رمضان بهشتی است میان جهنم دنیا

وی اظهار داشت: دعای 44 صحیفه دعایی است که امام در ورود به ماه مبارک رمضان می‌خواندند. این دعا سرشار از معارف رمضانیه و یک دوره عالیه ماه مبارک رمضان شناسی است. در این دعا یک متن نورانی در بحث شناخت دعا است. در واقع یک طرح عملیاتی برای ماه مبارک رمضان و دستورالعمل جامع برای دسترسی به ظرفیت‌های این ماه مبارک است. این نکات در این دعا برجستگی دارد. در بیان این دعا تنها در حد ترجمه از لطایف و نکات شرین دعا استفاده خواهیم کرد و نه در شرح آن، بر این اساس به متن دعا بیشتر خواهیم پرداخت.

حاج علی اکبری عنوان کرد: در ابتدای این دعا آمده «اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى هَدانا لِحَمْدِهِ، وَ جَعَلَنا مِنْ اَهْلِهِ، لِنَکُونَ» همانطور که ملاحظه می‌شود این دعا با حمد آغازشده و در واقع حمدی است بر حمد.  بسیار لطیف است که بدانیم که خود حمد هم به حمد نیاز دارد. باید بدانیم که امام سجاد(ع) را مقیم بیت الحمد می‌نامند. اینکه ما هدایت شده خداوند هستیم به حمد نیاز دارد. حمد کلید باب معرفت الهی است و همه مقامات الهی در حمد است. بودن در حمد برای امام سجاد(ع) یک حقیقت است، اما برای ما یک آرزو است. تجلی حمد در برنامه عمومی زندگی انسان عبارت است از «شکر»؛ شکر جلوه عملی حمد است.

وی ابراز داشت: اگر انسان از حمد سهم ببرد و در زندگی او جاری شود نتیجه آن شکر است. شکل دیگر حمد آن است که انسان جذب حضرت حق شود. «لِاِحْسانِهِ مِنَ الشّاکِرینَ، وَ لِیَجْزِیَنا عَلى‏ ذلِکَ جَزآءَ المحسنین» در این قسمت توجه به حمد باعث می‌شود که نعمت شناس شویم. هر جای عالم را که می‌بینی رحمت، محبت، لطف و کرم پروردگار است. اگر چنین چیزی مشاهده کردید شما مستقر در مقام شکر می‌شوید. شاکر محصول حامد است و حمد. اگر کسی به مقام شامخ حمد و ثناء خاص حضرت معبود رسید، به مقام احسان رسیده است. در این حالت است که گویا انسان حضرت حق را دیده و هر چه در این مقام می‌بیند نعمت است. هر کس در این مقام قرار گیرد در مقام محسنین بوده و پاداش خاصی نزد خداوند دارد. این پاداش خود حق است. 

حاج علی اکبری در ادامه شرح این دعای ارزشمند گفت: صحیفه ترجمه عرشی قرآن کریم است. این تفسیر اشاره لفظی به بیان شامخ نبوی دارد. از همین ابتدای دعا حضرت به حقانیت روزه اشاره دارد. خداوند فرموده «الصوم لی و انا اجزی به» روزه برای خودم است و خودم هم پاداش آن را می‌دهم و کسی که به حقیقت روزه نائل شود از محسنین است. در جای دیگر می‌فرمایند: «پاداش روزه خودم هستم» خداوند کسانی که روزه می‌گیرند را با خود می‌برد در راه احسان خودش. خداوند متعال با لطفش ما را در مقام رضوان می‌خواهد بکشد. روزه باعث باز شدن رشته‌هایی است که امیال دنیوی بر گردن ما افکنده است. این ماه، ماه خداوند بوده و خداوند می‌فرمایند: «با روزه گرفتن تمام گناهان و ناپاکی‌ها را از شما پاک می‌کنم به مانند باران تندی که می‌شوید هر آنچه که ناپاک است». در قرآن کریم تنها از یک ماه نام برده شده و این ماه، ماه خدا است و منتخب حضرت حق. در این ماه خبرهای بسیاری است برای مؤمنان. مؤمن واقعی کسی است که از طرفی شوق رسیدن به این ماه را داشته و از طرفی نگران است که مبادا از دنیا برود و به این ماه نرسد.

وی تصریح کرد: حضرت علی(ع) فرمودند: این ماه، ماه ذات حضرت حق است. نکند خیال کنی این ماه با دیگر ماه‌های سال یکی است. این ماه با ماه قبل و بعدش به هیچ عنوان قابل قیاس نیست. این ماه ماهی است که خداوند بنده خودش را تنها برای خود قرار می‌دهد و او را خالص می‌کند. از همان لحظه تولد ماه رمضان وارد یک دنیای دیگری می‌شویم. از همان لحظه ورود به ماه مبارک رمضان نفس کشیدن مؤمن هم ثبت می‌شود به نیکی و ثواب. امام سجاد(ع) در اینجا افق را به ما نشان می‌دهند. ماه رمضان یعنی ترک ناپاکی‌ها، اخلاص بیشتر و فاصله گرفتن از هوای نفسانی. ماهی که بنده مؤمن از رهگذر صفایی که در وجودش شکل می‌گیرد به امر الهی به دعوت حق لبیک می‌گوید. جلوه ویژه این دعوت هم نماز است. تنها روزه حقیقی است که شما را به نماز می‌رساند.

حاج‌علی اکبری در پایان جلسه بیان داشت: خداوند می‌فرمایند: «الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ» همه چیز در این ماه به قرآن ختم می‌شود، جایی که خداوند با تو سخن می‌گوید. خداوند قصد دارد در این ماه با علامات و نشانه‌ها به تو مقصد را نشان دهد. به خاطر عظمت، تکریم و گرامیداشت این ماه است که خداوند هر آن چیز که در ماههای دیگر سال حلال است را بر ما حرام می‌کند؛خوردنی و آشامیدنی را حرام کرده  اما باید به یاد داشته باشی که این قضیه دقیق و حساب شده است نه یک لحظه زودتر و نه یک لحظه دیرتر از تو این را می‌خواهد. درست از تولد این ماه تا به پایان آن. به قول حضرت امام (ره) خداوند در این جهنم دنیوی بهشتی را خلق کرده به نام رمضان.