حجت الاسلام پناهیان: امام علی (ع) مظهر علو و عظمت پروردگار است

وارث:  مراسم جشن ولادت امام علی علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام پناهیان و مداحی حاج مهدی سماواتی و حاج سعید حدادیان در حسینیۀ آیت الله حق شناس برگزار شد. 

در ادامۀ خبر متن سخنان حجت الاسلام پناهیان را می خوانید:

یکی از مفاهیمی که باید خیلی به آن توجه کنیم و این مفهوم را در ارتباط با پروردگار عالم باید درک کنیم و برای درک اش هم باید زحمت بکشیم و تمرین کنیم و هم چنین اذکاری هم دارد، مفهوم عظمت پرودگار است نه مهربانی و قدرت خدا، و دیگر اسما پروردگارعالم که هرکدام دوای دردهای گوناگون ما هستند. "رب الاسماء الحسنى" و "یامَن اِسمُهُ دَوا وَ ذِکرُهُ شَفاء" هر کدام از ذکر های پروردگار دوای دردهای ما هستند.

 از ذکر، انسان به شفا می رسد در میان همه "اسماالحسنی" پروردگار، اسم هایی است که دلالت بر عظمت پرودگار عالم می کند و این اسامی جایگاه ویژه ای دارند. اکنون سه عدد از اسامی پروردگار که دلالت بر عظمت پروردگار می باشد را ببنید و توجه کنید که جایگاه آن در برنامه های بندگی ما چقدر زیاد و رفیع است:

 یکی از آنها کلمه " الله اکبر" است. اگر نماز رکن دین است. " الله اکبر" رکن نماز است.

 

الف) ما در نماز نمی گوییم " الله الرحمان " "الله الرحیم" ، "الله الکریم" گرچه خدا رحیم و کریم و رحمان هم است، اما چرا "الله اکبر" می گوییم؟ مهم ترین برنامه تربیتی ما نماز است چرا که بیشترین تاکید و تکرار را دارد و واجب است . من واقعا در شگفتم که خدا از این ذکر الله اکبر که آنقدر ما را وادار به تکرارش می کند چه آثار تربیتی را پیگیری می کند ؟ آنقدر این الله اکبر در نماز تکرار می شود که کنار این ذکر پروردگار این نام پروردگار یعنی نام کبریایی خدا اصلا نام دیگری را نمی بینید.

 

ب) آن قسمتی از نماز که باید بیشترین توجه را داشته باشیم و بیشترین تاکید به آن شده است همان ذکر الله اکبر است. در زمان الله اکبر توجه داشته باشید، در باقی نماز اگر حواست پرت شد طبیعی است. زمانی که کسی هنگام الله اکبر توجه نداشته باشد از جانب پروردگار عالم به او ندا می رسد " من را فریب می دهی؟ " بعد می فرماید : " آیا نمی ترسی من هم اکنون چهره تو را به حمار تبدیل کنم؟"

 این نشان می دهد یک نقشه و طراحی از پس این ماجرا بوده است و به دنبال هدف خاصی هستند.

سعی کنیم بیشترین درک را از این نام که نام عظمت و علو خدا است پیدا کنیم. سه تا از اسامی که در این باره به ما داده اند این است:

 " الله اکبر"

 " سبحان ربی العظیم و بحمده " ( عظمت پروردگار)

" سبحان ربی الاعلی و بحمده " ( علو خدا )

انسان دلیل بهتری از نماز لازم ندارد برای آنکه ثابت کند بیشترین توجه به اسامی خدا معطوف به این سه اسم است.

" الله اکبر" برای مبتدی هایی مانند من که تنها می خواهد یک نمازی بخواند و قصد ندارد در عالم امکان ورود کند و نمی خواهد در عالم کشف الشهود قدم بزند و پرواز کند ، بیشترین اهمیت را دارد.

 برای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله کدام ذکر بیشترین اهمیت را دارد ؟

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند به جایی رسیدم که دیگر بشر نمی تواند تعبیر روشنی از آن داشته باشد و می فرمایند به خدا نزدیک شدند و به علی اعلی نزدیک شدند. تعابیری که درباره پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله گرفته می شود از بزرگی و عظمت خدا است.

 از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسیدند:" یا رسول الله در آخرین نقطه معراج که به اوج رسیده بودید در آن لحظه خدا به شما چه چیزی را نشان داد ؟ "

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمودند:" در آخرین لحظه پیش از بازگشت خداوند متعال هر چقدر خواست از عظمت خود به من نشان داد. "

دقت کنید نمی فرمایند از رحمت بلکه می فرمایند از عظمت خود.

