وارث: مراسم شب چهاردهم ماه مبارک رمضان در هیئت پیروان امام حسین علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام سید عبدالحمید شهاب و مداحی حاج حامد خمسه برگزار شد.
در ادامۀ خبر متن سخنان حجت الاسلام سید عبدالحمید شهاب را می خوانید:
خداوند متعال در سوره روم آیه 21 کلیاتی را در نظام هستی خانواده بیان می کند. اولا: خانواده متشکل است از دو عنصر اساسی مرد و زن و عنصر سوم که فرزندان می باشند، خروجی این نظام اند. کوچکترین محیط اجتماعی بشر خانواده است در خانواده مظاهر شقاوت و مظاهر سعادت شکل می گیرد.
اگر این کانون منطبق بر موازین باشد قطعا خروجی اش که فرزندان هستند به عنوان عناصر اثر گذار جامعه محسوب می شود و می دانید که جامعه هم از واحد های کوچکی به نام خانواده تشکیل شده است و بلعکس اگر عناصر اساسی خانواده بر اساس موازین جلو نرفته باشد، شکی نباید کرد که خروجی این محیط اجتماعی عناصر شقاوت است و انحطاط و انحراف حتمی خواهد بود.
خدای متعال شالوده خانواده را با این مبانی آغاز می کند: "وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ"«و از نشانه های او این که از[نوع]خودتان همسرانی برای شما آفرید تا بدانها آرام گیرید و میانتان دوستی و رحمت نهاد. آری، در این [نعمت] برای مردمی که می اندیشند قطعا نشانه هایی است.»
چند اصل اساسی در آیه وجود دارد:
1- "وَمِنْ آیَاتِهِ "خداوند متعال خانواده را از نشانه های خود می داند. خانه و خانواده آیات الله است. تعبیر دیگر این که اگر زن و مرد از ابتدا بر این پایه خانواده را تشکیل دهند شک نکنید که این زندگی رو به تباهی نخواهد رفت. خداوند اولین اصل را در یک خانه ی الهی این گونه معرفی می کند. زن و مرد بناء شروعشان در خانواده با حکم تابلوی خدا باشد. یعنی زن و مرد تابلو و نشانه خدا هستند. زندگی با مبنای الهی بودن، که در حفظ این نشانه الهی باید کوشا باشند.
2- "لِّتَسْكُنُوا إِلَیْهَا" دو معنا برای "لتسکنوا" در تفاسیر آورده اند یکی این که ازدواج طغیان زداست. سرکشی و طغیان تجرد، به واسطه تاهل به آرامش و سکون می رسد. دیگر این که علامه طباطبایی در تفسیر المیزان کمی بالاتر گفته است. فقط آرامش ظاهری نیست این که با اطفاء شهوات به آرامش برسند. بلکه منظور خدا در قرآن از سکون آرامش یک جلوه اش است و جلوه ی دیگر "او لتکملوا". وقتی به خانواده این گونه نگاه کردی دیگر خانواده میدان حرب نیست. اما در خانواده های ما بالعکس این اتفاق می افتد. به تعبیر جاهلانه ای می گویند: مرد غیور گربه را دم حجله می کشد! و اتفاقا در برخی موارد بزرگتر ها هم این آموزش را می دهند. این ها مستفاد های فکر باطل ما است. قرآن می فرماید: زندگی بر پایه الهی بودنش تکمیل و تکامل می آورد. زن و مرد عامل اثر گذاری و تکمیل کننده شخصیت یکدیگرند.
3- خداوند ضمانت داده است که با این که از دو نوع تربیت و فرهنگ متفاوت هستید که " وَجَعَلَ بَیْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً " بینشان مودت و رحمت قرار می دهد.
