قرآن کریم میفرماید : «ای فرزند آدم! زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد با خود بردارید…بگو چه كسی زینتهای الهی را كه برای بندگان خود آفریده و روزیهای پاكیزه را حرام كرده است؟».(اعراف/ 31 و32)
آراستگي در سيره اهلبيت(ع):
در سیره پیامبر خدا صلی الله علیه و آله آمده است که هرگاه ایشان قصد خروج از خانه یا پذیرفتن کسی را داشت، موی سر خود را شانه میزد، سر و وضع خود را مرتب میکرد، خویشتن را می آراست و برای آنکه تصویر خود را ببیند، در ظرف آبی مینگریست. وقتی سبب این کار را میپرسیدند، میفرمود: « خداوند متعال دوست دارد كه بندهاش چون به سوى برادران خود بیرون می رود خود را براىآنها منظم كند و خود را بیاراید و زیبا سازد».
اسلام به مسلمانان توصيه مي كند كه در برخورد با مردم و موقع حضور در اجتماع به زيبائي و آراستگي ظاهر خود اهتمام ورزند . البته اين نكته را هم بايد رعايت كرد كه نه فقط هنگام حضور در اجتماع و در نزد ديگران بايد خود را مرتب كرد و آرائيد بلكه انسان در همه حال، حتي درحال تنهائي و خانه شخصي خود هم بايد تميزي و مرتب بودن را رعايت كند. انسان هنگام حضور در نزد خداوند هم بايد به رعايت پاكيزگي و مرتب بودن بپردازد مخصوصاً درحال نماز كه در دستورات و احكام دين ما هم اين مسئله وارد شده است. به هر حال گرايش انسان به زيبائي و جمال يكي ازخواستهاي فطري انسان و احساس لذت از زيبائي و تناسب ها و پاكيزگي ها، با سرشت انسان آميخته شده است.
امیر مؤمنان علیهالسلام بهترین الگوی آراستگی را چنین معرفی میکند: « همانا نیکوترین شکل زندگی، آن است که تو را به مردم نزدیک کند و در میان آنان زیبایت گرداند و زبان آنان را نیز از [گفتگو درباره] تو بازدارد.»
در روايات آمده شخصي از امام صادق(ع) در مورد آيه«وَ امّا بنعمه ربّكَ فَحَدِّث» پرسيد: آشكار نمودن نعمت كه در آيه ذكر شده چگونه است؟ آن حضرت در پاسخ گفت: لباسش را پاكيزه سازد، خويش را خوشبو كند، خانه اش را پاكيزه نمايد و آستانه خانهاش را جارو و تميز كند.
شخصی از امام حسن مجتبی (ع) پرسید:«چرا به هنگام نماز لباسهای خوب و زیبا میپوشی و از بهترین لباسهایت استفاده میكنی؟! در پاسخ فرمودند:همانا خداوند زیبا است و زیبایی را دوست دارد.به همین جهت من لباس زیبا را برای راز و نیاز با پروردگارم میپوشم و او دستور داده است كه زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد برگیرند».
نگاه اسلام به آراستگي و زيبايي:
نگاه اسلام به اين موضوع، نگاهی همه جانبه است؛ از سویی آموزه های دینی بر امر پوشش، نظافت، زیبایی و آراستگی تأکید ورزیده اند و آن را مستحب و یا واجب شمرده اند. در مواردی نیز دستورات اسلام، با نهی و بازداشتن از برخی پوششها و آراستگی ها همراه است. اسلام در این خصوص به چند مسئله توجه دارد:
1- تحکیم روابط اجتماعی و احترام به خانواده و دوستان؛ بر این اساس اسلام در معاشرت با همسر، خانواده، بستگان،دوستان و سایر افراد جامعه توصیه به آراستگی و زیبایی نموده است.
2- رعایت هنجارهای ديني و اجتماعی؛ لزوم حفظ پوشش در مقابل نامحرم و پرهیز از خودنمایی برای حفظ حدود شرعی و هنجارهای اجتماعی مورد توجه اسلام است. در آیات و روایات مختلف، این موضوع مورد توجه قرار گرفته است.
3- حفظ اعتدال، سادگی و توجه به عرف؛ البته نباید فراموش کرد که عرف مورد نظر اسلام معیارها و ضوابط مورد پذیرش عاقلان است و نه مدها و الگوهای تحمیل شده به جامعه از سوی افراد فاسد و سودجو!