وارث: مراسم جشن شب میلاد حضرت زین العابدین علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام عمادی و مدیحه سرایی حاج حسین سیب سرخی و دیگر ذاکرین اهل بیت علیهم السلام در هیئت روضة العباس علیه السلام برگزار شد. در ادامه بخشی از متن سخنرانی حجت الاسلام عمادی را می خوانید:
بنا بر دلایل مختلفی حدیث از سید الشهدا علیه السلام کم است. حضرت مانند پیامبر صلی الله علیه واله وسلم کم حرف بودند و مگر در زمان ضرورت سخن نمی گفتند و دلیل دیگر اینکه روایات صادر شده از ایشان از بین رفته است و به دست ما نرسیده است. البته حضرت بر خلاف امام صادق و امام باقر علیهما السلام، مجال سخن پیدا نکردند و بیشتر سخنان حضرت از مکه تا کربلا است.
در روایتی است که فردی به حضرت امام حسین علیه السلام عرض کرد کیف أصبحتَ یابن رسول الله؟ و حال ایشان را پرسید. حضرت فرمودند أصبحت و لي ربٌّ فوقی. صبح کردم در حالی که خداوند بالای سرم است. در این روایت اگر همین یک جمله را درک کنیم کافیست. باید خدا را حاضر و ناظر ببینیم.
در ادامه حضرت می فرمایند: و النار أمامي،آتش را در مقابلم می بینم. اولیای الهی اینگونه بودند. در ادامه می فرمایند: و الموت یطلبني و مرگ مرا می طلبد. مرگ خبر نمی کند. امام حسین علیه السلام هر لحظه اینگونه بودند. آن شخص در یک روز معمولی حال حضرت را پرسید اما حضرت در هر لحظه حال کسی را دارد که مرگ را در مقابلش می بیند و مرگ منتظر اوست.
در ادامه حدیث می فرمایند: و الحساب محدقٌ بي و أنا مُرتَهِنٌ بعملي، حساب مرا از هر طرف احاطه کرده است و من در گرو عمل خود هستم. الان شما از گذشته تا امروز، چقدر حساب اعمالتان را کردید؟! حضرت می فرمایند حالم بگونه ای است که دارند از من حساب می کشند. و بعد از آن می فرمایند: لا أجد ما أحبُّ نمی یابم هر آنچه را که دوست دارم! دنیا اینگونه است. بزرگان و اولیای خدا چیزی را که دوست دارند در دنیا پیدا نمی کنند. به آن دلیل امام علی علیه السلام سر در چاه می کردند و با چاه سخن می گفتند. کسی پیدا نمی شود که طاقت شنیدن سخنان علی علیه السلام را داشته باشد و حرف هایش را بشنود.
و لا أدفع ما أکره، و الأمور بيد غیري و نمی توانم دفع کنم آنچه را که دوست ندارم و امور من به دست غیر من است. امام حسین علیه السلام به عنوان کسی که بطن مسائل عالم را می داند این ها را می فرمایند. اینکه حضرت می فرمایند امور من به دست غیر من است، خیلی نکته کلیدی است. متاسفانه برخی امام حسین علیه السلام را بالاتر از خدا می دانند! این خیلی خطرناک است. بزرگان، علما و مجتهدین و کسانی که اثبات کننده توحیدند، اینچنین ادعایی ندارد! اگر عالم در اختیار و در ید امام حسین علیه السلام باشد، به اذن خداوند است و این کلام خود حضرت است.
حضرت ادامه می دهند فإن شاء عذّبني می فرمایند اگر خدا بخواهد منِ حسین را عذاب می کند. و إن شاء عفا عنّي، و اگر بخواهد مرا می بخشد. امام حسین آنقدر تکامل پیدا کردند که فقط خدا را می بینند. در جمله آخر که بسیار مهم است می فرمایند فأيّ فقیر أفقر مني؟! پس چه فقیری فقیرتر از من است؟! کسی که علم مطلق است اینچنین خود را در مقابل خدا کوچک می داند.
