انسان لابه‌لای علوم بشری گوهر گمشده‌ای است

حجت الاسلام والمسلمین شیخ حسین انصاریان کارشناس مذهبی در مراسمی که به مناسبت دهه اول عاشورا در حسینیه هدایت برگزار شد گفت: از زمان آدم تا به امروز انسان در لابه لای علوم بشری گوهر گم شده‌ای بود و هست.

وی افزود: عالمان زمینی با همه رشته‌هایی که اختراع کردند و گستردگی عظیمی که به علم دادند نتوانستند انسان را به معنای انسان بشناسند. هزاران دیدگاه جدید در رابطه با انسان اظهار و باطل شد چرا که پدید آورنده این موجود فوق العاده عالمان تاریخ نبودند. هر چه علوم مادی درباره انسان گفته، هر چه دانش فلسفه بیان کرده و هر چه عرفان اختراع شده زمینیان به آن اشاره کرده مطالب بی ریشه‌ای است و حقیقت ندارد.

این کارشناس مذهبی اضافه کرد: اما آنان انسان را نشناختند و آنچه را که به دیگران به عنوان انسان شناساندند حقیقت ندارد. دیدگاه‌های زیادی همین رشته‌های علمی درباره پروردگار دارند که قرآن کریم همه آنها را باطل می‌داند و می‌فرماید آنچه که درباره خدا می‌گویند حقیقت ندارد و فقط یک گروه حرفشان درباره خدا حقیقت دارد و آن مخلصون هستند؛ لازم به تاکید است که مخلصون با مخلصین تفاوت دارد. انسان را به ما هو انسان دو جا می‌شود تماشا کرد که برون و درونش را تمام قد نشان می‌دهد آن هم در آیات و روایات است. بنابراین اگر کسی می‌خواهد انسان را به معنای واقعی بشناسد باید در آینه قرآن و روایات آن را مشاهده کند.

انصاریان به بیان اینکه چه کسانی به حقیقت اهل قرآن هستند گفت: آنان همه چیز را با چشم قلب و عقل به صورت همان واقعیتی که آفریده شده در قرآن و روایات مشاهده می‌کنند، خداوند در قرآن کریم می‌فرماید سوگند به جایگاه ستارگان…؛ دانشمندان در گذشته ستارگان را میخ‌های نقره‌ای کوبیده شده بر آسمان می‌دانستند در حالی که پیش از آنها اهل بیت (ع) ستارگان را میخ یا طاق آسمان نمی‌دانستند، دانش این دانشمندانی که می‌گوئیم مربوط به دو قرن اخیر است در حالی که اهل بیت (ع) هزار و چهارصد سال پیش همانگونه که آسمان و ستارگان هست را به ما نشان دادند.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: امام علی می‌فرمایند هر یک از این ستارگان یک کره هستند مانند کره زمین؛ یا امام صادق درباره قانون نور روایت دارند. تا پیش از این همین دانشمندان معتقد بودند که خورشید ثابت است و زمین و دیگر سیارات گرد او می‌چرخند در حالی که این دیدگاه دروغ از آب در آمد ولی ائمه اطهار (ع) زمین را متحرک می‌دانستند. کسی نمی‌داند در آسمان به چه تعداد ستاره وجود دارد اما پیامبر (ص) و امیرمومنان (ع) تعداد آن را می‌دانستند. بر این اساس کسی غیر از مطهرون نمی‌تواند حقیقت قرآن را درک کند، امام علی (ع) می‌فرماید من با چشم سر نمی‌توانستم پروردگار را مشاهده کنم اما تجلی او را که در قرآن کریم بود مشاهده کردم؛ امام علی (ع) یکی از همان مطهرون است.

انصاریان ادامه داد: امام علی (ع) می‌فرماید همه قرآن در سوره حمد است؛ علوم انسان‌ها در برابر علوم حضرت همانند قطره‌ای در برابر اقیانوس است. حضرت می‌فرمایند من نقطه باء بسم الله سوره حمد هستم، این به معنای آن است که قرآن با حقیقت امام علی (ع) شروع شده است. برای امام حسین (ع) تعریف کامل‌تری از این وجود ندارد که بگوییم ایشان تجلی تام امام علی (ع) هستند