جلوه‌های محبت امام زمان(عج)/قهر حضرت(ع) هم از سر مهر است

وارث: 

حجت الاسلام «جواد نصرالله‌پور»،  کارشناس مرکز تخصصی مهدویت در سلسله مطالبی در آموزشگاه مجازی مباحث معرفت مهدوی به شرح و آموزش مباحث مهدویت می پردازد. در ادامه مشروح جلسه نخست از موضوع «جلوه‌های مهر و محبت امام زمان(عج)» مرور می شود:

 

این جلوه از ابعاد کمتر مورد بحث قرار گرفته از حیات بابرکت امام زمان(عج) است، متاسفانه برخی دوستان ناآگاه و دشمنان آگاه، ایشان را با خشونت و جنگ و شمشیرزنی معرفی کرده اند در حالی که امام عصر(عج) تجلی رحمت واسعه خدای متعال است و باید جلوه های این مهر و محبت را به همه دنیا به ویژه عاشقان حضرت(عج) نشان دهیم.

 

قهر امام(عج) هم جلوه مهر است ...

در یکی از زیارات ایشان که در مفاتیح آمده، می خوانیم: «السلام علیک یا رحمة الله الواسعة»؛ در جلد 53 بحارالانوار علامه مجلسی آورده امام زمان(عج) فرمودند: رحمت پروردگارتان همه عالم را فرا گرفته و من آن رحمت واسعه و بی‌کران الهی هستم؛ در روایات امام رضا(ع) است که فرمودند: امام بر مردم از پدران و مادران‌شان دلسوزتر است (جلد 25 بحارالانوار). در قسمت های پایانی دعای ندبه نیز از خدا می خواهیم: خدایا! رافت و رحمت و دعا و خیر حضرت مهدی(عج) را نصیب من کن؛ ... یعنی ایشان تجلی همه اینها هستند.

عشق به انسان ها در سینه امام موج می زند و اگر امام قهری هم داشته باشند برای دشمنان بشریت است؛ امام رضا(ع) فرمودند: امام پدر مهربان و برادر دلسوز است؛ امام همه دردهای بشریت را می بیند و این درد را بهتر از ما احساس می کند و بیشتر غصه می خورد؛ علی‌رغم این، بیشتر از قهر حضرت(عج) گفته اند نه مهر ایشان، نگفته اند: ایشان همراه بی‌کسان، تذکر غافلان و درمان دردمندان می شوند حتی قهر امام(ع) هم جلوه رافت و مهر است چون نسبت به دشمنان بشریت است که علی رغم همه جلوه های مهر امام در عصر ظهور، تسلیم عدالت نشده و دنبال فساد در در زمین هستند امام زمان(عج) این خارها را از سر انسانیت برمی دارد.

 

جلوه های محبت حضرت حجت(عج) در عصر غیبت

نخستین این جلوه ها آن است که امام(عج) برخی محبان خود را به اسم صدا کرده اند؛ صدا کردن به نام نشان از محبت و علاقه و صمیمت دارد؛ چنان که خدا در قرآن می فرماید: «سَلامٌ عَلی نُوحٍ»، «سَلَامٌ عَلَى إِبْرَاهِيمَ».

امام زمان(عج) هرگز ما را فراموش نمی کنند، در نامه به شیخ مفید(ره) نوشتند: ... ما شما را فراموش نکرده ایم...

مرحوم آیت الله العظمی بهاءالدینی در درس اخلاق خود فرموده بودند: امسال در مکه معظمه در مجلسی که امام زمان(عج) تشریف داشتند و جمعی از شیعیان در عرفات بودند، امام زمان(عج) نام برخی افراد موردعنایت را بردند یکی از آنها حاج آقا فخرتهرانی بود!

یکی از علما نزد آن مرحوم رفته بود و از چرایی این عظمت شان نزد امام(ع) پرسیده بود؛ وی پاسخ داده بود من کار خاصی نکردم (چله جمکران و ... نداشتم) بلکه مادر علویه‌ای داشتم که زمین‌گیر شده بود و من به او خدمت کردم، و فکر می کنم این خدمت به مادر مورد عنایت حضرت مهدی(عج) قرار گرفته است.

حضرت حجت(عج) در نامه ای به شیخ مفید آورده اند: نامه می نویسم برای برادر محکم‌ام، و دوست آگاه، شیخ مفید ... .

 

مصافحه ای که گشاینده ابواب علم و معرفت است!

