وارث: آیت‌الله روح‌الله قرهی مدیر حوزه علمیه امام مهدی(عج) حکیمیه تهران به مناسبت ماه مبارک رمضان به شرح دعای ابوحمزه ثمالی پرداخت که مشروح آن در ادامه می‌آید: *اتّصال به خدا در همین دنیا
ذوالجلال و الاکرام، حضرت حق می‌خواهد همه انسان‌ها را به یک حال ببیند، حال اتّصال به خودش. لذا از هبوط که فرمود: من برای شما هادی می‌فرستم، ملاکش عندالاولیاء از فرستادن هادیان الهی این بود که هادیان الهی به انسان‌ها بگویند: بالجد شما متعلّق به خدا و لله هستید و در همین دنیا «إِلَیْهِ راجِعُون»، این «إِلَیْهِ راجِعُون» اتّصال است که همه انسان‌ها به پروردگار عالم متّصل گردند، نه گروه خاص.
بزرگان و اعاظم ما، اولیاء خدا یک تعبیری را راجع به «دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَى ضِیَافَةِ اللَّهِ » دارند. می‌فرمایند: این دعوت که مع‌الأسف خواص، آن اهل صیام خاص یا حتّی بالاتر خاص الخاص قدرش را می‌داند امّا دعوت عام است؛ چون خطاب نبی مکرّم در آن خطبه شعبانیّه این است: «ایها الناس». «ایها المسلمین» نیست، «ایها المؤمنین» نیست، «ایها الناس» است.
هادیان الهی همه برای این آمدند که بگویند: خدا شما را به ضیافتی دعوت می‌کند که به پروردگار عالم متّصل شوید و حالتان، حال الهی و لاهوتی شود و این نکته مهمّی است.
آن‌وقت این مطلب به قدری اوج می‌گیرد که ولو به ظاهر آغاز آن ماه مبارک رمضان است امّا در همین ماه مبارک پیامبر عظیم‌الشّأن فرمود: اگر بنده می‌دانست و می‌فهمید که ماه مبارک چیست «لَوْ یَعْلَمُ الْعَبْدُ مَا فِی رَمَضَانَ لَوَدَّ أَنْ یَکُونَ رَمَضَانُ السَّنَةَ »[2] آن وقت تقاضا نمی‌کرد که تمام شود. تقضا می‌کرد همه سال ماه مبارک باشد. خیلی عجیب است.
لذا این ماه مبارک اوج می‌گیرد، حالی را پیدا می‌کند، چون انسان از روز نخست دیگر چشم و گوش و زبان و دهان و شکم و همه اعضاء و جوارحش را مراقبه می‌کند. طوری که نه تنها لقمه حرام و شبهه‌ناک نمی‌خورد بلکه به اختیار خود - گرچه به نوعی تکلیف من ناحیه الله است امّا پذیرش از انسان است - در این ماه مبارک ساعاتی حلال را هم نمی‌خورد، از اذان صبح تا اذان مغرب، حلال نمی‌خورد، حلال نمی‌آشامد، به همسر حلالش نزدیک نمی‌شود که بگوید: خدا! می‌خواهم حالم، حال اتّصال باشد. وقتی این حال را پیدا کرد، اوج می‌گیرد.
*قلب ماه مبارک رمضان
آن‌وقت اوجش به جایی می‌رسد که وجود مقدّس امام صادق(ع) بیان می‌فرمایند: «قَلْبُ شَهْرِ رَمَضَانَ لَیْلَةُ الْقَدْر» این ماه مبارک رمضان قلبی برای خودش پیدا می‌کند. قلب به عنوان عنصر حیات انسان است که خون را به همه اعضاء و جوارح پمپاژ می‌کند و اگر نقصانی در آن به وجود بیاید، معلوم است در همه بدن نقصان به وجود می‌آید. اوج حقیقت رمضانیه هم شب قدر است که فرمودند: اگر عبد می‌دانست، تبیین می‌کرد همه سال ماه مبارک رمضان باشد.
