پاسخ شریعتمداری به اظهارات حبیبی

این سخنان تأسف آور بخشی از اظهارنظر آقای نجفقلی حبیبی،  عضو حزب مشارکت و رئیس اسبق دانشگاه علامه طباطبایی است که پنج شنبه شب در برنامه زنده تلویزیونی دیروز، امروز، فردا، ایراد شده است.

اگرچه جایگاه انسان ساز و نقش حیات آفرین عزاداری برای حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام بدیهی تر از آن است که نیازی به بازگویی داشته باشد ولی اشاره به چند نکته در این خصوص -فقط برای یادآوری-  ضروری به نظر می رسد.

1- برای فرهنگ تعریف ها و معانی متفاوت و فراوانی ارائه شده است که تقریباً تمامی این تعاریف در یک نقطه با یکدیگر مشترک هستند و آن، این که؛ «فرهنگ مجموعه باورها و رفتار برخاسته از آن است که به زندگی انسان ها معنا و جهت می دهد».

اکنون باید از آقای نجفقلی حبیبی پرسید که در اظهارات خود از کدام «فرهنگ» و «بازده فرهنگی» سخن گفته اید؛ آیا عزاداری برای سیدالشهداء علیه السلام، و زنده نگهداشتن یاد و خاطره واقعه کربلا و رخداد عاشورا به معنا و مفهوم پاسداشت فداکاری و ایثار در راه خدا، مقاومت و ایستادگی در برابر زورگویی دیکتاتورها، ایثار و از خودگذشتگی برای تأمین سعادت انسان ها و حفظ استقلال و آزادگی آنها نیست؟! اگر این همه که فقط اندکی از دستاوردهای عزای حسینی(ع) است، «فرهنگ» نیست، بفرمائید از نظر جنابعالی «فرهنگ» چیست؟! البته پیش از این نیز هم حزبی های مشارکتی شما فرهنگ شهادت را خشونت طلبی معرفی کرده و شهادت اباعبدالله الحسین(ع) و یارانش را نتیجه طبیعی! خشونت جد بزرگوارشان رسول خدا(ص) در جنگ های بدر و احد  دانسته بودند بنابراین، امروزه که مردم مسلمان و عاشورایی این مرز و بوم در مقابل زورگویی ها و جنایات حامیان تابلودار فتنه گران 88 ایستاده اند، دور از انتظار نبوده است که افرادی، از فرهنگ حسینی(ع) که انگیزه آفرین ملت است عصبانی باشند! همان حامیان و مدیران بیرونی که دفاع و حمایت از  اصحاب فتنه در مقابل نظام اسلامی ایران را «هدف استراتژیک» خود می دانستند (اوباما) و همان ها که از هم حزبی های مدعی اصلاحات شما - و نه همه آنها - با عنوان «بزرگترین سرمایه اسرائیل در ایران» یاد می کردند (نتانیاهو) و آنانی که دلارهای نفتی را سخاوتمندانه به پای آنها می ریختند تا به ساحت مقدس امام حسین علیه السلام اهانت ورزند و نمازگزاران ظهر عاشورا را سنگباران کنند! مسجد آتش  بزنند و... در همان حال، خود را «مردمان خداجوی»! معرفی کنند.