از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله پرسیدند: " چرا رکوع را طول می دهید ؟" فرمودند: " در اثر رویت عظمت خدا نمی توانم سر خود را بلند کنم "

ما باید این را درک کنیم و بفهمیم، زمانی که بفهمیم بزرگ می شویم، عظیم می شویم و پرواز می کنیم باید عظمت خدا را بفهمیم . نماز واقعا فوق العاده است، می فرمایند زمانی که ذکر می گویید باید توام با حرکات بدنی باشد.

ذکر صلوات تنها حرکت فیزیکی که لازم دارد این است که جوهر صدایت را بالا ببری همین و حرکت بدنی خاصی نمی خواهد اما ذکر سجود و رکوع حرکت بدنی خواستی هم لازم دارد !

و این حرکت آیا برای درک تقویت معنای خواست رکوع و سجده نیست؟ یقینا هست و زمانی که از عظمت خدا صحبت می کنید خودت هم یک کرنشی نشان بده و این خیلی جذاب است بر ضرورت درک عظمت خدا باید خیلی تاکید کرد.

 اولین اثر قرآن خواندن چیست ؟

 اولین اثر قرآن خواندن این است که " لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلي‏ جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ " " اگر این قرآن را بر کوه نازل میکردیم می دیدید که کوه از خشییت خدا خشوع می کرد و آن روی سکه خاشعا متصدعا من خشییت الله کبری خدا است. انسان عظمت خدا را در آیات قرآن می بیند و در مقابل اش خرد می شود، و چیزی شبیه اتفاق سجده و روکوع.

امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند ایستاده بودند و نماز می خواندند در اثر آیات قرآن کمرشان دو تا شد و رکوع کرد و این رکوع و سجده اثر آن قرائت قرآنی است که شما دارید، قرآن کریم هم می فرماید کسی قرآن بخواند در مقابل پروردگار عالم خاشع ( کوچک) می شود و عظمت خدا دلش را می گیرد و اگر بخواهیم این را توضیح بدهیم یک توضیح فنی است.

در آیات کریمه قرآن دقت کرده اید ؟ زمانی که آیات قرآن را می بینید خداوند متعال خیلی متکبرانه با ما صحبت می کند. تکبر برای خدا بد نیست بلکه برای ما بد است. تکبر برای ما به این دلیل بد است که تکبر  تنها مخصوص خدا است

کبریایی خدا را ضمن آیاتش ببینید. کبریایی خدا یک داستانی است که واقعا نمی شود با چند جمله آن را جمع کرد و واقعا به برخی ها بر می خورد، به همان اشخاصی که در مقابل خدا تکبر می ورزند . 

می فرمایند : تو باید در نماز این آیات قرآن را بخوانید و داغون بشوی و خم بشوی و رکوع بروی و خاک بشوی و سرت را به سجده بگذاری.

عظمت خدا مقابل رحمت که نیست. من دارم از عظمت خدا صحبت می کنم، عظمت مهربان است، این خدای بزرگ مهربان است. آنکه به شما گفته اند خوف و شوق و امید و ترس ، آن دو مقابل همدیگر است که امید به رحمت خدا ترس از غضب خدا است که عظمت خدا چیز دیگری و بالای این دو است. خدا باید نزد ما عظمت داشته باشد. مهمترین ذکری که اثر تربیتی بالایی دارد و بیشترین توجه را در زندگی ما دارد ذکر "الله اکبر" است. این عظمت خیلی کار را تربیتی می کند. خدا پیش ما عظمت داشته باشد مهربانیش ما را می کشد.

 ولی که مظهر عظمت و علو خدا است

کسی که متکبر باشد نمی تواند کبریایی خدا را تحمل کند و نمی تواند در مقابل کبریایی خدا کرنش بکند. در فلسفه نماز، حضرت زهرا سلام الله علیها  و امیرالمومنین علیه السلام فرموده اند: " نماز برای این است که تکبر از دل ما خارج شود " تکبر این طور از دل ما خارج می شود که ما خودمان را از خدا کوچکتر و خدا را بزرگتر بدانیم و برخی که می گویند" نماز عمود دین است" الزاماً برای این است که تکبر از دل آدم بیرون برود.

فرایند بیرون رفتن تکبر از دل انسان اینجا به ذکر خدا ختم نمی شود بلکه خدا در بین اولیای خود یک ولی دارد. در میان اولیای خود که هر کدام از اولیا مظهر یکی از نام های خدا هستند یک ولی دارد که مظهر کبریایی و علو و عظمت پروردگار عالم هستند و او ولی خدا علی ابن ابیطالب علیه السلام است.