لذا این ماه آن‌قدر مهم و باعظمت است که پیامبر عظیم‌الشّأن(ص) بیان فرمودند: به اسم رمضان خطاب نکنید، اقل بگویید شهر الرمضان. ماه مبارک است، شهرالله است، شهر البرکه است. شهر المغفره است، شهر الغفران، شهر الرضوان و امثالهم که در تعابیر بزرگان و اولیاء خدا بیان شده. به قدری باعظمت است که راجع به هیچ کدام از ماه‌های دیگر این‌طور نگفتند، چون همه ماه‌ها را با یک عنوان و لقبی بیان می‌کنند، مثلاً رجب المرجّب، شعبان المعظّم، صفر المظفّر و ... ولی آن‌ها را به تنهایی نگویید ولی این ماه به قدری مبارک و باعظمت است که فرمودند: نگویید: رمضان.
*زمین چه زمانی از عرش برتر می‌شود؟
ماهی می‌شود که لیله القدرش می‌شود قلب این ماه. چرا؟ برای این که وقتی دیگر انسان‌ها حال طهارت پیدا کردند، زمین از عرش برتر می‌گردد. دلالت این هم که زمین از عرش برتر است این است که «تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوح».
روایاتی هست که شب بیست و یکم محضر مبارکتان به فضل الهی، به شرط حیات عرض می‌کنم و آن اینکه روح الامین با حضرت جبرائیل متفاوت است. البته یک بار بحثش را در یک جلسه خصوصی داشتم. حضرت روح الامین از عرش پایین نمی‌آید. ملائکه مرتب هبوط به زمین دارند. شب‌های جمعه حالاتی دارد، می‌روند و می‌آیند و برای مؤمنین دعا گو هستند. دعا گو هستند. روایت داریم که ملائکه الله برای کسانی که شب‌ها جمعه استغفار می‌کنند، آمین می‌گویند. امّا روح الامین فقط یک بار در سال و آن هم لیلة القدر است که به زمین می‌آید.
چرا؟ چون به قدری زمین باعظمت و عالی می‌گردد و وضعش متغیر می‌شود که همه از عرش به زمین می‌آیند و بناست همه مقدّرات، نه فقط مقدّرات من و شما، همه مقدارت خلقت، روی زمین رقم بخورد، حتّی مقدرات خود ملائکه الله، مقدّرات کرات و افتادن آن‌ها به نام شهاب سنگ‌هایی که من و شما می‌بینیم، حتّی مقدرات کوچکترین چیزها، رشد و افتادن برگ درخت هم همه در لیله القدر رقم می‌خورد. پس لیله القدر این قدر مهم است و تمام مطالب در لیله القدر رقم می‌خورد، آن هم کجا؟ در زمین.
لذا در خود قرآن کریم و مجید الهی هم لیله القدر تبیین می‌شود. در سوره حجّ، آیه 74 می‌فرماید: «ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ» خدا را قدر ندانستند و نشناختند آن‌گونه که حق عظمت اوست.
ذیل این آیه شریفه، آن مرد الهی و عظیم‌الشّأن، راغب اصفهانی نکاتی را بیان می‌فرماید، از جمله این مطلب که «لیله القدر أی: لیلة قیّضها لأمور مخصوصة». «یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکیم» که این آیه شریفه هم از ناحیه خدا در سوره دخان، آیه 4 است. می‌فرمایند: شب قدر آن شبی است که پروردگار عالم برای تبیین و تنظیم اموری که آن‌ها را مخصوص و مقرر کرده، قرار داده است. امور همه مطالب من ناحیه الله تبارک و تعالی به وجود می‌آید.
*عظمت شب قدر به واسطه انسان چیست؟
لذا اعاظم در رابطه با این شب نکاتی را بیان فرمودند. فرمودند: این شب، شبی است که لیله العظمه، شب باعظمتی است. تمام عظمت آن هم به واسطه انسان است. آن انسانی که به تقوای الهی جواب می‌دهد؛ چون ما پیچیده شده در فجور و تقوا هستیم، «فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها». آن‌وقت حالش، حال خوشی می‌شود. چنان می‌شود که امور همه خلقت باذن الله تبارک و تعالی به برکت نفس او می‌شود. خود خدا این‌طور خواسته است. پروردگار عالم فرمود: «إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَة»، انسان می‌شود خلیفه الله. - در تفسیر هم را راجع به این ارض چند جلسه بحث کردیم که آیا این ارض فقط زمین است یا ارض در مقابل عرش است؛ یعنی همه آنچه که در خلقت است. – لذا همه امور در زمین به دست خلیفه الله و به نفس انسان‌ها رقم می‌خورد. مقدّرات عالم به دست اوست. برای همین ملائکه الله هم که می‌دانند خدا به انسان تفویض کرده، باذن الله باید پایین بیایند.