2- کاش جناب آقای نجفقلی حبیبی به این پرسش پاسخ می داد که مردم ایران با کدام انگیزه و باشور و شعور برخاسته از کدام مکتب، علیه رژیم آمریکایی  و خونریز شاه شوریدند و با دست خالی به جنگ تفنگ ها و با تن های بی سپر به مصاف تانک ها رفتند و بساط ظلم و بیداد طاغوت را برچیدند. شعارهایی نظیر «نهضت ما حسینی است، رهبر ما خمینی است» را چه کسانی با خون پاک خود درآمیختند و ایثارگرانه به کف خیابان ها ریختند؟! و به قول حضرت امام(ره) ایران را از اسارت طاغوت رها ساختند؟! و یا، در جریان جنگ تحمیلی که همه قدرت های ریز و درشت جهان به مقابله با ایران اسلامی آمده بودند، فرزندان این مرز و بوم با کدام انگیزه و با درس آموزی از کدام مکتب، خون دادند و خون دل خوردند و حتی یک وجب از خاک میهن اسلامی را به دشمن ندادند؟! آیا انگیزه ای غیر از پیروی از مکتب حیات بخش حسینی(ع) و فرهنگ عاشورایی در میان بود؟ راستی اگر همین انگیزه های الهی برخاسته از فرهنگ حسینی و عاشورایی نبود، امروز بعضی ها مجبور نبودند پوتین نظامیان آمریکایی را واکس بزنند؟! عاشورائیان که در آن حالت نیز ننگ نوکری آمریکا را نمی پذیرفتند و جان می دادند و زیر بار ذلت نمی رفتند ولی آن «بعضی ها» چه؟!...

3- «مایکل برانت» کارشناس برجسته بخش «شیعه شناسی» سازمان «سیا» می گوید «بعد از انقلاب اسلامی در ایران که منافع آمریکا را نه فقط در این کشور بلکه در تمامی منطقه به چالش جدی کشیده بود با همکاری سازمان اطلاعات خارجی انگلیس «MI6» و شماری  از دیگر کارشناسان برجسته، پروژه ای را با هدف شناخت «شیعه» و بررسی عوامل موثر در پیروزی انقلاب اسلامی ایران، طراحی کردیم. چرا که رشد فزاینده انقلاب اسلامی و پیامدهای آن در سایر کشورهای مسلمان بسیار خطرناک تلقی می شد.» مایکل برانت درباره نتیجه این بررسی می گوید؛ «ما و همکاران انگلیسی خود به این نتیجه رسیدیم که انقلاب اسلامی ایران فقط واکنش ایرانی ها به سیاست های شاه نبود بلکه دو عامل اصلی در پیدایش و ادامه انقلاب نقش اساسی داشته است؛ «مرجعیت شیعه» که اصول و اعتقادات اسلامی را ترویج کرده و بر آن پافشاری می کند و عزاداری برای نوه پیامبر اسلام [امام] حسین[ع] که با گریه و غم و اندوه برای شهادت وی و زنده نگه داشتن ماجرای کشته شدن او در چند قرن قبل همراه است. شیعیان با یادآوری خاطره شهادت امامشان، برای مقابله با قدرت هایی که آنها را بیگانه و استعمارگر می دانند، انگیزه ای قوی و مهار نشدنی می گیرند» برانت در بخش دیگری از گزارش خود می گوید؛ سازمان سیا، در مرحله اول 40 میلیون و در مرحله بعدی 900 میلیون دلار به منظور یافتن راه حلی برای مقابله با دو عامل مرجعیت و عزاداری نوه پیامبر[ص] به این پروژه اختصاص داد و گروه کارشناسان ما در نهایت به این نتیجه رسیدند که مقابله مستقیم با دو عامل مورد اشاره نه فقط کارآمد نیست که نتیجه معکوس نیز دارد و راه کار موثر ایجاد تفرقه و ترویج دیدگاه های متفاوت با عقاید و باورهای رایج شیعه است.

همین جا، اشاره به نظر حکیمانه امام راحل(ره) و خلف حاضر ایشان ضروری است که می فرمودند عاشورا و عزاداری ها برای اباعبدالله الحسین علیه السلام اسلام را زنده نگه داشته است - انبوه احادیث و روایت اهل بیت(ع) دراین باره که جای خود دارد-  این نگاه یک برداشت ذوقی و سلیقه ای نیست بلکه از واقعیتی غیرقابل انکار حکایت می کند و از آقای نجفقلی حبیبی تعجب آور است که داعیه خط امام نیز دارند!

