ظلم خدا مستلزم زوال علم و محال است

این مفسر قرآن با اشاره به تفسیر«أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَأَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ فَاعْتَرَفْنَا» تصریح کرد: اولیاء الله و انبیاء در قیامت با حفظ بدن برزخی با بدن دنیوی محشور می‌شوند نمونه آن در دنیا هم این طور است برابر حدیث معروفی که هرکسی که می‌میرد وجود امام علی(ع) را می‌بیند چه مومن و چه منافق و کافر و وقتی امام علی(ع) هم در دنیا بودند انسان‌ها وجود واقعی حضرت علی(ع) را با بدن برزخی می‌دیدند. لذااینها(اولیاءالله) لازم نیست با مرگ برزخی وارد قیامت شوند بلکه با بدن برزخی وارد و در آنجا بدن دنیوی پیدا می‌کنند.
وی ادامه داد: بقیه افراد بدن برزخی خود را رها می‌کنند و وارد قیامت می‌شوند و در آنجا با بدن دنیوی محشور می‌شوند.
این مرجع تقلید در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به سؤال‌پرسی مکرر درباره نقش عقل و عقل عملی و نظری از سوی طلاب تاکید کرد: این درس تفسیر، درس عمومی نیست. درس خارج تفسیر است و اگر مطلبی چندبار گفته شد دیگر جایی برای پرسش نمی‌ماند و بار آخری باشد که این سئوال تکرار می‌شود.
عقل دو نوع است

این مفسر قرآن در عین حال مجددا به تبیین این مسئله پرداخت و تاکید کرد: عقل دو نوع است؛ یک عقل مسئول و متولی امور و کارها مانند تصور و تصدیق و ...  است که سراج و چراغ خداست و قوه دیگر و عقل دیگر «عبد به الرحمان و اکتسب به الجنان» است که اگر هر دو قوی بود فرد کامل، اگر اندیشه قوی و عقل عملی ضعیف بود فرد عالم فاجر و اگر عقل نظری ضعیف بود فرد، عابد بی عقل است.
وی با اشاره به نزول آویختنی قرآن بیان کرد: خدا قرآن را به نحو تجلی القاء کرد نه تجافی چون حبل متین است، قرآن و وحی را آویخت نه اینکه انداخت لذا فرمودند واعتصموا بحبل الله. قرآن بارها بارها از قیامت یادکرده است زیرا اعتقاد به معاد است که سازنده است اینکه انسان بداند مسئول است و روزی رسوا می‌شود بنابراین خودش را کنترل می‌کند.
وی افزود: کفار و منافقان در هیچ مرحله‌ای و مکانی مستور نیستند و خدا همیشه با آنهاست ولی آنان خیال می‌کنند که خدا برخی از اعمال آنان را نمی‌بیند. در دو سه آیه خداوند شش بار از یوم و یومئذ صحبت کرده که مراد همان قیامت است و نشان از اهمیت آن و گوشزد به منکران است.
ایشان در تبیین هوشمندی عالم خلقت عنوان کرد: طبق برخی آیات قرآن که فرمود اینها(ملک) اهل ادراک و سجود هستند و چندین طائفه آیات هم که می‌گویند همه نظام هستی معترف است به اینکه «لله الواحد القهار» هستند و این قهار بودن در دعای کمیل شرح شده در آنجا که می‌فرماید «همه چیز در برابر او خاضع و خاشع است»؛ این دعا تفسیر این آیات است ولی خیلی‌ها تسبیح موجودات را نمی‌شوند زیرا گوش خاصی می‌خواهد.

محال بودن ظلم

وی با بیان اینکه در قیامت هر کسی جزای عملش را می‌بیند عنوان کرد: درست است که ذات خدا عمدا اشتباه نمی‌کند ولی ممکن است کسی بگوید وقتی میلیاردها میلیارد انسان جمع شوند شاید اشتباهی چیزی رخ دهد ولی فرمود این هم محال است زیرا شهود و علم و حضور عین ذات است، اگر علم زائل شود چون علم، عین ذات است مستلزم زوال ذات است و این محال است.

/س.ب215