پس یک دلیل این است که وقتی انسان طاهر شد و به تقوا جواب داد، خودش می‌شود باعظمت. خودش می‌شود یک انسان الهی. همان که فرمود: «عبدی اطعنی اجعلک مِثلی أو مَثلی»، می‌شویم مَثل الله، حالمان، حال خدا می‌شود. وضعمان، وضع دیگری می‌شود.
این که پیامبر از این‌جا اشاره می‌کند و در این عالمی که عالم منظومه است، شق القمر می‌گردد، دلالت بر این است: اگر انسان به تقوا جواب مثبت بدهد، البته آن‌ها که در عصمت کامله هستندولی حالش همین حال است.
برای همین پروردگار عالم هم وقتی خودش عنوان صیام را بیان می‌کند، می‌فرماید: «کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» شاید متقی شوید.
*ضمانت نامه‌ای یک ساله برای دفع عذاب
به قدری امشب باعظمت می‌شود که امور مخصوص در امشب به دست ما زده می‌شود و مهم هم این است که این شب را احیا بگیریم. من این را عرض کردم و باز هم گذرا عرض می‌کنم، چون درد است، هنوز متوجّه نشدیم شب‌ها احیاء چه شب‌هایی است، چرا ما باید این‌ها را قدر بدانیم. لذا در این شب‌های باعظمت باید بیدار بود، «حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْر». این که ما ساعت 12 یک قرآنی به سر بگذاریم و بگوییم: «بک یا الله ... بمحمد ...» و سریع برویم بخوابیم که نمی‌شود. این یعنی متوجّه نشدیم و عظمت این شب را نفهمسیدیم.
لذا پیغمبر اکرم، محمد مصطفی(ص) می‌فرمایند: «مَنْ أَحْیَا لَیْلَةَ الْقَدْرِ حُوِّلَ عَنْهُ الْعَذَابُ إِلَى السَّنَةِ الْقَابِلَة» هر کس شب قدر را احیاء بدارد، تا سال آینده عذاب از او برداشته می‌شود. خیلی عجیب است! برای یک شب این طور ضمانت نامه به انسان بدهند.
*چرا شب قدر، شب اندازه‌گیری است؟
کما این که در این شب باعظمت است که همه امور را به ما مرحمت می‌کنند. حضرت ثامن‌الحجج، آقا عل بن موسی الرّضا(ع) در روایتی بسیار باعظمت راجع به شب قدر می‌فرمایند: «یُقَدَّرُ فِیهَا مَا یَکُونُ فِی السَّنَةِ مِنْ خَیْرٍ أَوْ شَرٍّ أَوْ مَضَرَّةٍ أَوْ مَنْفَعَةٍ أَوْ رِزْقٍ أَوْ أَجَلٍ وَ لِذَلِکَ سُمِّیَتْ لَیْلَةَ الْقَدْرِ» شب قدر همه آنچه که در سال قرار است واقع شود، تقدیر و اندازه‌گیری می‌شود، از چه چیزی؟ «مِنْ خَیْرٍ» از نیکی، «أَوْ شَرٍّ» یا شرّ، که حالا این‌ها نکات بسیار مهمّی است، یعنی چه شرّ هم در سال تقسیم می‌شود؟ یعنی اگر حال انسان‌ها حال خوبی بود، آن سالشان سال خیر امّا اگر مع‌الأسف حال انسان‌ها حال خوبی نبود، نستجیربالله نعوذبالله حضورشان در لیالی قدر سست شد، نستجیربالله اثر لقمه‌های شبهه و حرام، اثر نگاه به گناه حتّی در ماه مبارک، اثر ارتباطات در شبکه‌های اجتماعی باعث این شود که انسان نستجیربالله نعوذبالله این‌ها را به سخره بگیرد و این مطالب را باور نکند، سالش، سال شرّی می‌شود. «أَوْ مَضَرَّةٍ» یا آن چیزی که ضرر است، «أَوْ مَنْفَعَةٍ» یا سود است، «أَوْ رِزْقٍ» یا رزقش، «أَوْ أَجَلٍ» یا اجلش. شب قدر است که معلوم می‌شود چه کسی تا چه موقع زنده است. آیا تا سال دیگر هست یا نه. لذا همه مطالب در این شب قدر اندازه گیری می‌شود و حضرت فرمودند برای همین است که شب قدر، شب اندازه گیری نامیده می‌شود. این را معصوم(ع)، آن هم قبله ایران، ثامن الحجج، آقا علی بن موسی الرضا(ع) بیان می‌فرمایند. پس شب قدر بسیار باعظمت است.
