شعر آیینی/ یا علی! آه علی! قدر علی... شد پنهان

وارث: کاظم رستمی از شاعران کشورمان به مناسبت فرارسیدن سالروز شهادت امام علی(ع) شعری سروده است. این شعر به شرح زیر است:

پوست می‌بُرّد و هم پوسته قوس و کمان

وهم می‌چرخد و هم همهمه تیر و سنان

جوهر ذات تحرّک، همه در کلک کلام

وَ همه همهمه ساکن شن‌های روان

کلمه بر کلمه ساحل دریای کلام

موج‌های کلمه، پیرهن سِرّ نهان

کلمه سر وجودست و وجود از کلمه

کلمه کثرت کشف الف چرخ زنان...

همگان در همگان حرف و همه در کلمه

وَ همه یک کلمه در صفحاتی سیلان

حرف بر رگ رگ برگ است و همه روح رها

گله از درد خود و گلّه آشفته، شبان

ذات گویای جهان، همهمه خاموشان

و خدای کلمات آمده در دیر مغان

نور واجب، به تنش پیرهنی از کلمه

به سجود آمده کثرت به سجودش به عیان

کلمه کلک محبّت به تنش آتش قُدس

کلمه، عین ردا کو به تن حضرت آن

***

لام تفسیری لا خوانش من از واجب

لا به تأیید محمد به مبیت آمده جان

یا همان یای یم حضرت یکتا به یمن

قدر زهرایی عصمت به یسارش به اذان

میم احمد به احد والی کُن در تب لب

ممتحن آمده در قوس ولایت به کمان

به تلافی که مرا احمد غیب آمد و گفت-

به تماشا بنشین زجر و تحیّر به خزان

چادر عصمت حق مضطهد هیمه شب

و منم غیرت الله تماشا به چه سان؟!

آخرین فتنه من بود همان سینه داغ

سوختم تا که مرا واجب جود آمد و آن

تا تماشا کنی ام والی اطلاق وجود

حیدرم حیّ درم صفدر سینای سنان

***

حالیا پرده آخر شده حیدر به طلب

فرق قاب قمر آمد به دم تیغ غمان

گرگ و میش سحری شد، شبح مار به دوش

تشنه خون، به کمین کلمه، سِرّ بیان

ملهم از جهل طواغیت که ملجم شده بود

تیغ را داده طمع ماه شکافد به عیان

زهر نفرت که به قرآن هدایت پاشید

کلمه، خون، کلمه، خون، کلمه، خون و فغان

رکن منظومه هستی که شکست از فوران...

یا علی! آه علی! قدر علی... شد پنهان

/م118