اجتماع بزرگ من عاشق محمدم(ص) در امامزاده معصوم(ع) برگزار شد +گزارش تصویری

وارث: مراسم اجتماع بزرگ من عاشق محمدم(ص) با سخنرانی حجت السلام سید صادق حسینی و مداحی کربلایی حسن حسینخانی و دیگر ذاکرین اهل بیت علیه السلام در امامزاده معصوم علیه السلام برگزار شد.

در ادامه متن سخنان حجت الاسلام حسینی را می خوانید: 

قرآن کریم وقتی علت وجود پیغمبر و رسالتشان را برایمان تبیین می کنند، میفرمایند: پیغمبر من شما را به پیامبری برگزیدم و به رسالت رسیدید تا برای مردم بشیر و نذیر باشید. پیغمبر مهم ترین وظیفه ات این است که مردم را به سمت خدا دعوت کنی. نمونه ای از این دعوت در مقابل عظمت کار پیامبر این است که تک تک ما از کرامت پیامبر شنیدیم که خیلی از مسیحیان و یهودیان را حضرت با خلق نیک خود دعوت به حق کردند.

بر روی سر مبارکشان محتویات شکم حیوانات را می ریختند و بعد از دو سه روز حضرت متوجه غیبتشان شدند و پرسیدند: چه شد؟ گفتند: بیمار است و حضرت به عیادتش رفتند!

82 یا 83 جنگ بر پیامبر وارد کردند. در عین جنگ ها شب به حضرت می گفتند: الان نیمه شب است و می توانیم به دشمن حمله کنیم و شکست بدهیم که در پاسخشان می فرمودند: الان وقت مناسبی نیست، شاید همراهشان زن و بچه ای باشد که از هجوم شبانه ما وحشت کنند. گفتند: حداقل آتش بر خیمه هایشان پرتاب کنیم فرمودند: آنها مرد جنگی هستند و می توانند از خودشان دفاع کنند. اگر مادری از ترس آتش فرزندش را درون خیمه رها کند، ما باید چه کار کنیم؟ گفتند: نه شبانه حمله می کنیم و نه آتش میزنیم، حداقل آب را بر رویشان ببندیم فرمودند: ما با مردهایشان جنگ داریم، زن ها و بچه هایشان چه گناهی دارند؟

فرمود در مقابل نعمت چنین پیغمبری که من خدا به شما دادم با آن همه هزینه ای که انجام داد، ای شیعیان و محبین شما در قیامت جواب سوال من از این پیغمبر را چگونه می دهید؟؛ جواب کدام سوال را؟ این سوال: در مقابل قیل و قال پیامبر چه کردید؟

ما به مشکل اقتصادی برمی خوریم خدا و رهبر را زیر سوال می بریم! خودمان را هم از دینشان در می آوریم و می گوییم: دیگر حرفشان خریدار ندارد. مادر ما خدیجه کبری سلام‌الله علیها ثروتمند زنان قریش بود، زمانی که با پیغمبر صلي‌الله عليه وآله ازدواج کرد در برابر او که هیچ ثروتی نداشت تمام سرمایه اش را داد و سختی کشید و هزینه کرد. حضرت خدیجه سلام‌الله علیها یک بار به پیامبر نگفتند این چه دینی است؟ سرمایه ما که زیاد نشد، کم هم شد! من در کاخ می نشستم و غذایم را کنیزها می آوردند و غیره. یک بار در فشار اقتصادی ناراحتی از خود نشان ندادند.

حاج شیخ احمد مقدس اردبیلی به احترام زمین و تربت کربلا، در آنجا نه رفع حاجت می کرد و نه رخت های چرکش را می شست. روزی از این روزها رخت هایش را برداشت تا به شهر کربلا برود متوجه ندای شخصی شد، که او را با نامش صدا زد و پرسید: می خواهید کجا بروید؟ گفتند: فلان جا. گفت: سوار مرکب ما شو می رسانیمت گفتند: زمانی که سوار بر مرکب شدم با خود گفتم این مرد اسم مرا از کجا میداند؟! از او پرسیدم نام مرا چگونه فهمیدی؟ فرمود: شیخ احمد من صاحب امرت، امامت هستم!، شیخ احمد گریست و گفت: شما کجا و من کجا؟ قابل دانستید، فرمود: من حامل یک پیامم، آمدم تا پیامم را به تو برسانم. امام حسین علیه‌السلام امر کردند به شما سلامشان را برسانم و بگویم: شما در دنیا هوایم را داری و من در قبر و قیامت هوایت را خواهم داشت.

شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی دهۀ اول محرم در خانۀ خود روضه می گرفتند. شاگردش می گوید: وقتی ایشان را دفن کردیم شب در عالم رویا خواب استادم را دیدم و گفتم استاد از قبر چه خبر؟ فرمودند: از من سوال کردند خدایت کیست و پیغمبرت کیست و امام اولت کیست و امام دومت کیست و همۀ این سوال ها را پاسخ دادم  پرسیدند امام سومت کیست؟ گفتم امام حسین علیه‌السلام، دیدم نکیر و منکر همدیگر را نگاه کردند و گریه کردند گفتند: حساب و کتابش با حسین است ما با او چه کار داریم؟!

فرمود در مقابل نعمت پیغمبری که به شما دادم، شما چه کار کردید؟ نه امت گذشته! بلکه امت حال. همین که به فرمایش پیامبرمان عمل نکنیم یعنی پیغمبرمان را زیر سوال بردیم. ما به ساده ترین دستورش هم عمل نمی کنیم. ساده ترین دستورش را به فاطمه زهرا سلام‌الله علیها فرمود: شب هنگام خواب چهار عمل را انجام بده یک. قرآن را ختم کن دو.تمام انبیا را راضی نگه دار و سه. مومنان را راضی نگه دار چهار. حج عمره به جا آور؛ فرمودند: پدرجان از چگونه شب هنگام قرآن را ختم کنم؟ فرمودند: هنگام خواب سه بار سوره توحید را بخوان که این برابر است با ختم قرآن. زهرا جان اگر می خواهی  هوای من و انبیای گذشته را داشته باشی یک صلوات برای من و انبیا گذشته بفرست.

در ادامه این مراسم؛ کربلایی حسن حسینخانی و دیگر ذاکرین اهل بیت علیه السلام به روضه خوانی و سینه زنی پرداختند.