برای همین هم فرمودند که هر کسی این شب قدر را احیا بگیرد و زنده بدارد و قدر آن را بداند، تا سال آینده عذاب از او برداشته می‌شود.
در روایت دیگری باز پیامبر(ص) می‌فرمایند: «مَنْ قَامَ لَیْلَةَ الْقَدْرِ إِیمَاناً وَ احْتِسَاباً غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ» هرکه از روی ایمان حقیقی، معتقد باشد و برای رسیدن به آن ثواب الهی، شب قدر را به عبادت بگذراند، حالش، حال درستی باشد، همه گناهان گذشته‌اش آمرزیده می‌شود.
*اهمّیت حضور در جمع در شب قدر
عزیزان من! خیلی جالب است اصلاً تأکید کردند شب قدر در جمع بیایید. امام مجتبی (ع) می‌فرمایند: ما کوچک بودیم، مادر گراممان بعدازظهرها ما را می‌خواباند، بعد می‌فرمود: شما هم باید شب دست‌هایتان بین دست‌ها نزد پروردگار عالم بالا برود و خدا دوست می‌دارد کوچک و بزرگ، همه با هم بیایند.
لذا حتّی اگر بعضی از مریض‌ها هم می‌توانند، بیایند. چون خود امام صادق(ع) مریض بودند، فرمودند: بستر مرا بردارید و درون مسجد ببرید. می‌خواهم امشب که شب قدر است، دستم بین جمعیّت و با همه بالا برود. امام است، حجّت خداست. همه امور به دست حجّت خدا رقم می‌خورد امّا خود حضرت بیان می‌فرمایند: در جمع، بین مردم.
منتها عزیزان! با این که در بین مردم هستیم و همه می‌آییم امّا باید حالمان یک حال فردی باشد. اولیاء خدا می‌گوید در جمع باشیم امّا حالمان، حال فردی باشد؛ یعنی اتّصال به خدا پیدا کنیم و نگاه نکنیم چه کسی بغل دستمان است، دوستم، رفیقم یا ... . انسان با پروردگار عالم خلوت داشته باشد، به قصد عبادت و دعا «غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ» همه گناهان گذشته‌اش آمرزیده می‌شود. لذا خیلی باید دقّت کنیم و بسیار مراقب باشیم که نکند امشب را از دست بدهیم.
آیت‌الله العظمی شاه‌آبادی یک نکته بسیار عالی را شب‌های احیا بیان می‌کردند که این‌ها حسب روایات شریفه است که این بزرگان بیان می‌فرمایند. می‌فرمودند: شیطان ملعون در این شب همه سپاهش را غروب صدا می‌زند و مجهّز می‌کند. می‌گوید: نگذارید یک عدّه‌ای که ما آن‌ها را به سمت خودمان جذب کردیم، به این شب وارد شوند.
لذا تأکید کردم دعای روز اول ماه مبارک رمضان را فکر نکنید فقط برای روز اوّل است و همیشه بخوانید، در قنوت بخوانید. «اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ» خدایا! صیام ما را، صیام روزه‌داران حقیقی قرار بده. «وَ قِیَامِی فِیهِ قِیَامَ الْقَائِمَیْنِ» خدایا! شب‌خیزی من را شب خیزی حقیقی قرار بده. بعد بیان می‌فرماید: «وَ نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِینَ» خدایا! طوری سیلی بزن که تنبیه شوم، خدایا! در این ماه مبارک ما را از خوب غفلت بیدار بگردان. اگر انسان از خواب غفلت بیدار شود، شب قدرش، شب قدر می‌شود. حال و وضعش درست می‌شود، متوجّه می‌شود. «وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ» خدایا! به کرمت، همه آن چه که جرم داشتیم را ببخش و بیامرز. «وَ اعْفُ عَنِّی یَا عَافِیاً عَنِ الْمُجْرِمِین» خدایا! ای کسی که از جرم مجرمین می‌گذری، امشب از گناه همه ما بگذر.
