واکنش‌های مختلف نسبت به تخریب قبور بقیع در گذر زمان

وی افزود: وهابیون از کشتار زائران و به اسیر بردن زنان و کودکان ابا نمی‌کردند و شهرهای مختلف عربستان را آماج حملات ویرانگر و غارتگری‌های خود قرار داده بودند، در آن زمان دولت عثمانی از لحاظ سیاسی بر سرزمین عربستان حاکم بود، سعی کرد که با حمایت فرمانروای مصر، وهابی‌های را سرکوب کند، اما این کار به صورت کامل انجام نشد.

این پژوهشگر و تحلیلگر تاریخ اسلام عنوان کرد: وهابی‌ها یک بار در سال 1320 یا 1321 قمری به مدینه حمله کردند و بعد از یک سال و نیم محاصره این شهر مقدس را که حرم امن بود، به تصرف خود درآورده و تمام اشیاء گرانبهای حرم پیامبر اکرم(ص) را غارت و قبور مطهر ائمه بقیع را تخریب کردند. همچنین قبر عبدالله پدر پیغمبر(ص) را نیز تخریب کرده و اموال آن را به غارت بردند و حتی قصد تخریب قبر مطهر پیامبر(ص) را داشتند، اما از عکس‌العمل مسلمان‌ها به هراس افتادند، با این حال چهار صندوق مملو از جواهرات فراوانی که در حرم مطهر حضرت رسول(ص) بود، را به همراه 100 قبضه شمشیر با غلاف‌های مرصع به الماس و یاقوت را به یغما بردند.

* واکنش‌های مختلف نسبت به تخریب قبور بقیع در گذر زمان

رجبی دوانی با بیان اینکه بعد از سرکوب کردن وهابی‌ها، دوباره مرقد مطهر ائمه بقیع(ع) توسط شیعیان بنا شد و از اصفهان هم یک ضریح فولادی برای مضجع شریف ائمه بقیع حمل شد و این بنا مجدداً ساخته شد، تصریح کرد: اما در شوال سال 1343 قمری وهابیان بعد از اشغال مکه به فرماندهی عبدالعزیز‌ بن‌ سعود بار دیگر به مدینه هجوم آوردند و بعد از محاصره و جنگ با مدافعان شهر سرانجام مدینةالنبی را اشغال و مأموران عثمانی را بیرون کردند و به تخریب مرقد مطهر ائمه بقیع(ع)، قبر ابراهیم فرزند پیامبر(ص)، قبر همسران پیامبر(ص) و قبر حضرت ام‌البنین(س)، قبر پدر پیامبر(ص)، قبر اسماعیل فرزند امام صادق(ع) را که نزد فرقه اسماعیلیه بسیار محترم بود را تخریب کردند.

وی ادامه داد: البته نابکاران، گذشته از مراقد مقدس مورد احترام شیعه به برخی از اماکن مورد توجه اهل تسنن هم رحم نکردند، از این رو قبر عثمان بن عفان خلیفه سوم، مالک بن‌ انس پیشوای فرقه مالکی اهل تسنن و همین طور برخی از اصحاب و تابعین را که مورد احترام اهل تسنن بودند، همگی را تخریب و با خاک یکسان کردند و در این تعرض، قبر عباس عموی پیامبر(ص) و بانوی بزرگوار اسلام فاطمه بنت اسد و مادر امیرالمؤمنین(ع) که با قبر مطهر ائمه در زیر یک قبه بود، تخریب شد.

تحلیلگر تاریخ اسلام درباره واکنش شیعیان به تخریب قبور بقیع ابراز داشت: همزمان با این هتک حرمت، علمای بزرگ در ایران به شدت به خشم آمدند، در ایران و عراق نمازهای جماعت بزرگ بر پا شد، درس حوزه‌های علمیه ایران و عراق تعطیل و عزای عمومی اعلام شد، مردم  همین طور به سوگ و مات نشستند و هیأتی هم به پیشنهاد علما از سوی دولت وقت ایران(قاجار) برای تحقیق به حجاز اعزام شد، ولی این هیأت نتوانست کاری از پیش ببرد.

وی افزود: آیت‌الله شهید سیدحسن مدرس هم در هشتم شهریورماه 1304 در همین خصوص نطقی را در مجلس شورای اسلامی ایراد و جنایات وهابی‌ها را محکوم کرد، همچنین علمای مسلمان هند نیز در همان زمان به عبدالعزیز بن‌ سعود فرمانروای وهابی‌ها اعتراض کردند که چرا باعث قتل و کشتار اهل مدینه شده است و او هم عذری آورد که این کار را سربازانم بدون اطلاع من انجام داده‌اند و یا بی‌شرمی عنوان کرد: من هم مثل پیغمبر خدا(ص) که از عمل خالد بن ولید در کشتار گروهی از مسلمانان اعلام بیزاری کرد، من هم از کار آنها بیزارم، در حالی که دروغی بیش نبود و همه اینها با حمایت‌ها و نظارت مستقیم خود او صورت گرفت.

