هفت راه نورانی رجب به روایت آیت الله ملکی تبریزی

یک: در تمام ماه،  هزار بار بگوید : استغفر الله ذالجلال و الاکرام من جمیع الذنوب و الآثام . شیخ صدوق رحمه الله روایت کرده است : اگر کسى این ذکر را در رجب هزار بار بگوید، خداوند متعال مى فرماید : اگر - گناهان شما را - نبخشم ، پروردگار شما نیستم پروردگار شما نیستم پروردگار شما نیستم .

دو: در تمام ماه، سوره توحید را ده هزار بار بخواند . همچنین روایت شده که هزار بار بخواند . و  روایت شده : کسى که هزار بار آن را بخواند روز قیامت عمل هزار پیامبر و هزار فرشته را مى آورد. و هیچکس نزدیکتر از او به خدا نیست مگر کسى که بیشتر از او آن را خوانده باش د. و ثواب خواندن این سوره در رجب چندین برابر است . در روایت دیگرى آمده : اگر کسى در رجب صد بار آن را بخواند خداوند در بهشت دوازده کاخ با "یاقوت " و "دُرّ" براى او ساخته و یک میلیون عمل خوب براى او مى نویسد . سپس مى فرماید : بنده ام را ببرید و آنچه را که براى او مهیا نموده ام نشانش دهید - در اینجا - ده هزار نفر از کسانى که خانه هاى این شخص در بهشت به آنان سپرده شده مى آیند و یک میلیون کاخ از "دُرّ" و یک میلیون کاخ از یاقوت سبز را براى او باز مى کنند؛ کاخهایى که تمام آنها با"دُرّ" و یاقوت و زیورآلات و پارچه هاى زیبا زینت داده شده به گونه اى که کسى نمى تواند آن را توصیف کند و جز خدا کسى نمى تواند آن را تصور کند . هنگامى که آن را مى بیند مات و مبهوت مى شود و مى گوید: این براى کیست آیا براى پیامبران است ؟ به او گفته مى شود اینها مال تو است به خاطر خواندن "قل هو الله احد".

سه:  در این ماه هزار بار خدا را تسبیح کند . در روایت آمده است کسى که چنین عملى را انجام دهد خداوند صد هزار عمل خوب براى او نوشته و صد کاخ در بهشت براى او مى سازد.

چهار: در تمام این ماه هزار بار "لا اله الا الله " بگوید. روایت شده است کسى که در این ماه این  عمل را انجام دهد، خداوند براى او صد هزار حسنه نوشته و صد شهر براى او در بهشت مى سازد.

پنج: در این ماه صد بار بگوید" استغفر الله الذى لا اله الا هو وحده لا شریک له و اتوب الیه" و اگر  پس از آن صدقه بدهد خداوند او را مورد رحمت قرار داده و گناهان او را مى آمرزد. و کسى که چهارصد بار بگوید خداوند پاداش صد شهید را براى او مى نویسد.

شش:  در تمام ماه با پیروى از امام سجاد علیه السلام  در سجده خود این ذکر را بگوید : عظم الذنب من عبدك فلیحسن العفو من عندك .

هفت:  صبح و شب و بعد از هر نمازى بگوید : یا من ارجوه لکل خیر و آمن سخطه عند کل شر، یا  من یعطى الکثیر بالقلیل یا من یعطى من سئله یا من یعطى من لم یسئله و من لم یعرفه تحننا منه و رحمۀ اءعطنى بمسئلتى ایاك جمیع خیر الدنیا و جمیع خیر الآخرة واصرف عنى بمسئلتى ایاك جمیع شر الدنیا و شر الآخرة فانه غیر منقوص ما اءع طیت و زدنى من فضلک یا کریم سپس با دست چپ محاسن خود را گرفته و انگشت سبابه دست راست خود را حرکت داده و گریه کند و بگوید : یا ذالجلال والاکرام یا ذالنعماء و الجود یا ذالمن حرم شیبتى على النار.

در اول این دعا مى گویى : از خداوند امید هر چیزى دارى و از خشم او نزد هر شرى در امانى  و از جمله این خشمها مکر خداوند است و ایمنى از مکر خدا از گناهان بزرگ است . بنابراین از این مطلب غافل مشو و قصد تو از عبارت این باشد که به شرط "توبه" امید خیر داشته و خود را از خشم او در امان مى دانى و گویا مى گویى : اى کسى که براى بندگان خود راهى قرار داده که اگر از آن راه بروند از خشم او در امان مى مانند . و آن راه همان توبه است .

و این فراز دعا امنیت بالفعل از مکر خدا نیست . و همچنین گفتار تو که مى گویى "امید هر خیرى را از او دارم" گویا مى گویى : اى کسى که براى بندگان خود راهى قرار داده است که اگر از آن راه بروند به هر چیزى که بخواهند مى رسند. و این راه همان دعاست .

اگر انسان در این باره که چرا در این عبارت دعا "اعطنى جمیع خیر الدنیا و جمیع خیر الآخره " کلمه جمیع تکرار شد ولى در این عبارت "واصرف عنى جمیع شر الدنیا و شر الآخره " این کلمه تکرار نشده است بیندیشد، شاید به این نتیجه برسد که این اختلاف عبارت به این مطلب اشاره دارد که شر امرى عدمى است - که همان دورى از رحمت خدا و محرومیت از بخشایش الهى است - ولى چون خیر امرى وجودى مى باشد، گویا انواع آن بیشمار است . ولى اینکه چرا  "جمیع شر الدنیا؛ تمامى شرهاى دنیا " در دعا آمده گویا به این جهت است که شرهاى دنیا براى همه مردم معلوم نیست .

/ف.م214