پس خواب نباشیم. شب بسیار باعظمتی است و به خاطر این قلب ماه مبارک رمضان، لیله القدر قرار می‌گیرد.
*انتظار امام راحل برای ماه مبارک
یکی از مطالب دیگر که خیلی کوتاه عرض کنم این است که این شب بسیار باعظمت و مهم، شب اتصال است. امشب شب امامت و سند ولایت است. ما متّصل به ولایت می‌شویم. و لذا در اصول کافی، جلد 1، باب امامت از حضرت صادق القول و الفعل، امام جعفر صادق(ع) است که فرمودند امیرالمؤمنین خیلی این مطلب را بیان می‌فرمودند. فرمودند: موقعی که اولی و دومی خدمت پیامبر می‌آمدند، می‌دیدند حضرت سوره «انا انزلناه فی لیله القدر» را خیلی می‌خوانند، آن هم با خشوع و گریه.
محضر پیامبر عرضه داشتند: شما چقدر نسبت به این سوره رقّت دارید.
پیامبر فرمودند: به جهت آنکه چشمم دیده و دلم فهمیده، می‌دانم این سوره، چه سوره‌ای است.
لذا می‌دانید می‌گویند حتّی بر سر قبور سوره انا انزلناه را بخوانید. اوّلًا عزیزانً بدانید هیچ کدام از ما نمی‌دانیم ماه مبارک و به خصوص شب قدر چیست إلّا به این که از این دنیا فارغ شویم. حتّی این را شما بدانید بزرگان و اعاظم، امام راحل و عظیم الشأن ما الان منتظر این ماه است. آیت‌الله العظمی بهجت، آیت‌الله العظمی ادیب، آیت‌الله العظمی بهاءالدّینی، آیت‌الله العظمی مولوی قندهاری، همه این بزرگان و اعاظم چشمشان به این ماه مبارک رمضان است. اگر بدانیم چه خبر است! برای همین در اوّلین دعا می‌گوییم: «اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَى أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُور» خدایا! بر همه اهل قبور به حقیقت در این لحظات ملکوتی، از این شب باعظمت سرور و شادمانی مرحمت بفرما. از فضائل این ماه آن‌ها را بهره‌مند بگردان. از فضائل این شب باعظمت، بالاخص بی‌وارث‌ها و بد‌وارث‌ها را بهره‌مند بگردان. لذا خیلی عجیب است که این سوره انا انزلناه را می‌گویند سر قبور هم بخوانید.
حضرت فرمودند: چون چشمم دیده و دلم فهمیده و به جهت آنچه دل این شخص (رو کردند به امیرالمؤمنین) می‌بیند، من این سوره را دوست دارم.
دومی گفت: مگر شما چه می‌بینی و چه می‌شنوی یا رسول الله؟
پیامبر فرمودند: اوّلا بگویم هرکس از فیض شب قدر محروم گردد، از تمام خیرات محروم شده است. بعد فرمودند: برای این که ملائکه الله می‌آیند، روح الامین می‌آید و تقدیر امور همه خلقت به زمین می‌آید. بعد حضرت فرمودند: می‌دانید «کل امر» تمام امرها که من ناحیه الله است، بعد از خدا به دست کیست؟
هر دو آن‌ها اشاره کردند: یا رسول الله به دست شما.
حضرت فرمودد: بله، ولی آیا می‌دانید شب قدر بعد از من هم ادامه دارد؟
آن‌ها بیان کردند: بله یا رسول الله.
فرمودند: آیا درشب‌های قدر بعد از من هم آن امر نازل می‌شود.
عرضه داشتند: بله یا رسول الله، طبق آن چیزی که شما فرمودید باید نازل شود.
فرمودند: می‌دانید بعد از من بر چه کسی نازل می‌شود؟
گفتند: این را نمی‌دانیم.
حضرت دست گذاشتند بر سر امیرالمؤمنین و فرمودند: بعد از من بر این شخص وارد می‌شود.
امام صادق می‌فرمایند: آن دو نفر، بعدها، بعد از پیامبر، هرشب قدر هراسی داشتند و دائم به سمت امیرالمؤمنین می‌رفتند. لذا شب قدر مهم است. باید به ولایت الله اتّصال پیدا کنیم.