بعید می دانیم که آقای نجفقلی حبیبی و شماری از همفکران مدعی اصلاحات و مشارکتی ایشان آگاهانه در پروژه یاد شده وارد شده باشند ولی کمترین تردیدی نیز نمی توان داشت که چه بخواهند و چه نخواهند، در این پروژه به بازی گرفته شده اند.

4- کاش آقای نجفقلی حبیبی فقط یک نیم نگاه به تاریخ داشتند و برای این پرسش پاسخی در ذهن خود می یافتند که چرا تمامی قدرت های ستمگر و دیکتاتورهای خونریز تاریخ با عزاداری سیدالشهدا «علیه السلام» به شدت مقابله می کردند و دراین راه از هیچ اقدام وحشیانه ای امتناع نمی ورزیدند.

خلفای بنی امیه که خود عامل جنایت بزرگ تاریخ در حادثه عاشورا بودند، در مقابله با عزاداری برای آن حضرت(ع) بسیار سخت گیر بودند و به منظور فراموش شدن آن رخداد در اذهان عمومی، روز عاشورا را عید گرفته و به جشن و شادی می پرداختند. در زیارت عاشورا می خوانیم «و هذا یوم فرحت به آل زیاد و آل مروان بقتلهم الحسین علیه السلام».

بعد از بنی امیه، خلفای بنی عباس همان راه و روش را دنبال کردند. همان ها که منافقانه و به نام محبت اهل بیت علیهم السلام مردم را به سوی خود فراخوانده بودند و مقابله با برپایی عزای سیدالشهداء از سوی تمامی حکام ستمگر ادامه داشت تا نوبت به رضاخان میرپنج رسید. رضاخان که در آغاز برای فریب افکار عمومی در مراسم عزاداری شرکت می کرد و حتی پیشانی خود را گِل اندود می ساخت، بعد از تحکیم پایه های قدرت خویش، عزاداری برای امام حسین(ع) را ممنوع اعلام کرد و با عزاداران برخورد سخت و وحشت آفرین داشت. امروزه وهابیون و پادوهای کنونی این فرقه آمریکا ساخته نیز بیشترین کینه خود را نسبت به امام حسین(ع) و یاد و خاطره آن شهید بزرگوار روانه کرده اند و...

و اما، از سوی دیگر، آقای حبیبی کدام آزاد اندیش و مصلح را می توانند در تاریخ آدرس بدهند که آزاداندیشی و استقامت خود در برابر زورگویان را مدیون مکتب اباعبدالله الحسین(ع) نداند؟!

5- ماجرای ننگین وطن فروشی اصحاب فتنه آمریکایی اسرائیلی 88 و هجوم برنامه ریزی شده فتنه گران به اسلام و امام و انقلاب و نظام که برخی از هم حزبی های آقای نجفقلی حبیبی نیز بازیگر آن بازی بودند، این تردید را پیش می آورد که مبادا ایشان در اظهارات سخیف و بی پایه اخیر خود، بی آن که بداند و بخواهد در ماجرای مشابه دیگری به بازی گرفته شده باشد! و...

چون پرده ز روی کارها بردارند

معلوم شود که در چه کارند همه؟!

ولی دیگر خیلی دیر شده باشد!

 آقای حبیبی در پایان برنامه یاد شده و بعد از مواجهه با اعتراض طرف دیگر مصاحبه یا مناظره می گوید «مسلما من معتقد هستم که عاشورا مهم ترین چیزی است که ما داریم». خب! اگر چنین اعتقادی دارید که می دانیم دارید و خود از شرکت کنندگان در عزای حسینی(ع) هستید، آن اظهارات موهن از کجا ریشه گرفته؟! و با چه انگیزه ای بر زبان شما نشسته است؟! و خیرخواهانه باید گفت؛ برحذر باشید که در آستان اباعبدالله الحسین(ع)، پیمانه نیز بخشی از پیمان است و...

مست شد خواست که ساغر شکند، عهد شکست

فرق پیمانه  و پیمان ز کجا داند مست؟!

 

منبع: دانا

/م118