شعر حضرت امیر‌(ع) در وصف مسافرت و فواید آن

 تَغَرَّبْ عَنِ الْأَوْطَانِ فِي طَلَبِ الْعُلَى

 وَ سَــافِرْ فَفِي الْأَسْفَارِ خَمْسُ فَوَائِدَ

 تَفَـــرُّجُ هَمٍّ وَ اكْتِــــسَابُ مَعِيشَةٍ

 وَ عِـــلْمٌ وَ آدَابٌ وَ صُحْبَــةُ مَاجِد(3)

حضرت در این شعر می‌فرمایند:

برای کسب بلند مرتبگی از وطن خود دور شو و سفر کن که در مسافرت پنج فایده است: برطرف شدن اندوه، بدست آوردن روزی و دانش و آداب زندگی، هم نشینی با بزرگواران.

نکته

 در واقع مسافرت، مدرسه‌اي براي تربيت نفوس، و درس‌گرفتن از گذشتگان و كسب فضيلت‌هاي جديد شمرده شده است، اما متأسفانه، تشويق‌هايي كه اكنون براي بعضي از مسافرت‌ها قرار داده شده است، در مسير ترويج گناه و انتقال فرهنگ و آداب غلط ديگران و مفاسد اعتقادي و سوغات انواع مدها به‌وسيله لباس و كفش و ... مي‌باشد.

مؤمنان بايد توجه داشته باشند اگر كسي براي ارتكاب اين محرّمات به مسافرت برود، سفر او، سفر معصيت و در صورت فوت و عدم توبه، مهاجر الي الشيطان خواهد بود.

پي‌نوشت‌ها:

 . سوره انعام، آيه11.

 . سوره غافر، آيه82.

 . مستدرك الوسائل، ج8، باب استحباب السفر.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی  آیت الله العظمی صافی

/م118