*پیوند شب قدر با ولایت
باز در روایتی در اثبات الهداه شیخ حر عاملی است که امیرالمؤمنین فرمودند: به حقیقت هر سال شب قدر وجود دارد و به راستی صاحبان امر هستند که همه امور به دست آن‌ها وارد می‌شود. عرضه شد: آن‌ها چه کسانی هستند؟ فرمودند: «انا و أحد عشر من صلبی ائمه محدثون» من و یازده امامی که از نسل من هستند که همه آن امامان، آن‌هایی هستند که صدای ملائکه را می‌شنوند.
لذا برای خود همین ولایت امیرالمؤمنین است که شب قدر، شب ضربت امیرالمؤمنین می‌شود. در روایات شریفه داریم که اصلاً فرمودند: ولایت امیرالمؤمنین و ائمه(ع) جزء تقدیرات شب قدر است. این را امشب بخواهید که خدایا! ولایت حضرات معصومین، که ولایت خود خداست، ولایت امیرالمؤمنین، ولایت آقاجانمان، حضرت حجّت، این ولایت را با معرفت بر قلب ما و بر نسل ما روزافزون بگردان. پس یکی از نکات بسیار مهم این ولایت، اتّصال به ولایت الله و ولایت الهی است. همه چیز را امام امضاء می‌کند.
*اهمّیت یاد حضرت حجّت در شب قدر
لذا قبلاً عرض کردم و باز هم کوتاه عرض کنم که عزیزان! امشب ضمن این که مطالب خاص خودش را دارد، مثل «اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ» که 100 مرتبه وارد شده امّا تا می‌توانید دعای سلامتی حضرت حجّت، همین «اللهم کن لولیک» را بخوانید. تا می‌توانید به آقاجان حضرت حجّت متّصل شوید. برای مادرشان حضرت نرجس خاتون فاتحه بخوانید. ضمن این که صدقه هم کنار بگذارید و از چیزهایی که در شب قدر وارده شده، دادن صدقه است. خیلی توجّه به حضرت داشته باشید. همه امور به دست حضرت است و این به وجود نمی‌آید إلّا به این در طی سال حدّاقل یک مرتبه هرساعت دعای سلامتی آقا را بخوانید. – این مطلب را ترویج کنید- هفت صبح یک مرتبه بخوان، ساعت هشت مجدّد، ساعت نه مجدّد و ....، اوایلش موبایل یا ساعتت را کوک کن، هر ساعت بخوان. ما از خود خدا می‌خواهیم : «اللهم کن لولیک ...» ای خدا برای ولی خودت باش «فی هذه الساعه و فی کل الساعه». لذا من و شما هم هر ساعت یاد آقاجان باشیم.
عزیزان من! به خصوص جوان‌های عزیز! فرزندان عزیزم! خدا گواه است اگر انسان این حال را در خودش زنده کند، در این دنیای وانفسا با این جلوات ظاهری، مطالبی را می‌بیند که باورش نمی‌شود. لذا با آقاجانمان، حضرت حجت انس بگیریم.
این مطلب را هم بارها عرض کردم که شب‌ها قبل از خواب - غیر از ماه مبارک که سعی کنید نخوابید و یا حدّاقل کم بخوابید. شب‌های ماه مبارک را از دست ندهیم، حالش، حال خوبی است، گرچه هر ساعتی عادت کردید، در این شب‌ها هم همان ساعت انجام بدهید - هرشب با آقاجان حضرت حجت(روحی له الفداء) حرف بزنید. به تعبیر عامیانه وقتی مسواکت را زدی، دیگر می‌خواهی بخوابی، برق‌ها خاموش، دو سه دقیقه‌ای با آقاجان حرف بزن. بگو: آقاجان! مولای من، سیّد من! عنایت کن، می‌خواهم آدم شوم، درست شوم. شما عین الله الناظره هستی، شما می‌بینی، وضعم خراب است، اوضاعم خراب است. یک کاری کن برگردم، درست شوم، آدم شوم.
