حجت الاسلام سلیمی: ما در مقدمه مانده ایم

اگر بخواهیم در مورد امام زمان عج‌الله‌تعالی‌فرجهم‌الشریف به اصل بپردازیم، چه چیزی اصل است؟ گاهی آنقدر به حاشیه پرداخته می شود که اصل از بین میرود.

ما با ولایت مشکل داریم! چرا فکر می کنیم که امام زمان بیاید حرفش را گوش می دهیم؟ چرا توهم زدیم؟

من با خدا تا کجا هستم؟ چقدر پایۀ امام زمان عج‌الله‌تعالی‌فرجهم‌الشریف هستم؟ ما برای درست عمل کردن گِرا گیری نیاز داریم.

امام زمان عج‌الله‌تعالی‌فرجهم‌الشریف در بیابان است، ما در مقدمه مانده ایم. مثلاً فکر کنید دیداری با آقا دارید. می خواهید به او چه بگویید؟ حداقل کاری بکن. اختراعی، تولید ملی ای چیزی! حالا امام زمان عج‌الله‌تعالی‌فرجهم‌الشریف را می خواهی ببینی، چه می کنی؟

شخصی علم جفر را می دانست، حساب کرد که امام زمان عج‌الله‌تعالی‌فرجهم‌الشریف کجاست و او را پیدا کرد، مجدد حساب کرد، مجدداً حساب کرد نبودند دوباره حساب کرد و متوجه شد ایشان در بازار در قفل سازی هستند و شال و کلاه کرد و به سمت آن مغازه رفت. دید پیرمردی نشسته است و به دست و پای او افتاد. آقا بود! کنارش نشست و پیر زن آمد و گفت: آقا این قفل را از من میخری؟ گفت: این قفل 10 تومان می ارزد. پیر زن تعجب کرد، ادامه داد: ارزش بیشتری دارد اما به این دلایل 5 تومان می شود، پیر زن گفت: از اول بازار یکی 5 هزار خواست و دیگری پنج قرون! قفل را گذاشت و 5 تومان را برداشت و رفت. انصاف بود. چیز بیشتری نداد. مرد به امام زمان عج‌الله‌تعالی‌فرجهم‌الشریف نگاه کرد و حضرت فرمود: اینگونه باشید، ما خودمان دنبالتان می آییم. به این گِرا می گویند.

دل آقا برای من و شما تنگ شده است. مرحوم بهاءالدینی در جلسه ای خصوصی خدمت حضرت صاحب الزمان عج‌الله‌تعالی‌فرجهم‌الشریف بودند، امام در آن جلسه نام چند نفر را بردند همانند: آقا فخر تهرانی(پدر بزرگ آیت الله جاودان) و فرمودند: من از آقا فخر راضی هستم.

بچه هیئتی بعد از این همه هیئت رفتن، چه چیزی می خواهی بشنوی؟ بالاتر از اینکه آقا از تو راضی است؟

یکی از حضار در مجلس این مطلب را به گوش آقا فخر رساند. ایشان گفتند: من که کاری نکردم ولی شاید به علت خدمتی که به مادرم می کنم از من راضی است.

در ادامۀ این مراسم ذاکران اهل بیت علیهم السلام، حاج موسی رضایی و مصطفی تقی زاده به مولودی خوانی پرداختند.