عملی که طراوت چهره را از بین می برد!

در این راستا امام صادق (ع) می فرمایند: بدرستی که شکم با سیر شدن طغیان می کند و اگر بنده ای شکمش خالی شد به خدا نزدیک تر است و نزد خدا شکمی که پرتر است مبغوض تر است؛ همچنین در جایی دیگر بیان داشته اند: زیاده روی در خوردن غذا مکروه است.

همچنین این امام همام می فرمایند: بدرستی که خدا غضب می کند بر زیادخور؛ و نیز فرموده اند: چاره ای از خوردنی که قوام دهنده انسان باشد، نیست پس هرگاه یکی از شما غذا می خورد 3/1 شکم خود را برای غذا، 3/1 آن را برای آب و 3/1 آن را برای هوا بگذارد و مثل خوک هایی که برای پرواری چاق می کنند، نخورید تا چاق شوید.

علاوه بر این از حفص بن غیاث روایت شده است که امام صادق (ع) فرموده اند: شیطان بر حضرت یحیی (ع) ظاهر شد و بر خودش از هر چیزی آویزان کرده بود. پس یحیی (ع)  فرمود: اینها که آویزان کرده ای چیست؟ شیطان گفت: اینها شهوات هستند که با آن ها بشر را به دام می اندازم. یحیی (ع) فرمود: آیا برای من هم چیزی داری؟ شیطان گفت: شاید با سیر کردن، تو را از نماز و ذکر خدا بیندازم. یحیی (ع) فرمود: عهد می بندم که هرگز شکم خود را سیر نخواهم کرد.

یکی دیگر از توصیه های ائمه اطهار (ع) کراهتِ سیر بودن و خوردن در حالت سیری است. چنانکه در این باره امام صادق (ع) می فرمایند: چیزی نزد رسول خدا (ص) دوست داشتنی تر از این نبود که در حالت گرسنگی و خوف از خدا روز را بسر آورد. همچنین امام صادق (ع) فرموده اند: خوردن موقع سیری باعث مرض برص می شود.

همچنین روایت شده است که حضرت علی (ع) به امام حسن (ع) فرمود: آیا چهار خصلت به تو یاد دهم که از پزشکی بی نیاز باشی؟ گفت: بله. حضرت فرمود: بر سر سفره منشین مگر اینکه گرسنه باشی و از سر سفره برخیز با اینکه باز اشتها داری و غذا را خوب بجوی و هنگامی که خوابت گرفت به دستشویی برو، با عمل به این ها از طب بی نیاز می شوی؛ و نیز در جایی دیگر ایت امام همام می فرمایند: هرکس که خداوند را بسیار تسبیح گوید و به بزرگی یاد کند و در عوض به مقدار کم بخورد و بیاشامد و بخوابد، فرشتگان مشتاق او می شوند.

علاوه بر این در از حضرت محمد (ص) نقل شده است که ایشان بیان داشته اند: عیسی (ع)، از شهری گذر کرد که در آن، مرد و زنی با یکدیگر به مشاجره می پرداختند. پرسید:شما را چه شده است؟

مرد گفت: ای پیامبر خدا! این، زن من است و او را مشکلی نیست. زنی درستکاراست؛ امّا دوست دارم از او جدا شوم.

عیسی گفت: به هر حال، به من بگوی که او را چه شده است؟

مرد گفت: بی آن که کهنسال باشد، چهره اش بی طراوت است.

عیسی (ع) گفت: ای زن! آیا دوست داری دیگر بار، چهره ات پرطراوت شود؟

زن گفت: آری.

پس  عیسی (ع) گفت: چون غذا می خوری، از سیر شدن حذر کن؛ زیرا اگر غذا بر بدن سنگینی کند و از اندازه افزون شود، طراوت چهره از میان می رود. پس آن زن، چنان کرد و دیگر بار، چهره اش طراوت یافت.

منابع:

1-کلینی، فروع کافی، ج 6: 268-269.

2-برقی، المحاسن: 446.

3-صدوق، خصال، ج 1: 7.

4-صدوق، امالی: 192.

5-علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 14: 320.

6-محمد حسین ورپشتی، آیین تندرستی (ترجمه جلد 16-17 وسایل الشیعه): 261-265.

/م.ی216