ای حسین ، ای فرزند شریف‌ترین انسان، ای معشوق جان‌های شیفته‌ی حق و حقیقت و ای امید حیات پاکان اولاد آدم... افسوس که ما از تقدیم جانمان در آن طبق اخلاص- که در آن روز خونبار، جان 72 تن انسان کامل را به پیشگاه الهی عرضه کرد- محروم ماندیم. افسوس!
با این حال، سپاس بیکران خدای را که از آن گروه های نابخرد نبودیم که نشستند و عهد ها بستند و تو را برای اقامه حکومت حق و عدالت ، به سرزمین خود، عراق دعوت نمودند و در آن هنگام که گام بر سرزمین آنان نهادی ، آن نابخردان ضد انسانیت عهدها را شکسته و به انکار صدها نامه ای که شخصیت خود را در گرو آن گذاشته بودند، برخاستند و آن گاه با شمشیر های بران خود، بر تو و یاران تو تاختند.
علامه جعفری - امام حسین شهید فرهنگ پیشرو انسانیت، ص۱۱