از دیگر جلوه های محبت امام زمان(عج)، مصافحه بوده است، وقتی میرزای قمی با جمعی از علما به محضر علامه سیدمهدی بحرالعلوم می رسد و می گوید: من و شما با هم درس می خواندیم و من از شما بهتر درس می خواندم، چطور شما به جایگاه علامگی رسیدید؟

علامه پاسخ داد: چرا اینگونه نباشد که امام زمان(عج) شبی در مسجد کوفه من را به سینه خود چسباندند و از آن زمان این ابواب پیشرفت های علمی و معنوی بر من گشوده شد!

از دیگر جلوه های محبت امام عصر(عج)، نظارت بر شیعیان و آگاهی از احوالات آنها است؛ در نامه به شیخ مفید نوشتند: ما به اخبار شما شیعیان احاطه داریم و هیچ خبری از شما بر من پنهان نمی ماند! ما هوای شما را داریم و شما را فراموش نمی کنیم، و اگر چنین نبود، گرفتاری ها زندگی شما را نابود می کرد و دشمنان کمر شما را می شکستند.

بنابر روایات، حضرت صاحب الامر(عج) بین شیعیان تردد کرده و در بازارها قدم می زند و در مجالس شیعیان می نشیند!

 

امام(عج) در غم و شادی شیعیان شریک است

از دیگر جلوه های محبت، شریک بودن امام زمان(عج) در غم و شادی شیعیان است؛ مومنان در جامعه اسلامی همچون یک پیکر هستند که غم و درد و شادی هم را درک می کنند؛ در روایات غمخواری ائمه(ع) نسبت به شیعه تصریح شده و این مایه قوت قلب شیعه در گرفتاری ها و سختی های زندگی بوده و به مقاومت آنها کمک کرده است.

بنابر نقل بحارالانوار، جلد 65 ، امام رضا(ع) فرمودند: هیچ شیعه ای محزون نمی شود مگر آنکه ما اهل بیت(ع) هم محزون می شویم و هیچ شیعه ای شاد نمی گردد مگر آنکه ما نیز از شادی او شاد می شویم.

امام صادق(ع) فرمودند: به خدا قسم من نسبت به شما از خودتان مهربان‌تر هستم (بحارالانوار، ج 47)

 

دعای امام(عج) در حق محبان و شیعیان

از دیگر جلوه های این محبت امام زمان(عج) آن است، که برای محبان و شیعیان خود دعا می کنند و این سنتی الهی بین مومنان است؛ رسول خدا(ص) فرمودند: با زبانی دعا کنید که گناه نکرده اید (زبان دیگران).

در روایات است (بحارالانوار، ج 1) یکی از یاران امام رضا(ع) به ایشان عرض کرد: برای من و خانواده‌ام دعا کنید، حضرت(ع) فرمودند: مگر چنین نمی کنم؟ این یعنی شیعیان مشمول دعای امام زمان(عج) خود هستند.

در پاسخ به دعاهایی که شیعیان برای فرج امام زمان(عج) می کنند، حضرت(ع) هم برای آنها دعا می کنند خدا کند طوری زندگی کنیم که در معرض دعای ایشان باشیم، دعای امام(ع) هم جمعی است و هم به طور خاص برای برخی افراد؛ سیدبن طاووس می گوید: در سامرا بودم و شبی هنگام سحر شنیدم که مولایم حضرت مهدی(عج) دعا می کنند: خدایا! به حق آنها که با تو مناجات می کنند و به حق آنها که در دریا و خشکی تو را صدا می زنند بر محمد و آل او درود بفرست و بر فقرای مومنان غنا و ثروت اعطا کن و بیماران مومنان را با شفا عطا کن و بر زندگان مومنان با کرامت عطا کن و بر اموات مومنان با بخشش رفتار کن و خدایا به مسافران و غریبان مومنان با تفضل عطا کن! (مهج الدعوات، ص 523)

بنابر روایات امامان و در روزگار کنونی امام زمان(عج) اعمال ما را می بینند و بر اساس اعمال در حق شیعیان دعا می کنند؛ شیخ طوسی (الغیبه، ص 320) نقل می کند که علی‌بن بابویه نامه ای به امام زمان(عج) نوشت و خواست ایشان برای فرزند دار شدنش دعا کند ... حضرت(ع) در پاسخ نوشتند: خدا به زودی دو فرزند به تو عطا می کند.

چنین شد، خدا به او دو پسر داد شیخ صدوق که از بزرگان شیعه است و بارها با افتخار گفته من با دعای امام مهدی(عج) متولد شده‌ام و فرزند دیگر او حسین بود.