یازده نفری كه به بهشت نمیروند

«خصال، ج ‏2، ص 436»

یازده نفری كه به بهشت نمیروند:
1.كسانی هستندكه درحالی از قبر بلند میشوند كه فاقد دست و پا هستند این افراد كسانی هستند كه همسایگان خود را اذیت میكنند.
2.كسانی هستندكه درنماز غفلت و سستی میكردند و درحالی از قبر خارج میشوند كه صورتی همانند خوك دارند.
3.كسانی كه زكات اموال خویش را نمیپردازند در حالی از قبر خارج میشوند كه شكم آنها مانند كوهان شتر و پر از مار و كژدم میباشد.
4.كسانی هستند كه مال را بر عهد و پیمان الهی ترجیع دادند درحالی از قبر خارج میشوند كه ازدهانشان خون جاری است.
5.كسانی هستند كه درخفا و پنهانی گناه میكردند و از خداوند كه در هرحال ناظرِ بینا و شنوااست نمیترسیدند و در حالی از قبر خارج میشوند كه جسم و تن آنها باد كرده و پوسیده است.
6.كسانی هستند كه شهادت دروغ میدادند در حالی از قبر خارج خواهند شد كه گردنشان قطع شده است.
7.كسانی هستندكه كتمان شهادت میكنند و عمدا" گواهی نمیدهند در حالی از قبر خارج میشوند كه از دهانشان خون و چرک جاری است.
8.گروه زناكارانی هستند كه بدون توبه وفات كردند درحالی از قبرخارج خواهند شد كه كورهستند.
9.كسانی هستند كه مال یتیمان رابه ناحق خورده اند در حالی از قبر خارج میشوندكه چهره هایشان سیاه و چشمها و شكمشان پراز آتش است.
10.كسانی هستند كه نافرمانی پدر و مادر را میكنند درحالی از قبر خارج خواهند شد كه جسمشان گرفتار بیمارى برص وجذام شده است.
11.كسانی هستندكه شراب مینوشند درحالی از قبر خارج میشوند كه نابینا هستند و دندانهای آنها مثل شاخ فیل و لبهای آنها بر سینه هایشان آویزان و زبان آنها برقسمت رانها آویزان است و از شكم آنها كثافت بیرون می آید.

12.حضرت رسول اكرم می فرماید:گروه دوازدهم هم درحالی خارج میشوند كه چهره آنها مانند شب چهارده نورانی و از پل صراط مانند برق میگذرند اینها همان گروهی هستند كه به نماز اهتمام میورزیدند و عمل نیك انجام میدادند.