اگر عزت می‌خواهید بخوانید

 

وارث :

مَن کَانَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعًا إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ وَالَّذِینَ یَمْکُرُونَ السَّیِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَکْرُ أُوْلَئِکَ هُوَ یَبُورُ (آیه۱۰ سوره فاطر)

هرکس عزت و سرافرازی (دو عالم) را جویاست، بداند که تمامی عزت و افتخار از آنِ خداست. هرکلمه پاک (چون انسان پاک و شریف) به سوی او اوج می گیرد و کار نیکوست که آن کلمه را پرواز می دهد و آنان که برای انجام کارهای زشت مکرو حیله می کنند عذابی سخت خواهند دید و مکر ایشان محو و نابود خواهد شد.

چون خداوند سرچشمه آفرینش است و وجودش جز خیر محض نیست، همهٔ کمالات و فضایل نیز از او سرچشمه می گیرد و هر گوهری هست از خزانهٔ اوست و هرکس از آن گوهر برخوردار است مرهون هدیهٔ اوست.

شأن عزت و سربلندی و افتخار نیز تنها از آن خداست و هرکه خواهد بدان عزت دست باید که کلمات پاک برزبان آورد و آن کلمات همچون کبوتری است که بالهای آن کارهای نیکوست.

بنابراین گفتار نیکو بربال کردار نیکو به سوی آن کردگار نیکو و صاحب عزت حرکت می کند و هرکس به خیالات باطل شیطانی مکرو تدبیراتی بیندیشد تا به عزت دست یابد آن عزت او را عین مذلّت خواهد بود زیرا کلمات ناپاک او و کارهای نادرست که از حرص و آز و شهوات دنیوی سرچشمه می گیرد او را به عذاب الیم درخواهد افکند و همه مکرها و حیله ها و چاره های بدیع و پیچ در پیچ که برای رسیدن به عزت و سربلندی اندیشیده است همه روی در هلاکت دارد.

و به تعبیر مولانا چه بسیار مقامات بلند که مردم برای خود دست و پا می کنند، به منزلهٔ داری است که برنقطه ای بلند برپا کرده باشند تا آن فرعون بیقدر و عزت را همه بنگرند که چگونه خوارو خفیف شده است.

«العِزَّةُ لِـلّهِ جمیعاٌ» چو شنیدید خود را گروِ سبلت و دستار مدارید
دیوان شمس

/م.ق106