اولین جلوه مودت و رحمت را در ابراز محبت لفظی می آورد. خدا ضامن است خانواده ای که با نام و یاد او تشکیل شد، زن و مرد هم در مقام تلاش برای تکمیل در رفتار هم بودند بین آن ها مودت و رحمت قرار می دهد. سوال می کنیم که خدایا جلوه ی این رحمت کجا است؟ جلوه ی این رحمت به زبان رسول الله صلی‌الله‌وعلیه‌و‌آله جاری می شود که می فرماید:" اولین عامل برای این استحکام در ذیل آن شان مودت و رحمت ربانی این است که زن و مرد با محبت لفظی با هم صحبت کنند." یا رسول الله صلی‌الله‌وعلیه‌و‌آله بارش بر دوش چه کسی باشد؟ زن یا مرد یا دوطرف؟ "پیامبر صلی‌الله‌وعلیه‌و‌آله بارش را به دوش مردها قرار داده است." چرا؟ "دلیلش این است که زنی که از خانه پدر آمده است، کانون عاطفه و احساس است. عقل می گوید باید به زن محبت بیشتر بکنید." و این محبت نشانه زن ذلیلی نیست. به طور کلی مگر قرار است زن و مرد از هم خائف باشند؟ ثمره این خوف چیست؟ پنهانکاری که دنباله اش افسردگی و تربیت نادرست می آید!
عین عبارت رسول الله صلی‌الله‌وعلیه‌و‌آله است در وسائل الشیعه جلد 20: " قَوْلُ الرَّجُلِ لِلْمَرْأَةِ إِنِّي أُحِبُّكِ لَا يَذْهَبُ مِنْ قَلْبِهَا أَبَداً" «این سخن مرد که به زنش بگوید دوستت دارم هرگز از قلب او نمی رود.»
مرد به زن بگوید دوستش دارد هیچ اشکال شرعی وجود ندارد. امام حسین علیه‌السلام سه روز برای سفر تجاری به طائف رفتند. وقتی وارد خانه شدند حضرت رباب سلام‌الله‌علیها در درگاهی به حضرت ابراز ارادت کرد امام حسین علیه‌السلام دو بیت شعر برای رباب سلام‌الله‌علیها گفتند: کور باشد آن دو چشم حلالی که پا در خانه ای بگذارد و مخدره ای مانند رباب سلام‌الله‌علیها را نبیند. حضرت یک دستبند طلا هم برای زنش گرفته بود. ما در القاب حضرت صدیقه سلام‌الله‌علیها هانیه داریم. هانیه یعنی زن مهربان. مهربانی لفظی دو طرفه است. در روزهای اخر عمر مبارک حضرت به ام سلمه فرمود: "آنقدر علی علیه‌السلام در دوران خانه نشینی و زندگی مشترکمان به من محبت کرده است که روزی بیدار نمی شدم با این اراده که اطاعت از امر شوهرم بکنم. یاد محبت های علی علیه‌السلام باعث می شد احساس وظیفه بیشتری بکنم. "
ابراز محبت لفظی آثار و برکاتی دارد از جمله:
1- زن را از نظر روحی در مقام تطمیع قرار می دهد. لذا نگاهش حرام نمی شود. بالعکس هم هست. محبت مرد هم موجب گناه نکردن مرد می شود.
2- ضریب اطاعت پذیری در این خانواده افزایش می یابد.
ثمره این نگاه در رکن اول، تعادل در بیت است و توازن بین زن و مرد حفظ می شود که ریشه در یک کانون روحی روانی به نام اظهار محبت دارد. در نهایت وقتی زن و مرد از محبت اشباع باشند نسبت به فرزندان هم مستقیم و متوازن و متعادل این محبت را ابراز می کنند. پس فرزند از والدین خوف ندارد چرا که دو نفر را در کمال آرامش و سکینه و وقار دیده است همین سکینه به نسل بعد منتقل می شود. ثمره خانه علی علیه‌السلام و زهرا سلام‌الله‌علیها حسنین و علیهم السلام و زینبین سلام‌الله‌علیها شدند که منهای مقام عصمت و امامت را منها کنید جایگاه رفتاری کاملا در این خانه ملموس است. مقدمه حب لفظی حب قلبی است.