* حال و هوای مدینه در روز تخریب قبور ائمه(ع)

رجبی دوانی در پاسخ به این سؤال که وضعیت مسلمانان به ویژه شیعیان در زمان وقوع این حادثه تلخ چگونه بود، تصریح کرد: در آن زمان در مدینه اقلیتی از شیعه وجود داشت که مورد حمله و کشتار وهابیون نابکار قرار گرفتند؛ یعنی آنها قدرتی برای دفاع نداشتند و حتی بنا به نقلی شیعیان را مجبور به حضور در تخریب اماکن مقدس کردند و برخی از آن‌ها برای اینکه وهابیان بیش از اندازه به ساحت مقدس اهل بیت(ع) بی‌احترامی نکنند، خودشان شروع به تخریب کردند تا این نابکاران، معترض اجساد مطهر اهل بیت(ع) نشوند.

وی یادآور شد: شیعیان مدینه چندان قدرتی نداشتند؛ چه شیعه و چه سنی در شهر مدینه، هنگام محاصره وهابی‌ها چنان تحت فشار قرار داشتند که به قحطی و وضع فلاکت‌باری افتادند که نوشته‌اند به خوردن گوشت گربه و سگ‌های داخل شهر افتاده بودند و متأسفانه دولت عثمانی هم ضعیف و ذلیل بود و دولت مصر نیز که تابع دولت عثمانی بود، چندان اقدامی برای ریشه‌کن‌ کردن این نابکاران صورت نداد که کار به اینجا کشید.

محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام گفت: جریانی منحرف و فاسد وهابیت یک جریان استعماری برای ایجاد تفرقه و از صحنه خارج کردن مسلمان‌ها است و اینکه آن‌ها را آن گونه که استعمار می‌خواهد به جان هم بیاندازد، عین همین حاکمیت وهابیان آل سعود را ما امروز در جریان جنایتکار وحشی داعش در سوریه و عراق می‌بینیم، اگر امروز مسلمان‌ها اتحاد نداشته باشند و خطر این جباران پلید را از سر مناطق اسلامی برطرف نکنند، استعمار جدید یعنی آمریکا و انگلیس به هدایت صهیونیست‌ها مجدداً وضعیتی را که در عربستان حاکم شده را در اینجا پیاده خواهند کرد.

وی ادامه داد: اگر روزی وهابیان موفق شدند، تسلط را بر اماکن مقدس به دست آورند، به دلیل عدم انسجام عالم اسلام دولت عثمانی، دولت مصر و بی‌توجهی آْن‌ها به ایران بود که یک بار در زمان فتحعلی شاه، ایران برای سرکوبی وهابی‌ها وارد شبه جزیره عربستان شد و در منطقه عمان آنها را سخت سرکوب کرد، حتی مرکز وهابی‌ها را قوای ایران گرفت، اما متأسفانه دولت عثمانی با آن‌ها هماهنگ نبود و از آن طرف هم انگلستان از آن‌ها حمایت کرد و با جنایت، کشتار، وحشی‌گری و با ایجاد رعب کار خود را پیش بردند، همان کاری که اکنون داعش جنایتکار در عراق و سوریه انجام می‌دهد، اگر این جنایتکاران هم با کوتاهی مردم عراق و سوریه و حمایت‌هایی که آمریکا و قدرت‌های منطقه‌ای مانند ترکیه از آن‌ها به عمل می‌آورند، باید انتظار داشت که یک رژیم وهابی پلیدی هم در این منطقه با عنوان دولت به اصطلاح اسلامی عراق و شام روی کار آید.

رجبی دوانی گفت: اگر مسلمانان بتوانند خطر را به درستی تشخیص داده و مقابل دشمن اصلی یعنی استکبار و استعمار موضع واحدی بگیرند و به جای این حماقت و اشتباه بزرگی که در مصر و برخی مناطق درگیر شاهد آن بودیم که جریان‌های اسلام‌گرا مرتکب شده‌اند به دشمنی با شیعه نپردازند، نابودی داعش که قطعی است و إن‌شاءالله این قضیه نویدبخش پایان حاکمیت آل سعود بر سرزمین مقدس وحی هم خواهد بود.