الله اکبر گفتید یاد امام علی علیه السلام بیافتید رو به قبله برای نماز ایستادی به یاد این باشید که کعبه خانه تولد امام علی علیه السلام است. اگر خواستی زیبایی و لطف و رحمت خدا را ببینی امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام مظهر آن هستند و اگر خواستی خدا را ستایش کنی پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله مظهر آن است و اگر خواستی عظمت خدا را ببینی امام علی علیه السلام مظهر علو و عظمت پروردگار است. لذا هر کس نمی تواند به امام علی علیه السلام احترام بگذارد. متکبرینی که نمی توانند به خدا تواضع کنند و خیلی خودشان را بکشند تظاهر می کنند، به امام علی علیه السلام که می رسند آشکار می شوند و نمی توانند کرنش کنند، و امام علی علیه السلام کفر متکبرین را در می آورد .

 پس از شهادت کدام ولی خدا را لعن و نفرین کردند؟

 در بین همه اولیا خدا هیچ کس را به جز امام علی علیه السلام لعن و نفرین نکردند چرا که نمی توانند تحمل کنند.

چرا می فرمایند عنوان صحیفه مومن حب علی ابن ابیطالب است؟

 حب علی ابن ابیطالب را کسی داشت خدا هرگز راضی نمی شود او آتش جهنم به بدنش برسد چرا که می فرمایند: او در مقابل امام علی علیه السلام تواضع کرد معنای الله اکبر را فهمیده است." ما کافی است در مقابل امام علی علیه السلام کوچکی کنیم مهر شان به دلمان می شیند.

عظمت امام علی علیه السلام را قبول کنید. طرح این است که اگر شما بخواهید عظمت خدا را قبول کنید بگویید خدایا عظمت تو را فهمیده ام این مشخص نمی کند که واقعا عظمت خدا را پذیرفته ای باشید.

انسان علو و عظمت خدا را درک کرده باشد که خدا علو و عظمت اش را در امام علی علیه السلام اعلی جلوه می دهد، و باید کرنش کند.  از روزی که امام علی علیه السلام  به دنیا می آید این نقشه اجرا می شود. چقدر جالب است برخی ها کفرشان در می آید از اینکه امام علی علیه السلام در خانه خدا به دنیا آمده اند و می خواهند این را پنهان کنند و برخی عشق شان و جان شان است که امام علی علیه السلام در قبله گاه مان به دنیا آمده است.

 خدا امام علی علیه السلام را در خانه کعبه به دنیا آورده است تا به توانی بپذیری و برایش کوچکی کنی " آن خانه کعبه ای که تو به آن سجده می کنی امام علی علیه السلام در آن به دنیا آمده است" خانه کعبه و وسط مسجدالحرام محل تولد علی ابن ابیطالب است و تو بایداین صحنه ها را ببینی و بپذیری و کرنش کنی .

اصلا امام علی علیه السلام برای همین ساخته شده است، جلوه عظمت و کبریایی و علو خدا است و هر کس مقداری تکبر دارد نمی تواند بپذیرد.

مرد باید نزد زن و فرزندانش  عظمت داشته باشد و زن نباید مرد خود را تحقیر بکند. زن نباید نزد بچه ها مرد را تحقیر بکند از این عظمت خیلی کارها می آید.

اگر مرد را تعظیم بکنید او آدم و بزرگوار می شود. آدم شریف این گونه است و خیلی اتفاقات می افتد حالا اینکه چه بلایی سر این حرف ها آوردم را می دانید؛  از یک کلمه به نام عشق استفاده کردندو تلقین کردند که شما نیاز دارید همسرتان عاشقتان باشد انگار بچه هستند. تو باید نزد خانم ات عظمت داشته باشی تا همسرت برایت بمیرد. این ها یک نگاه های ویژه ای است. و این نگاه ها را در فیلم و سریال ها نمی بینید چرا که این فیلم و سریال ها خیلی هایشان بر اساس نگاه صهیونیستی طراحی شده اند.

اگر مرد در نگاه همسرش عظمت داشته باشد زن ها به مرد خودشان اکتفا می کنند و دغدغه دیگری ندارد و حجاب این طور معنا پیدا می کند. حتی در خانه هایی که این طور باشد دخترانی که شوهر ندارند بی حجابی نمی کنند و خود را برای همسرانشان مهیا می کنند. مادری که به شوهرش احترام نگذارد اگر دخترش بی حجاب شد باید خودش را سرزنش بکند. مهم ترین جایی که مرد می تواند عظمت خود را تثبیت کند زمانی است که زن خطایی کند ومرد او را ببخشد.

در این مراسم حاج مهدی سماواتی و حاج سعید حدادیان به مولودی خوانی پرداختند.

/م.س215