پیوند روح و جان به پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) با قرائت صلوات شعبانیه

وی ادامه داد: ماه شعبان آنقدر جایگاه دارد که به نوعی دربردارنده شب احیا و شب قدر در خود است. ایام گاهی به خاطر یک مناسبت دینی عظمت پیدا می کنند و البته با ولادت امام زمان(عج) و ولادت سایر امامان و معصومین(ع) در این ماه، شعبان جایگاه رفیعتری پیدا می کند. در کنار این باید توجه کرد که ولادت امام زمان(عج) آنقدر با عظمت است که اگر در هر روزی باز هم روزی پرخیر و برکت می شد.

این مدرس سطوح عالی حوزه علمیه عنوان کرد: در قرآن کریم این موضوع در رابطه با درخواست حواریون از حضرت عیسی(ع) آمده است که اصحاب از ایشان می خواهند که حضرت عیسی(ع) از خداوند بخواهد که سفره و مائده آسمانی برایشان نازل شود تا این روز برای آنها عید باشد و خداون متعال هم دعوت آنها را قبول کرد و با اینکه آن روز روز خاصی نبود، این روز برای آنها باعث خیر و برکت شد. وقتی که یک عنایت خداوند درباره اطعام حواریون برای آنها عید است، متوجه می شویم که ولادت منجی بشریت تا چه حد برای انسان ها باعث خیر و برکت و نقطه عطفی برای زندگی مومنان خواهد بود و سفره عدالت جهانی برای بشریت گسترده می شود و اینگونه است که این روز یوم الله می شود.
وی خاطرنشان کرد: در ماه مبارک شعبان دو ویژگی صلوات بر محمد و آل محمد(ص) و استغفار بسیار پررنگ است. در مناجات شعبانیه ذکر استغفار بسیار تجلی پیدا می کند و صلوات شعبانیه هم دربردارنده درود بر خاندان رسول الله(ص) است. صلوات در واقع پیوند زدن جان و روح به پیامبر(ص) و اهل بیت ایشان است و با این کار افق دید انسان متعالی می شود و یادآوری اینکه ما به مقام درود بر انسان کامل می رسیم و با واسطه فیض ارتباط برقرار می کنیم و با این توجه به ساحت پیامبر اکرم(ص) و حضرات معصومین(ع) خود را آماده ورود به ماه مبارک رمضان می کنیم.

این پژوهشگر علوم دینی بیان کرد: در معنای استغفار از خداوند یک اشتباه رایج بین دیدگاه عموم مردم است. وقتی گفته می شود ما باید از خداوند استغفار کنیم این فکر به ذهن می آید که ما در اثر اشتباه و انجام گناهی که انجام دادیم باید از نزد خداوند متعال پوزش بطلبیم و به نوعی از او دل جویی کنیم و این تلقی عمومی است که باید در استغفار ناراحتی و کدورتی را که ایجاد کردیم از دل خداوند در بیاریم.
حجت الاسلام زارعی گفت:خداوند متعال منزه از آن است که از گناه بندگان و اعمال آنها متاثر شود. گناه آثاری در زندگی ما دارد که اگر به سمت خدا بیاییم آن آثار بد جبران می شود. بخشی از آثار گناه دنیوی است و باعث کوتاه شدن عمر و از بین رفتن خیر و برکت در زندگی می شود و آثار اخروی گناه نیز واضح است که در سعادت انسان اثر می کذارد و بر شخصیت انسان تاثیر منفی می گذارد و لذت عبادت و مناجات با خداوند متعال را از انسان می گیرد. حتی اگر این گناهان ادامه پیدا کند و استغفار صورت نگیرد به جایی می رسد که آرام آرام قدرت معارف الهی را از دست می دهد و نگرش خود را از دست می دهد و معارف الهی برای او بی معنا می شود.