قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع): إِنَّ لِلْجِسْمِ سِتَّةَ أَحْوَالٍ الصِّحَّةَ وَ الْمَرَضَ وَ الْمَوْتَ وَ الْحَيَاةَ وَ النَّوْمَ وَ الْيَقَظَةَ وَ كَذَلِكَ الرُّوحُ فَحَيَاتُهَا عِلْمُهَا وَ مَوْتُهَا جَهْلُهَا وَ مَرَضُهَا شَكُّهَا وَ صِحَّتُهَا يَقِينُهَا وَ نَوْمُهَا غَفْلَتُهَا وَ يَقَظَتُهَا حِفْظُهَا
حضرت علی (ع) می‌فرمایند: جسم آدمى شش حالت دارد: سلامت، مرض، مرگ، حيات، خواب و بيدارى، روح نيز داراى اين شش حالت می‌باشد:
حیات و زندگانیِ روح، علم است
مرگ او، جهل، می باشد.
مرضِ روح، شك و ترديد است
سلامتیِ روح، يقين است.
خواب روح، غفلت و بي‌خبري است
بيداري آن حفظ و مراقبت می باشد.
پی نوشت: التوحيد للصدوق، ص: 300
/س.ب215