بارها عرض کرم، خدا گواه است، قسم می‌خورم، ولله قسم، این را بدانید خدا نمی‌خواهد فقط آیت‌الله بهجت، آیت‌الله بهجت باشد. نمی‌خواهد فقط امثال آیت‌الله قاضی، آیت‌الله بروجردی، حاج میرزا علی‌اصغر صفّار هرندی و آیت‌الله خوشوقت، این‌گونه باشند. خدا این‌ها را الگو قرار می‌دهد که بگوید: ببینید یکی از شمال است، یکی از جنوب است، یکی ترک زبان است، یکی اصفهانی است و ...، و فقط هم زمان حضرات معصومین نیست، الان هم هست. این‌ها الگو هستند. خدا می‌خواهد همه ما این بزرگان باشیم. اصلاً خدا نمی‌خواهد فقط یک عدّه این‌طور باشند.
لذا این حال خوش اتّصال به امام زمان را پیدا کنیم. بگوییم: آقاجان! ما را عوض کن. وضعمان را درست کن. اگر کسی هرشب با آقاجان دو سه دقیقه حرف بزند - هر قدر توانست ولی منقطع نشود، این‌ها مثل حلقه‌های زنجیر می‌ماند - به یک سال نمی‌کشد خودش وضعش را می‌بیند تغییر کرده. عنایت امام زمان را می‌بیند.
لذا این شب‌ها هم تا می‌توانی یاد حضرت باش. بگو: آقاجان! شب قدر است. من دیگر این شب را هم از دست بدهم، دیگر خاک بر سرم! دیگر من چه دارم؟ اگر بنا شود این شب را هم از دست بدهم که بدبختم، دیگر هیچی ندارم.
*چه کسی از رحمت خدا دور شده؟
پیغمبر اکرم، محمّد مصطفی(ص) می‌فرمایند: کسی که شب قدر را درک کند و بخشیده نشود، پس خدا او را از رحمت خودش دور سازد. - که این روایت در بحارالانوار، جلد 94، صفحه 80 است -
اگر به بهشت زهرا می‌رفتیم، می‌دیدیم، دیروز چقدر جنازه آوردند، همین امروز صبح چقدر آوردند. یکی از دوستان دیشب بیان کرد: نیمه ماه مبارک رمضان برای کمک به ایتام به سبزوار رفته بودیم، کارهایی کردیم. خالصانه هرکه هرچه داشت، داد. شب که می‌آمدیم یک دفعه - عذر می‌خواهم - یک الاغی وسط جاده ایستاده بود و کل جاده را گرفته بود - چون داریم که این حیوان ترسوترین حیوان است و حتّی اگر شب گرگ هم بیاید، همان جا می‌ایستد تا خورده شود - ما هم از بالا به پایین می‌آمدیم و کنارمان هم یک پراید بود. نمی‌دانم چطور رد کردیم، گفتیم حضرت چه عنایتی کرد، به خاطر کمک به ایتام لطف کرد، به آینه نگاه کردم که ببینم چطور رد کردیم. یک مرتبه دیدم یک ماشین به شدّت دارد روی هوا رفت و افتاد. در یک چاله‌ای هم افتاده بود و دیده نمی‌شد. ایستادیم. به آن حیوان نزده بود، آمده بود او را رد کند، در سرعت بالا افتاده بود. گفت: یک نفرشان کشته شد و سه نفرشان هم وضعشان به شدت وخیم بود. به شب‌های قدر هم نرسیدند.
عزیز دلم! لطف خدا شامل حال من و تو بوده که من و تو را نگه داشته برای امشب بیدار باشیم. آن وقت خدا گواه است حیف است که ما امشب را درک نکنیم. پیامبر می‌فرماید: اگر کسی امشب هم باشد، درک کند و آمرزیده نشود، معلوم است او دیگر از رحمت خدا دور است. خیلی درد است! در جای دیگر بیان می‌فرمایند: هر کس از فیض شب قدر محروم شود، از تمام خیرات محروم شده.
لذا در این شب باعظمت مراقب باشیم و توسّل کنیم. به خصوص که امشب بهانه خوبی هم داریم، امشب امیرالمؤمنین را داریم. امشب هنوز این ساعات امیرالمؤمنین زنده هستند. هنوز فرق مبارکشان شکافته نشده. امروز نماز صبح را که خواندی، بعد از نماز صبح دیگر باید از امیرالمؤمنین خداحافظی کنی. امشب آخرین شبی است که امیرالمؤمنین آن مناجات معروف «مولای یا مولای» را می‌خوانند. به این آقا توسّل کنیم.
