در آیات ابتدایی سوره آل عمران سخن از این است كه عزت و ذلت و تمام خيرات به دست خدا است. در آیه ۲۸ این سوره به همين مناسبت مؤمنان را از دوستى با كافران به شدت نهى مى كند، زيرا اگر اين دوستيها به خاطر كسب قدرت و ثروت و عزت است ، همه اينها به دست خدا است.
اين آيه در زمانى نازل شد كه روابطى در ميان مسلمانان و مشركان با يهود نصارى وجود داشت و چون ادامه اين ارتباط، براى مسلمين زيانبار بود، مسلمانان از اين كار نهى شدند. در واقع يك درس مهم سياسى اجتماعى به مسلمانان مى دهد كه بيگانگان را به عنوان دوست و حامى و يار و ياور هرگز نپذيرند، و فريب سخنان جذاب و اظهار محبتهاى به ظاهر صميمانه آنها را نخورند، زيرا ضربه هاى سنگينى كه در طول تاريخ بر افراد با ايمان و با هدف واقع شده در بسيارى از موارد از اين رهگذر بوده است.
در آیه ۲۸ سوره آل عمران می خوانیم:
«لاَّ يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُوْنِ الْمُؤْمِنِينَ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللّهِ فِي شَيْءٍ إِلاَّ أَن تَتَّقُواْ مِنْهُمْ تُقَاةً وَيُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللّهِ الْمَصِيرُ.»
«مؤمنان نبايد كفّار را به جاى مؤمنان دوست و ياور و سرپرست بگيرند، و هر كس چنين كند در هيچ رابطه اى با خدا نيست، مگر آنكه بخواهيد از آنان به نحوى تقيه نماييد. و خدا شما را از (عذاب) خود بر حذر مى دارد، و بازگشت (همه زنده ها) به سوى خداست.»
سه نکته شنیدنی:
* این آیه درسی همیشگی برای مومنان دارد که فریب ظاهر زیبا و گول زننده کفار را نخورید. تاريخچه استعمار مى گويد: هميشه ظالمان استثمارگر در لباس دوستى و دلسوزى و عمران و آبادى ظاهر شده اند. اصلاً واژه استعمار هم كه به معنى اقدام به عمران و آبادى است از همين جا گرفته شده یعنی آنها به نام عمران و آبادى وارد مى شدند و هنگامى كه جاى پاى خود را محكم مى كردند، بيرحمانه بر آن جامعه مى تاختند و همه چيز آنها را به يغما مى بردند!
** جمله «من دون المومنين» اشاره به اين است كه در زندگى اجتماعى هركس نياز به دوستان و ياورانى دارد، ولى افراد با ايمان بايد اولياى خود را از ميان افراد با ايمان انتخاب كنند و با وجود آنان چه نيازى به كفار بى رحم و ستمگر است و تكيه بر وصف ايمان و كفر، اشاره به اين است كه اين دو از يكديگر بيگانه و آشتى ناپذيرند.
*** شهید مهدی مغفوری از فرماندهین سپاه کرمان انسان دقیق و نکته سنجی بود. اين بزرگوار اعتقاد بسيار محكم و ريزبيني داشت. یکی از دوستانش تعریف می کند که یکروز برای منزل می خواست نان تهيه كند و از جلو چند نانوايي رد شديم. گفتم حاج آقا اين نانوايی ها خلوت است چرا نان نمی گيريد!؟
پاسخی داد که برای همیشه در زندگی سرمشق و سرلوحه کارم شد؛ گفت: صد متر پايين تر یک نانوايی سراغ دارم كه عكس حضرت امام (ره) را داخل مغازه اش نصب كرده فكر می كنم كه او به ولايت نزديكتر است.
منبع: تراز
/ب.ط 211