حجت الاسلام حسینی نیشابوری: تمام لحظه های زندگی باید در مسیر عبادت باشد

وارث: جشن میلاد حضرت زهرا سلام الله علیها با سخنرانی حجت الاسلام حسینی نیشابوری و مداحی حاج روح الله بهمنی ، کربلایی سید اسماعیل میرزمانی ، کربلایی مرتضی عطاران و کربلایی علی عسکری در هیئت عشاق العباس علیه السلام برگزار شد. 

 اگر قرآن می فرمود: خلقت انسان برای ده چیز است که یکی از آنها عبادت است، ما باید عمر و فرصتمان را در هر ده بخش مدیریت می کردیم. شما فقط وظیفه ات عبادت است. خیال نکنید که آدم مدام باید نماز بخواد، ما عبادت را فقط به نماز منحصر می کنیم و می گوییم: نماز خواندم، چه نمازی بخوانم؟! اشتباه ما اینجاست. برداشتمان غلط است.

می شود و باید همۀ ما همیشه در عبادت باشیم. اگر همۀ عمر انسان منهای یک ثانیه عبادت نکند، در همان اندازه مقابل خدا ایستاده است. یعنی یک ثانیه برای خدا سرکشی کرده است. گاهی برخی از روابط ایجاب می کند که توقعاتی از هم داشته باشیم، خواهش داشته باشیم و اگر مخاطبمان گوش نکند حس و حال خوبی نخواهیم داشت.

آیا طاعات و عبادات برای خدا نفعی دارد؟ یعنی اگر خدا می گوید: امانتدار باشید، نباشیم به خدا ضرر زدیم؟ پس ما کاری جز عبادت نداریم و عبادت را بد معنا نکنید. اگر ما طبق قرآن عمل کنیم تمام لحظاتمان عبادت می شود. چون اسلام شیعی اهل بیتی علیه‌السلام به ما رسیده است و برای هر لحظۀ زندگی ما برنامه دارد. این حرف بزرگی است، غیر از شیعۀ اثنا عشری ائمه علیه‌السلام است هیچ کس در این کرۀ خاکی نمی تواند این ادعا را کند و همه نقص دارند. تنها مکتب نورانی اهل بیت علیه‌السلام است که به برکت روشنایی ائمه علیه‌السلام هیچ لحظه و زاویه ای از زندگی ما مبهم نمانده است.

 ما کاری غیر از عبادت نداریم و عبادت برای تمام لحظات ماست حتی زمانی که خواب هستیم. مگر جز این است که اگر انسان با محبت و ولایت و با یقین اهل بیت علیه‌السلام بخوابد آداب قبل از خواب و وضو و قرآن خواندن را رعایت کند و شیوۀ اعمالش همان طور باشد که اهل بیت علیه‌السلام گفتند در تمام لحظاتی که استراحت می کند برایش ثواب ذکر می نویسند. در ماه مبارک که تصریح شده است. چون آن خواب و استراحت مقدمۀ فعالیت است و فعالیت چیست؟ عبادت است. درس می خواند ولی چون با نیت درست درس می خواند برایش عبادت است.

در روایت داریم: خوشا به حال فلان شخص که در آن شهر بین آنهاست. چرا؟ چون دائم در عبادت بوده است. وقتی علم آموزی به نیت خدا باشد عبادت است. وقتی سرکار رفتن و فعالیت اجتماعی انجام دادن به نیت خدا باشد، عبادت است. وقتی غذا خوردن هم نیتش درست باشد، عبادت می شود.

عبادت با این تعریف یعنی: تمام لحظات زندگی ما. این یعنی تصریح افکار و تعالی فکر دینی که همین در جامعه به حرکت درآید بسیار عالیست.

مثلاً محرم است و جمعیتی برای امام حسین علیه‌السلام نشسته اند و گریه می کنند و سر و سینه می زنند و برداشتشان هم در این است که این عبادت خیلی بزرگی است. یک قطره اشکش آتش جهنم را خاموش می کند، اینها به جای خود صحیح است ولی اگر فقط فکرش در این باشد که فقط این عبادت است، آن وقت است که در مجلس خود را با خلق عادلانه کنترل و رفتار می کند به محض اتمام هیئت آداب و حقوق دیگران را رعایت نمی کند. از یاد می برد الان همانند لحظاتی که در هیئت بود را باید در عبادت بگذراند.

باید خدا را طاعت کنیم. اشکال کار همین است که وقتی در صف نماز در مسجد ایستاده ایم احساس عبادت می کنیم و از خودمان مراقبت می کنیم وقتی پشت فرمان ماشینمان می نشینیم، عادلانه رفتار نمی کنیم. تمام لحظه های زندگی باید در مسیر عبادت باشد.

حضرت زهرا سلام‌الله علیها ما را به عبادت دعوت می کند. ایشان خود عابده بودند. ایشان در اعلاء درجۀ نماز و عبادات بودند و تمام ثانیه های زندگی ایشان عبادت است. مدیریت  و هنر می خواهد. 

در ادامۀ این مراسم ذاکران اهل بیت علیهم السلام حاج روح الله بهمنی، کربلایی سید اسماعیل میرزمانی، کربلایی مرتضی عطاران و کربلایی علی عسکری به مدیحه خوانی و مولودی پرداختند.