عزاداری عصر روز چهارم در حسینیه آیت الله علوی تهرانی(ره) برگزار شد+گزارش تصویری

وارث: مراسم عزاداری عصر روز چهارم با سخنرانی حجت الاسلام انصاریان و مداحی حاج ذبیح الله ترابی در حسینیه آیت الله علوی تهرانی(ره) برگزار شد.

در ادامه متن سخنان حجت الاسلام انصاریان را می خوانید: 

در قرآن، تقریبا نزدیک 20 ویژگی در مورد مومن دیده می شود و بیان کننده این ویژگی ها شخص پروردگار است که بنده هایش را می شناسد. می داند چه افرادی این ویژگی ها را دارند و چه افرادی ندارند؟ چه کسانی کامل دارای صفات هستند و چه کسانی بخشی از صفات را دارا می باشند؟ چه افرادی در این زمینه قوی هستند و چه کسانی ضعیف هستند؟

مسئله ای که در این تقسیم بندی است، این است که بالاخره مومن، اهل دوزخ نیست. مومنان با یکدیگر تفاوت دارند. عده ای انسانهای با حوصله ای هستند و با نشاطی هستند و همه صفات را در خودشان جمع می کنند و عده ای بخشی از صفات را جمع می کنند و عده ای چندتایی از صفات را جمع می کنند.

یقین بدانید که پروردگار همه را مومن می داند. مثل نور ، نور لامپ های مختلف با قدرتهای مختلف را نور می نامند ولی این نامی مشترک است و گنجایش لامپ ها با هم فرق می کند. ولی کسی نمی توند به نور یک لامپ کم نور بگوید که این نور نیست. نور شدت و ضعف دارد. نمی شود نور بودن را سلب کرد از چیزی که حاوی نور است.

ما اگر به همین حقیقت توجه داشته باشیم که مردم با هم اختلافات زیادی دارند ولی در یک حقیقت مشترک هستند، دیگر در قضاوت کردنمان دیگر انصاف را رعایت می کنیم. انسانها در مسئله مومن بودن مشترک هستند و در مسئله ظرفیت متفاوت هستند. ما همیشه باید این را در نظر داشته باشیم.

اگر یک مومنی با ظرفیت بالا نبود، خیلی نور قوی ای نداشت آیا می شود عنوان مومن را از او سلب کرد؟! خیر! میشود تحقیرش کرد؟ خیر!می شود با خودمان مقایسه اش بکنیم که تو کجا هستی و ما کجا هستیم؟ تو چی داری و ما چی داریم؟ خیر!

ظرفیت ها را باید لحاظ کرد. یک مومنی سلمان است و یک مومنی ابوذر است و یا مقداد یا عمار است، همه را خدا مومن می داند.

در شهر مکه اوایل اسلام کار مومنان بسیار سخت و پیچیده شده بود. همین که می فهمیدند یک نفر به پیامبر صل الله علیه و آله ایمان آورده است، هر کاری دلشان می خواست می کردند. مثلا دلشان می خواست بکشند، و می کشتند.

جاسوسانی خبر دادند که یک نفر دیگر به یاران پیامبر صل الله علیه و آله اضافه شده است. و او یک زنی بود که به پیامبر صل الله علیه و آله ایمان آورده بود. در کمین این زن نشستند و بی رحمانه اینقدر کتکش زدند که در جا هر دو چشمش کور شد. خبر به پیامبر صل الله علیه و آله رسید. پیامبر صل الله علیه و آله به دیدن آن زن آمدند و گفتند: من که نبودماما خیلی کتکت زده اند. زن گفت: به فدای شما، آن چیزی که برای من کور درد آور است این است که تو ناراحت نشوی! تو تحمل کن، ممکن است دوباره بریزند و من را بزنند و بکشند. تو ناراحت نشو. من دردم می آید اگر تو ناراحت بشوی. اگر من را با چوب و قلوه سنگ بزنند، دردم نمی آید. چون می دانم برای چه دارم کتک می خورم و اگر زیر این کتک بمیرم کجا می روم. دردم نمی آید. بگذار بزنند.

دل پیامبر صل الله علیه و آله سوخت. نگاهی به چشمان زن کردند، مانند روزی که از مادر زاده شده بود، چشماننش شفا پیدا کردند. فرمود: خوب می بینی؟ گفت: مانند زمانی که به دنیا آمده ام دارم می بینم. فرمود: حالا مزد کتک خوردنت بماند برای قیامت.

افراد در ایمان به خدا مشترک هستند و در ظرفیت ها متفاوت هستند. مرتبه ایمانی افراد با هم تفاوت دارد. ایمان شدت و ضعف دارد ولی افراد مومن هستند و توهین به مومن قطعا حرام است، غیبت مومن قطعا حرام است، تحقیر مومن قطعا حرام است!

ولی انسانی که به حقیقت مومن است، حالات و خصلتهای بزرگ منشانه ای از او ظهور می کند. در مورد طبع ایمان مومن در قرآن آمده است: مومن، بدی های دیگران را با خوبی های خودش جواب می دهد. که خدا می گوید: مفی کاری های شخصی دیگر را با مثبت کاری های خودش پاسخ می دهد. مومن صبور است. پیامبر صل الله علیه و آله می فرماید: مومن آزار اطرافیانش را تحمل می کند و درگیر نمی شود و دعوا نمی کند.

اخلاق مومن؛ اخلاق خداست.

/ر.م 211