزند. ظاهرا سر همین موضوع جواب رد شنیده بود.

 

جاي ديگري صحبت كرد. قرار بود بار ديگر با آمدن پدرش به خواستگاري برود كه ديگر نشد.

 

اين اواخر ديگر در مغازه ی ما چای هم می خورد! اين يعني خيلي به ما اطمینان پیدا کرده بود.

يك بار با او بحث كردم كه چرا براي كار لوله کشی پول نمیگیری؟

 

خب نصف قیمت دیگران را بگیر. تو هم خرج داری و ...

 

هادی خندید و گفت: خدا خودش می‌رسونه.

 

دوباره سرش داد زدم و گفتم: يعني چي خدا خودش می رسونه؟

 

بعد با لحني تندگفتم: ما هم بچه آخوند هستیم و این روایت ها را شنیده ایم.

 

اما آدم بايد براي كار و زندگي اش برنامه ریزی کنه، تو پس فردا می خوای زن بگیری و ...

هادي دوباره لبخند زد و گفت: آدم براي رضاي خدا بايد كار كنه، اوستا كريم هم هواي ما رو داره، هر وقت احتياج داشتيم برامون می فرسته.

 

من فقط نگاهش مي کردم. یعنی اینکه حرفت را قبول ندارم. هادی هم مثل همیشه فقط می خندید!

 

بعد مكثي كرد و ماجراي عجيبي را برايم تعريف کرد. باور کنيد هر زمان یاد این ماجرا می افتم حال و روز من عوض می شود.

 

آن شب هادي گفت: شيخ باقر، يه شب تو همين نجف مشكل مالي پيدا کردم و خيلي به پول احتياج داشتم.

 

آخر شب مثل هميشه رفتم توي حرم و مشغول زيارت شدم. اصلا ً هم حرفی درباره پول با مولا امیرالمومنین(ع) نزدم.

 

همين كه به ضريح چسبيده بودم، يه آقايي به سر شانه ی من زد و گفت: آقا این پاکت مال شماست.

 

برگشتم و ديدم يك آقاي روحاني پشت سر من ايستاده. او را نمیشناختم.

 

بعد هم بی اختیار پاکت را گرفتم.

 

هادي مکثي کرد و ادامه داد: بعد از زيارت راهي منزل شدم. پاكت را باز كردم. با تعجب ديدم مقدار زيادي پول نقد داخل آن پاكت است!

 

هادي دوباره به من نگاه كرد و گفت: شيخ باقر، همه چيز زندگي من و شما دست خداست.

من براي اين مردم ضعيف، ولي با ايمان كار می کنم. خدا هم هر وقت احتياج داشته باشم برام می ذاره تو پاكت و مي فرسته!

 

خيره شدم توي صورتش. من می خواستم او را نصحیت کنم، اما او واقعيت اسلام را به من یاد داد.

 

واقعاً توكل عجيبي داشت. او براي رضاي خدا كار كرد. خدا هم جواب اعمال خالص او را به خوبي داد.

 

بعدها شنيدم که همه از اين خصلت هادي تعريف می کردند. اینکه کارهایش را خالصانه برای خدا انجام می داد. يعني براي حل مشکل مردم کار می کرد اما برای انجام کار پولی نمی گرفت.

 

خاطره‌ای از حاج باقر شیرازی

برگرفته از کتاب «پسرک فلافل فروش»؛ روایت هایی از زندگانی شهید مدافع حرم «هادی ذوالفقاری»

منبع: جهان نیوز